= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedia
* 4 gedichten
* dbnl
* leest voor
er ligt een vrouw op bed
en het lijkt wel alsof ze gevallen is
kijk die aap eens nadenken daarover
hij zit op haar buik en de schaduwen van de gedachten
van de aap vallen tussen de benen van de
gevallen vrouw
de vrouw is gevallen
de aap denkt na en
altijd weer vallen zijn gedachten
tussen de benen van de vrouw
zij: achterover hij: op haar buik rustend
zijn gedachten bij haar
of nu het paard verschijnt?
het steekt zijn grote nieuwsgierige paardenneus
zijwaarts tussen de gordijnen
wat het paard ziet zelfs
als het geen paard is
ach ik neem een bijl en sla ons allemaal
de schedel in iemand betaalt de rekening
john ray zegt liefde is blijdschap
waarmee we dit heden vervolmaken en
tijdelijke landschappen laten zich lezen
bijvoorbeeld aan de hand van koplampen
Els Moors (1976)
uit: Liederen van een kapseizend paard (2013)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
vrijdag 29 november 2013
woensdag 27 november 2013
Bertus Aafjes -- Waarom, mijn lief
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedia
* website
* dbnl
* npe
* wat gedichten
* citaten
Waarom, mijn lief
“Waarom, mijn lief, ben je zo koel
En hoogjes van de tinnen;
En is er wel een ander doel
Dan vrijen en beminnen?”
“Ik ben, mijn lief, ik ben niet koel
Noch hoogjes van de tinnen,
Maar als de avond valt, dan voel
ik mij bedrukt van binnen.
Dan zou ik willen zijn gelijk
De allerhoogste bomen,
Daar kan de wind zo koninklijk
Dwars door de blaren stromen.
Maar van dat groot en machtig lied
Raak ik bedrukt van binnen;
Ik wil wel, maar ik durf het niet,
Tot aan der dood beminnen!”
Bertus Aafjes (1914-1993)
uit: Het gevecht met de muze (1940)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* wikipedia
* website
* dbnl
* npe
* wat gedichten
* citaten
Waarom, mijn lief
“Waarom, mijn lief, ben je zo koel
En hoogjes van de tinnen;
En is er wel een ander doel
Dan vrijen en beminnen?”
“Ik ben, mijn lief, ik ben niet koel
Noch hoogjes van de tinnen,
Maar als de avond valt, dan voel
ik mij bedrukt van binnen.
Dan zou ik willen zijn gelijk
De allerhoogste bomen,
Daar kan de wind zo koninklijk
Dwars door de blaren stromen.
Maar van dat groot en machtig lied
Raak ik bedrukt van binnen;
Ik wil wel, maar ik durf het niet,
Tot aan der dood beminnen!”
Bertus Aafjes (1914-1993)
uit: Het gevecht met de muze (1940)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
dinsdag 26 november 2013
Karin Lachmising -- De nieuwe tijd & Gewoon
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* website
* Caraïbisch uitzicht
* stvs
De nieuwe tijd
in de nacht geturfd,
woelende keuzes
verdrijven de kudde
schapen.
De felgele bloemen,
zinloos gegroeid
op de rekening
van de nieuwe tijd.
Slechts had ik gevraagd
te bloeien,
maar in de onrust
van het wachten
liep de droom
als een schim voorbij.
Gewoon
Ongewoon gewoon,
de stroom
die door je aderen loopt.
Adem die kloppend
je keel bemant,
als de beweging
van je voeten
klimmend in mul zand.
Zo ongewoon
gewoon
dat ik lopen kan.
Karin Lachmising (1964)
uit: Nergens groet een boom die haar aarde niet vindt (2013)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* website
* Caraïbisch uitzicht
* stvs
De nieuwe tijd
in de nacht geturfd,
woelende keuzes
verdrijven de kudde
schapen.
De felgele bloemen,
zinloos gegroeid
op de rekening
van de nieuwe tijd.
Slechts had ik gevraagd
te bloeien,
maar in de onrust
van het wachten
liep de droom
als een schim voorbij.
Gewoon
Ongewoon gewoon,
de stroom
die door je aderen loopt.
Adem die kloppend
je keel bemant,
als de beweging
van je voeten
klimmend in mul zand.
Zo ongewoon
gewoon
dat ik lopen kan.
Karin Lachmising (1964)
uit: Nergens groet een boom die haar aarde niet vindt (2013)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
Gerrit Krol -- Klassefoto & Verlangen
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedia
* necrologie
* dbnl
* vpro
Klassefoto
Gedrieën in een bank gedreven,
ondoorgrondelijk ogenblik
van stilte ... de blonde Goudriaan vooraan,
de schele Kast, die jongen van Peen
ruggelings tegen het Periodiek Systeem,
de mooie zware Wieke van der Linden
naast de leraar die zij beminde,
de kleine Vink, de dorre Krol,
magere Kossen, Kooiman de hater,
Spoelstra de schaker, Johnnie de meid,
Rie die zo lachen kon, edoch later
nog zoveel heeft geschreid —
wij waren, voor we heengingen
over de aarde, een tel bijeen.
Verlangen
Op een dag, in de verticale
diepten van de Amazone
waar olifanten zweven,
nooit gezien, op een kruispunt
waar, blinkend in de zon,
de auto’s wachten voor de streep,
springt haastig op haar staart
en nat, Marie voorbij,
– ik sta voor het raam
onder water,
zij is op weg naar mij.
Gerrit Krol (1934-2013)
uit: Een morgen in maart (1967)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* wikipedia
* necrologie
* dbnl
* vpro
Klassefoto
Gedrieën in een bank gedreven,
ondoorgrondelijk ogenblik
van stilte ... de blonde Goudriaan vooraan,
de schele Kast, die jongen van Peen
ruggelings tegen het Periodiek Systeem,
de mooie zware Wieke van der Linden
naast de leraar die zij beminde,
de kleine Vink, de dorre Krol,
magere Kossen, Kooiman de hater,
Spoelstra de schaker, Johnnie de meid,
Rie die zo lachen kon, edoch later
nog zoveel heeft geschreid —
wij waren, voor we heengingen
over de aarde, een tel bijeen.
Verlangen
Op een dag, in de verticale
diepten van de Amazone
waar olifanten zweven,
nooit gezien, op een kruispunt
waar, blinkend in de zon,
de auto’s wachten voor de streep,
springt haastig op haar staart
en nat, Marie voorbij,
– ik sta voor het raam
onder water,
zij is op weg naar mij.
Gerrit Krol (1934-2013)
uit: Een morgen in maart (1967)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
maandag 25 november 2013
Jacobus Bellamy -- Aan Fillis
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedia
* literatuurgeschiedenis.nl
* dbnl
Aan Fillis
Gij zult mijn liefste Fillis,
Gij zult mij dan verlaaten,
En ik mag u niet volgen!...
Maar, in den stillen avond,
Wanneer ge in luwen lommer
Van dikgetakte boomen,
Langs groene paadjes wandeld,
Dan zult gij, waardste Fillis,
Een zagt en suissend windje
In 't ritslend loover hooren;
Dit windje zal uw wangen,
Uw zagte en lieve wangen,
Met stillen eerbied kusschen.
Mijn Fillis, deze windjes
Zijn stille liefdezugtjes,
Die 'k om uw droevig afzijn,
In eenzaamheid zal zugten.
Zoo vaak, mijn schoone Fillis,
Zoo vaak uw lieve wangen
Dan zulk een windje voelen
Moet ge aan uw' minnaar denken!
Hoe dikwijls zal ik zugten!
Jacobus Bellamy (1757-1786)
uit: Gezangen mijner jeugd (1782)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* wikipedia
* literatuurgeschiedenis.nl
* dbnl
Aan Fillis
Gij zult mijn liefste Fillis,
Gij zult mij dan verlaaten,
En ik mag u niet volgen!...
Maar, in den stillen avond,
Wanneer ge in luwen lommer
Van dikgetakte boomen,
Langs groene paadjes wandeld,
Dan zult gij, waardste Fillis,
Een zagt en suissend windje
In 't ritslend loover hooren;
Dit windje zal uw wangen,
Uw zagte en lieve wangen,
Met stillen eerbied kusschen.
Mijn Fillis, deze windjes
Zijn stille liefdezugtjes,
Die 'k om uw droevig afzijn,
In eenzaamheid zal zugten.
Zoo vaak, mijn schoone Fillis,
Zoo vaak uw lieve wangen
Dan zulk een windje voelen
Moet ge aan uw' minnaar denken!
Hoe dikwijls zal ik zugten!
Jacobus Bellamy (1757-1786)
uit: Gezangen mijner jeugd (1782)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
zondag 24 november 2013
Gerard den Brabander -- Lied
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedia
* npe
* dbnl
* historici
* graf
Lied
Wanneer ik loop danst in mijn vleesch
de doode boom van mijn skelet.
Wie schiep naar zijn bizarre wet
mij dezen dood in eigen vleesch?
Hef ik het hoofd, - zingt scherp gewet,
zingt wars van dood en wars van vrees
het drieste lied van bloed en vleesch
en parelt over dood en wet
en zingt van dezen dooden boom
met blinde keel en kleine vreugd
van droombeest aan den oeverzoom;
van duiker in de waterdeugd
en zingt verblind van drift en jeugd
en droom.
Gerard den Brabander (1900-1968)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* wikipedia
* npe
* dbnl
* historici
* graf
Lied
Wanneer ik loop danst in mijn vleesch
de doode boom van mijn skelet.
Wie schiep naar zijn bizarre wet
mij dezen dood in eigen vleesch?
Hef ik het hoofd, - zingt scherp gewet,
zingt wars van dood en wars van vrees
het drieste lied van bloed en vleesch
en parelt over dood en wet
en zingt van dezen dooden boom
met blinde keel en kleine vreugd
van droombeest aan den oeverzoom;
van duiker in de waterdeugd
en zingt verblind van drift en jeugd
en droom.
Gerard den Brabander (1900-1968)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
vrijdag 22 november 2013
Drs. P -- 4 ollekebollekes
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedia
* dbnl
* fansite
* interview
Onvrede! Overlast!
Steden zijn slagvelden
Waar het gepeupel
Het welzijn verscheurt
Moedeloos trekken wij
Gasseltenijveenwaarts
Waar godzijdank
Bijna nooit iets gebeurt
In VVV-kantoor
Beierse bergklimmers
(Koorden en haken
En spijkers en zo):
‘Wij zijn op zoek naar het
Geertruidenbergmassief’
‘Dan bent u vast verkeerd ingelicht’
‘O’
Mooi Indonesië
Duizenden eilanden
Met hun bevolking
Van allerlei aard
Weinig bekend zijn de
Minangkabautertjes
Moeilijk te zien
Maar de aandacht wel waard
Anders zo huiselijk
Uitvinder Pieterse
Heeft het ineens
Op een zwerven gezet
In zijn geknutselde
Meteoorvormige
Prachtig beschilderde
Ruimteraket
Drs. P (1919)
uit: Jongste ontdekkingen (2013)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* wikipedia
* dbnl
* fansite
* interview
Onvrede! Overlast!
Steden zijn slagvelden
Waar het gepeupel
Het welzijn verscheurt
Moedeloos trekken wij
Gasseltenijveenwaarts
Waar godzijdank
Bijna nooit iets gebeurt
In VVV-kantoor
Beierse bergklimmers
(Koorden en haken
En spijkers en zo):
‘Wij zijn op zoek naar het
Geertruidenbergmassief’
‘Dan bent u vast verkeerd ingelicht’
‘O’
Mooi Indonesië
Duizenden eilanden
Met hun bevolking
Van allerlei aard
Weinig bekend zijn de
Minangkabautertjes
Moeilijk te zien
Maar de aandacht wel waard
Anders zo huiselijk
Uitvinder Pieterse
Heeft het ineens
Op een zwerven gezet
In zijn geknutselde
Meteoorvormige
Prachtig beschilderde
Ruimteraket
Drs. P (1919)
uit: Jongste ontdekkingen (2013)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
donderdag 21 november 2013
Peter A. Knipmeijer -- 3 ollekebollekes
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Onderstaande ollekebollekes bij bekende schilderijen komen uit Opgelapt schilderwerk van Peter A. Knipmeijer.
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
Onderstaande ollekebollekes bij bekende schilderijen komen uit Opgelapt schilderwerk van Peter A. Knipmeijer.
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
woensdag 20 november 2013
Stefaan van den Bremt -- 2 bomengedichten
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedia
* dbnl
* schrijversgewijs
* leestafel
Kwee
Kwee, late bloeier met je dwaze, late peer –
de mensen van hier plukken je niet meer…
Hard en zuur, maak je de tanden sleeuw,
plakt klef aan het gehemelte, ruik reeuws.
Maar eenmaal van je steencellen bevrijd,
met liefde ingemaakt, wat rins en gekonfijt,
of op mijn tong gelegd als kweeperengelei,
smaak ik slechts nectar en proef malvezij.
Kaki
Kaki, ebbenboom vol vruchten
die men hier niet lust, die alleen
spreeuwen lokken in het najaar.
Kaki, levensboom in Nagasaki.
Nagasaki van de wrange vrucht
die de mens dropt.
Zwart is je schors,
spierwit blijf je onder je bast, kaki
die overleven kon in Nagasaki.
Stefaan van den Bremt (1941)
uit: Blauw slik (2013)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* wikipedia
* dbnl
* schrijversgewijs
* leestafel
Kwee
Kwee, late bloeier met je dwaze, late peer –
de mensen van hier plukken je niet meer…
Hard en zuur, maak je de tanden sleeuw,
plakt klef aan het gehemelte, ruik reeuws.
Maar eenmaal van je steencellen bevrijd,
met liefde ingemaakt, wat rins en gekonfijt,
of op mijn tong gelegd als kweeperengelei,
smaak ik slechts nectar en proef malvezij.
Kaki
Kaki, ebbenboom vol vruchten
die men hier niet lust, die alleen
spreeuwen lokken in het najaar.
Kaki, levensboom in Nagasaki.
Nagasaki van de wrange vrucht
die de mens dropt.
Zwart is je schors,
spierwit blijf je onder je bast, kaki
die overleven kon in Nagasaki.
Stefaan van den Bremt (1941)
uit: Blauw slik (2013)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
dinsdag 19 november 2013
Anton van Wilderode -- 4 bomengedichten
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedia
* website
* dbnl
* leestafel
Noteboom
De roffel weet ik nog wanneer het grote
waaien van middernacht tegen mijn oren
begon en duurde, ogen toegesloten
en adem op, het dak onafgebroken
belegerd met rumoer van ronde noten
die rinkelden en zwegen in de goten.
De boom van overdag terloops bewogen
en met geduld van takken neergebogen
bestond niet meer was alleen nog te horen.
Des morgens rondgestrooid lagen de blote
withouten vruchtjes uit de schil gestoten
over de paden uitgerold als doden.
Moerbeiboom
Al bijna bovengronds en zonder aarde
de wortels opgewerkt van tachtig jaren,
onschoon geschoord tussen de appelaren
hier en hiertegen toen wij knapen waren
de ladder neergelegd, de merels nader
in bessenmoes de bek, vol zuiver water
de hemel overal, de groene gaarde
van bovenaf gezien een open krater
voor blauwe bijen en libellenparen.
Het paradijs. En geen verbazing later
wanneer de boom met ingehouden adem
zich opsluit in de zaal van zijn geblaarte.
Kerseboom
Mijn zetel in de wolken, neergezeten
in hevigstralend wit hijgend tevreden
een eindeloze lente lang geleden.
Gewiegd op brekelijke takken, even
een korte duizeling met durf bestreden,
de hemel helemaal aan stuk gesneden.
Het veilig klinkerpad loodrecht beneden,
de tuin dwarsliggend, bevende de beemden
het klaverveld tegen de kim gelegen.
Geen lotgenoot, geen ademende tweede
alleen in het heelal overgebleven
voor een verzonnen onluidruchtig leven.
Vlierboom
Ik weet nog hoe de vlierboom was, veel ouder
dan mensen mogen worden en vertrouwder
met ritselingen rakelings langs mijn schouder
tussen zijn zwarte bessen neerwaarts (ingehouden
de voeten halfweegs naar het huis der ouders)
vol groene vleugels die zich openvouwen
tot holten waarin vogels nesten bouwden
en kevertjes als aan vliesdunne touwtjes
elkander op en neer gezelschap houden,
zijn judasoren open naar een louter
langzaam gerucht van regen uit het blauwe
en naar de prikkelingen van de eerste koude.
Anton van Wilderode (1918-1998)
uit: De overoever (1981)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* wikipedia
* website
* dbnl
* leestafel
Noteboom
De roffel weet ik nog wanneer het grote
waaien van middernacht tegen mijn oren
begon en duurde, ogen toegesloten
en adem op, het dak onafgebroken
belegerd met rumoer van ronde noten
die rinkelden en zwegen in de goten.
De boom van overdag terloops bewogen
en met geduld van takken neergebogen
bestond niet meer was alleen nog te horen.
Des morgens rondgestrooid lagen de blote
withouten vruchtjes uit de schil gestoten
over de paden uitgerold als doden.
Moerbeiboom
Al bijna bovengronds en zonder aarde
de wortels opgewerkt van tachtig jaren,
onschoon geschoord tussen de appelaren
hier en hiertegen toen wij knapen waren
de ladder neergelegd, de merels nader
in bessenmoes de bek, vol zuiver water
de hemel overal, de groene gaarde
van bovenaf gezien een open krater
voor blauwe bijen en libellenparen.
Het paradijs. En geen verbazing later
wanneer de boom met ingehouden adem
zich opsluit in de zaal van zijn geblaarte.
Kerseboom
Mijn zetel in de wolken, neergezeten
in hevigstralend wit hijgend tevreden
een eindeloze lente lang geleden.
Gewiegd op brekelijke takken, even
een korte duizeling met durf bestreden,
de hemel helemaal aan stuk gesneden.
Het veilig klinkerpad loodrecht beneden,
de tuin dwarsliggend, bevende de beemden
het klaverveld tegen de kim gelegen.
Geen lotgenoot, geen ademende tweede
alleen in het heelal overgebleven
voor een verzonnen onluidruchtig leven.
Vlierboom
Ik weet nog hoe de vlierboom was, veel ouder
dan mensen mogen worden en vertrouwder
met ritselingen rakelings langs mijn schouder
tussen zijn zwarte bessen neerwaarts (ingehouden
de voeten halfweegs naar het huis der ouders)
vol groene vleugels die zich openvouwen
tot holten waarin vogels nesten bouwden
en kevertjes als aan vliesdunne touwtjes
elkander op en neer gezelschap houden,
zijn judasoren open naar een louter
langzaam gerucht van regen uit het blauwe
en naar de prikkelingen van de eerste koude.
Anton van Wilderode (1918-1998)
uit: De overoever (1981)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
Menno Wigman -- Narcisten!
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
foto's: keke keukelaar | radio pingpong
* wikipedia
* kb
* npe
* wat gedichten
Narcisten!
Net als Venetië trekt Amsterdam dag
en nacht narcisten aan. Het zijn de spiegels,
de diepe, zieke spiegels van de grachten,
het is het water dat je gevel rekt,
het water dat galant de luchten vangt
en elke blik of kus op film vastlegt.
Narcisten! Laat in mei! Hun fraaie tred,
hun weergaloze kop: het komt op film.
Het is een drukke stad die aandacht wil
en krijgt. En jij staat bij het IJ en ziet
hoe beeld na beeld in de montagekamer
van het water glijdt en daar verdwijnt.
Een bijrol zijn we, ijdel, lang van stof,
en in een bijzin zullen we verdrinken.
Maar voor we uit het script worden geknipt
spiegelen we ons piekfijn aan het licht.
Menno Wigman (1966)
uit: Blauw goud (2013)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
foto's: keke keukelaar | radio pingpong
* wikipedia
* kb
* npe
* wat gedichten
Narcisten!
Net als Venetië trekt Amsterdam dag
en nacht narcisten aan. Het zijn de spiegels,
de diepe, zieke spiegels van de grachten,
het is het water dat je gevel rekt,
het water dat galant de luchten vangt
en elke blik of kus op film vastlegt.
Narcisten! Laat in mei! Hun fraaie tred,
hun weergaloze kop: het komt op film.
Het is een drukke stad die aandacht wil
en krijgt. En jij staat bij het IJ en ziet
hoe beeld na beeld in de montagekamer
van het water glijdt en daar verdwijnt.
Een bijrol zijn we, ijdel, lang van stof,
en in een bijzin zullen we verdrinken.
Maar voor we uit het script worden geknipt
spiegelen we ons piekfijn aan het licht.
Menno Wigman (1966)
uit: Blauw goud (2013)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
zondag 17 november 2013
Jannah Loontjens -- Vaarwel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* website
* wat gedichten
* wikipedia
Vaarwel
Nooit ben ik er in verdwenen. Zelfs niet toen ik
van de kade sprong. Hop! Het ijs op en wandelde
met mijn gezicht net boven straatniveau. De stad is
vol verleiding vanaf het water. Dat weten de toeristen,
ook zij die schuifelen zoals ze al schuifelden
braaf en doof en overdag, balorig en doof in de avond.
Tingel klingel. Van mijn fietsbel trekken zij zich niets aan.
Mijn fiets en ik. Ja, mijn fiets en ik, wij kennen de grachten,
de stompe en de steile bruggen, de kades, het water
waar de baggerschuiten oude wrakken uit ophijsen.
Nee, dat zal ik jou niet laten overkomen, mijn vriend,
jou klink ik vast, of je wilt of niet. Al moet ik bekennen
dat in deze handeling, het was op de Gasthuisbrug,
ik moet student geweest zijn, mijn sleutel eens
mijn hand uit glipte als was hij een vis, die eindelijk
zijn kans zag, zich loswrong, met zijn trefzekere duik
te water sprong, waar hij de diepte in sneed.
Zonder waarschuwing, zonder laatste blik opzij,
liet hij mijn fiets en mij, vastgeklonken aan de brug.
Lang tuurde ik, in de hoop dat het sleuteltje
tegen alle natuurwetten in zou drijven, zou roepen
en spijt betuigen, zou gebaren bij mij te willen blijven.
Ik keek en keek en dacht in vlekken weerspiegelingen
kleine dingen en vinnen mijn sleutel daar in het bruine
drek te hervinden. Maar weg bleef hij, tussen de gore golfjes
en vissen, het schroot, de onderwaterspinsels en de kleine
schitteringen van de stadse lichten die, zoals mijn sleuteltje,
het duister onder de Gasthuisbrug binnendringen.
Jannah Loontjens (1974) uit: Blauw goud (2013)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* website
* wat gedichten
* wikipedia
Vaarwel
Nooit ben ik er in verdwenen. Zelfs niet toen ik
van de kade sprong. Hop! Het ijs op en wandelde
met mijn gezicht net boven straatniveau. De stad is
vol verleiding vanaf het water. Dat weten de toeristen,
ook zij die schuifelen zoals ze al schuifelden
braaf en doof en overdag, balorig en doof in de avond.
Tingel klingel. Van mijn fietsbel trekken zij zich niets aan.
Mijn fiets en ik. Ja, mijn fiets en ik, wij kennen de grachten,
de stompe en de steile bruggen, de kades, het water
waar de baggerschuiten oude wrakken uit ophijsen.
Nee, dat zal ik jou niet laten overkomen, mijn vriend,
jou klink ik vast, of je wilt of niet. Al moet ik bekennen
dat in deze handeling, het was op de Gasthuisbrug,
ik moet student geweest zijn, mijn sleutel eens
mijn hand uit glipte als was hij een vis, die eindelijk
zijn kans zag, zich loswrong, met zijn trefzekere duik
te water sprong, waar hij de diepte in sneed.
Zonder waarschuwing, zonder laatste blik opzij,
liet hij mijn fiets en mij, vastgeklonken aan de brug.
Lang tuurde ik, in de hoop dat het sleuteltje
tegen alle natuurwetten in zou drijven, zou roepen
en spijt betuigen, zou gebaren bij mij te willen blijven.
Ik keek en keek en dacht in vlekken weerspiegelingen
kleine dingen en vinnen mijn sleutel daar in het bruine
drek te hervinden. Maar weg bleef hij, tussen de gore golfjes
en vissen, het schroot, de onderwaterspinsels en de kleine
schitteringen van de stadse lichten die, zoals mijn sleuteltje,
het duister onder de Gasthuisbrug binnendringen.
Jannah Loontjens (1974) uit: Blauw goud (2013)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
donderdag 14 november 2013
P.N. van Eyck -- Te laat
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* dbnl
* wikipedia
* historici.nl
* wat gedichten
Te laat
Hij zat in zijn dicht vertrek
En droomde. Hij riep haar bij name,
‘Liefste, mijn liefste,’ of zij kwame, –
Zij wachtte, of hij kwam, bij het hek.
Te laat stond hij op om te gaan.
(Die droom was ’t.) Want toen hij, ontwaakt,
Door een schrikbeeld in ’t hart geraakt,
Stond, roerloos, waar zij had gestaan,
Werd hij koud; hij dacht dat hij stierf:
Bleek, leeg tussen heg en heg
Wees, weerzijds, de doodstille weg
De oneindigheid in waar zij zwierf.
‘Zaagt ge mijn liefste, misschien?’
Zwervende, of hij haar vonde,
Zocht hij overal konde. –
Niemand had haar gezien.
P.N. van Eyck
uit: Verzen 1940 (1946)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* dbnl
* wikipedia
* historici.nl
* wat gedichten
Te laat
Hij zat in zijn dicht vertrek
En droomde. Hij riep haar bij name,
‘Liefste, mijn liefste,’ of zij kwame, –
Zij wachtte, of hij kwam, bij het hek.
Te laat stond hij op om te gaan.
(Die droom was ’t.) Want toen hij, ontwaakt,
Door een schrikbeeld in ’t hart geraakt,
Stond, roerloos, waar zij had gestaan,
Werd hij koud; hij dacht dat hij stierf:
Bleek, leeg tussen heg en heg
Wees, weerzijds, de doodstille weg
De oneindigheid in waar zij zwierf.
‘Zaagt ge mijn liefste, misschien?’
Zwervende, of hij haar vonde,
Zocht hij overal konde. –
Niemand had haar gezien.
P.N. van Eyck
uit: Verzen 1940 (1946)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
woensdag 13 november 2013
Roel Richelieu van Londersele -- Het gat in de dag
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* dbnl
* wikipedia
* website
* leestafel
* literair Gent
* gedicht 'Alzheimer'
Het gat in de dag
er zit een gat in de dag
hij kan er moeiteloos doorheen kijken
hij ziet een gesloten man,
een vrouw met toevallige lach
hij ziet een park in de verkeerde stad,
een dode mus in het luie licht.
op de bank een krant zonder lezer,
een kinderwagen rijdt wat hoop bij elkaar
is dit het plein waar uitgetekend
wordt wat komen moet?
hij waant zich architect,
neemt een potlood, de punt gebroken
Roel Richelieu van Londersele (1952)
uit: De bruiden (2013)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* dbnl
* wikipedia
* website
* leestafel
* literair Gent
* gedicht 'Alzheimer'
Het gat in de dag
er zit een gat in de dag
hij kan er moeiteloos doorheen kijken
hij ziet een gesloten man,
een vrouw met toevallige lach
hij ziet een park in de verkeerde stad,
een dode mus in het luie licht.
op de bank een krant zonder lezer,
een kinderwagen rijdt wat hoop bij elkaar
is dit het plein waar uitgetekend
wordt wat komen moet?
hij waant zich architect,
neemt een potlood, de punt gebroken
Roel Richelieu van Londersele (1952)
uit: De bruiden (2013)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
dinsdag 12 november 2013
Herman De Coninck -- Ars poetica (5)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* dbnl
* wikipedia
* website
* leestafel
* citaten
Ars poetica (5)
gisteren kwam ik haar tegen en ze zei:
“dag, ik ben de werkelijkheid.”
ik wilde wel van haar houden,
en toch, ze was zo gewoon,
maar ze zei: “natuurlijk. kijk,
de velden hebben geen nevel meer nodig
om te slapen
en wij geen verliefdheid om te beminnen.”
en toen moest ik lachen.
“je bent dan toch nog een poëtische
werkelijkheid,” zei ik. en zij:
“ja, natuurlijk, wat had je dan gedacht?”
en ik bekeek haar lang, en dacht:
“nu komt de zomer in het land
en veel beelden in mijn gedicht.
ik wil de taal dynamiteren tot een
gebeurtenis waar veel mensen
komen naar kijken.”
“ja, doe dat,” zei ze.
Herman De Coninck (1944-1997)
uit: De lenige liefde (1969)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* dbnl
* wikipedia
* website
* leestafel
* citaten
Ars poetica (5)
gisteren kwam ik haar tegen en ze zei:
“dag, ik ben de werkelijkheid.”
ik wilde wel van haar houden,
en toch, ze was zo gewoon,
maar ze zei: “natuurlijk. kijk,
de velden hebben geen nevel meer nodig
om te slapen
en wij geen verliefdheid om te beminnen.”
en toen moest ik lachen.
“je bent dan toch nog een poëtische
werkelijkheid,” zei ik. en zij:
“ja, natuurlijk, wat had je dan gedacht?”
en ik bekeek haar lang, en dacht:
“nu komt de zomer in het land
en veel beelden in mijn gedicht.
ik wil de taal dynamiteren tot een
gebeurtenis waar veel mensen
komen naar kijken.”
“ja, doe dat,” zei ze.
Herman De Coninck (1944-1997)
uit: De lenige liefde (1969)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
maandag 11 november 2013
Nydia Ecury -- Haar hoed
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* Een droom die ik heb
* necrologie
Haar hoed
Later lagen we in haar hemelbed
en hoorden telkens weer
wat ze allemaal gedaan had
en hoezeer ze had bemind.
Jarenlang lag op de kast
een wit satijnen hoed
met brede rand, struisvogelveren.
Regelmatig werd hij
van de kast gehaald
en afgestoft, liefderijk.
Er waren donkere nachten
dat de hoed vanzelf
door de kamer zweefde, leeg.
Ik wachtte tot de eigenares
zou komen om de hoed op te zetten
maar ze kwam niet. Nooit.
Ik houd niet van lege hoeden.
Ik houd niet van lege spullen.
Schoenen onder een bed.
Een schommelstoel.
Een plaats aan tafel.
Een wieg. De kapstok –
de mensen zelf, waar zijn
ze gebleven? Waar? Zeg op?
Eens werd de hoed voorzichtig
van de kast gepakt
en op de rand zaten
muizen. Drie babymuizen
tussen witte veren.
Als een mens niet oplet
spelen de dieren de baas.
Ik heb mijn tante niet gekend.
Ze ging voordat ik kwam.
Ik weet wel wie zij is.
En haar naam, Nicolina:
een geel zuurtje in mijn mond
met de zoete smaak
van een raadselachtige vrucht.
Nydia Ecury (1926-2012)
uit: Een droom die ik heb (2013)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* Een droom die ik heb
* necrologie
Haar hoed
Later lagen we in haar hemelbed
en hoorden telkens weer
wat ze allemaal gedaan had
en hoezeer ze had bemind.
Jarenlang lag op de kast
een wit satijnen hoed
met brede rand, struisvogelveren.
Regelmatig werd hij
van de kast gehaald
en afgestoft, liefderijk.
Er waren donkere nachten
dat de hoed vanzelf
door de kamer zweefde, leeg.
Ik wachtte tot de eigenares
zou komen om de hoed op te zetten
maar ze kwam niet. Nooit.
Ik houd niet van lege hoeden.
Ik houd niet van lege spullen.
Schoenen onder een bed.
Een schommelstoel.
Een plaats aan tafel.
Een wieg. De kapstok –
de mensen zelf, waar zijn
ze gebleven? Waar? Zeg op?
Eens werd de hoed voorzichtig
van de kast gepakt
en op de rand zaten
muizen. Drie babymuizen
tussen witte veren.
Als een mens niet oplet
spelen de dieren de baas.
Ik heb mijn tante niet gekend.
Ze ging voordat ik kwam.
Ik weet wel wie zij is.
En haar naam, Nicolina:
een geel zuurtje in mijn mond
met de zoete smaak
van een raadselachtige vrucht.
Nydia Ecury (1926-2012)
uit: Een droom die ik heb (2013)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
zondag 10 november 2013
Nachoem M. Wijnberg -- Probeer daar maar eens iets van te maken
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedia
* dbnl
* npe
* kb
* leest voor
Probeer daar maar eens iets van te maken
De arme vrouw zegt
tegen haar man:
als ze je echt iets willen geven,
kun je je niet
een koe laten geven?
Dan kunnen wij elke dag
de melk verkopen.
De volgende dag
kom je ’s avonds thuis
met de lever
en de dag daarna
met de kop en een van de poten.
Probeer daar maar
een grap van te maken.
Vergelijk:
een man danst en huilt,
alleen maar
omdat hij gehoord heeft:
anders wil ik je niet meer zien.
Nachoem M. Wijnberg (1961)
uit: Nog een grap (2013)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* wikipedia
* dbnl
* npe
* kb
* leest voor
Probeer daar maar eens iets van te maken
De arme vrouw zegt
tegen haar man:
als ze je echt iets willen geven,
kun je je niet
een koe laten geven?
Dan kunnen wij elke dag
de melk verkopen.
De volgende dag
kom je ’s avonds thuis
met de lever
en de dag daarna
met de kop en een van de poten.
Probeer daar maar
een grap van te maken.
Vergelijk:
een man danst en huilt,
alleen maar
omdat hij gehoord heeft:
anders wil ik je niet meer zien.
Nachoem M. Wijnberg (1961)
uit: Nog een grap (2013)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
vrijdag 8 november 2013
Aart van der Leeuw -- Een vaasbeschildering
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* dbnl
* wikipedia
* genootschap
* historici.nl
Een vaasbeschildering
Een meisje wiegt en windt zich in den dans
Bij 't kweelen van heur zusters dubbelfluit;
Hun vreugd verwelkt niet, eeuwig bloeit hun krans,
En door geen moeheid wordt die voet gestuit.
Toch droom ik: schonk een god hun plotsling rust,
Na 't klinken van een laatste, schrille noot,
Wellicht, uit wanhoop om hun langen lust,
Zag ik ze snikken in elkanders schoot.
Aart van der Leeuw (1876-1931)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* dbnl
* wikipedia
* genootschap
* historici.nl
Een vaasbeschildering
Een meisje wiegt en windt zich in den dans
Bij 't kweelen van heur zusters dubbelfluit;
Hun vreugd verwelkt niet, eeuwig bloeit hun krans,
En door geen moeheid wordt die voet gestuit.
Toch droom ik: schonk een god hun plotsling rust,
Na 't klinken van een laatste, schrille noot,
Wellicht, uit wanhoop om hun langen lust,
Zag ik ze snikken in elkanders schoot.
Aart van der Leeuw (1876-1931)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
R.A. Basart -- Pas de deux
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* dbnl
* schrijversinfo
* arjan peters
Pas de deux
Een pas de deux! Je lacht je rot!
En dat terwijl de dag begint!
Die theemuts op je papillotten:
Wat jij toch altijd weer verzint!
Je bent zó goed gemutst, je wilt
Wel blijven dansen, wang aan wang:
De Weense wals, de jive... Je tilt
je partner zwierig door de gang,
Swingt door de living, zweeft de
Hall in: heel de wereld is één
Ballroom! – Je maffe muts zakt schever...
Iéts zit je dwars: je partner blijft van steen.
(Wat wil je ook: hij is een theepot, vol jenever...)
– Dat wordt weer uren janken zometeen.
R.A. Basart (1946)
uit: De gezonde apotheek (1977)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* dbnl
* schrijversinfo
* arjan peters
Pas de deux
Een pas de deux! Je lacht je rot!
En dat terwijl de dag begint!
Die theemuts op je papillotten:
Wat jij toch altijd weer verzint!
Je bent zó goed gemutst, je wilt
Wel blijven dansen, wang aan wang:
De Weense wals, de jive... Je tilt
je partner zwierig door de gang,
Swingt door de living, zweeft de
Hall in: heel de wereld is één
Ballroom! – Je maffe muts zakt schever...
Iéts zit je dwars: je partner blijft van steen.
(Wat wil je ook: hij is een theepot, vol jenever...)
– Dat wordt weer uren janken zometeen.
R.A. Basart (1946)
uit: De gezonde apotheek (1977)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
donderdag 7 november 2013
Pim te Bokkel -- Vertraging
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* website
* sneak preview
* weblog
* recensie
* bloemlezinkje
Vertraging
Een meter voor het rode sein
komt het vertrek
waarin iedereen elkaar bekijkt
tot stilstand
Voorzichtig tikt de regen
vergrendeld blijven de deuren
vingers betrommelen een raamkozijn
voorzichtig tikt de regen nog
Langzaam begint het te dagen:
dit is geen kamer maar een doorgang tot
een eindpunt
dat op afstand blijft
een moeder haalt haar targets niet
een hand reikt –
bereikt het verlangde niet
Dit is hoe een storm ontstaat
Pim te Bokkel (1983)
uit: Dit is hoe een storm ontstaat (2013)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* website
* sneak preview
* weblog
* recensie
* bloemlezinkje
Vertraging
Een meter voor het rode sein
komt het vertrek
waarin iedereen elkaar bekijkt
tot stilstand
Voorzichtig tikt de regen
vergrendeld blijven de deuren
vingers betrommelen een raamkozijn
voorzichtig tikt de regen nog
Langzaam begint het te dagen:
dit is geen kamer maar een doorgang tot
een eindpunt
dat op afstand blijft
een moeder haalt haar targets niet
een hand reikt –
bereikt het verlangde niet
Dit is hoe een storm ontstaat
Pim te Bokkel (1983)
uit: Dit is hoe een storm ontstaat (2013)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
dinsdag 5 november 2013
Jan Pieter Heije -- Slavernij
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedia
* dbnl
* kb
Slavernij
Hebt ge vuisten kloek en sterk,
Hebt ge een harte zacht en goed,
Zijt ge lang geen domme bloed,
Maar de knapste haast in ’t werk,
Zijt gij eerlijk, trouw en braaf,
Leeft ge, wat uw arbeid zij,
Als een vogel, vrij en blij,
Drink dan ‘water,’ zoo als hij -
Anders zijt gij morgen Slaaf!
Ach, hoe menig kloeke hand,
Ach, hoe menig blij gemoed,
Hoe veel harten zacht en goed,
Hoe veel flinkheid en verstand,
Zag ’k verdronken in een glas,
Waar (in steê van 't zuiver nat,
Dat uit bron of duinwel spat)
’t Vloeijend vuur uit kruik of vat,
’t Helsch jenevervocht in was!
Ziet! die ergste slavenbeul
Smeedt zijn kluisters om u heen,
Snerpt zijn zweepslag om uw leên,
Zonder troost ooit, zonder heul! -
Hieldt ge eens tegen Slavernij
Tachtig bange jaren stand,
Krachtig volk van Nederland!
Thàns omsluit u strenger band....
Blanke slaven, vecht u vrij!
Als’t vee
Niet te zaaijen
Noch te maaijen,
Maar een tafel ‘welbereid’,
Is toch eig’lijk, regt gezeîd,
Niet dan pure beestlijkheid!
J.P. Heije (1809-1876)
uit: Al de volksdichten (1865)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* wikipedia
* dbnl
* kb
Slavernij
Hebt ge vuisten kloek en sterk,
Hebt ge een harte zacht en goed,
Zijt ge lang geen domme bloed,
Maar de knapste haast in ’t werk,
Zijt gij eerlijk, trouw en braaf,
Leeft ge, wat uw arbeid zij,
Als een vogel, vrij en blij,
Drink dan ‘water,’ zoo als hij -
Anders zijt gij morgen Slaaf!
Ach, hoe menig kloeke hand,
Ach, hoe menig blij gemoed,
Hoe veel harten zacht en goed,
Hoe veel flinkheid en verstand,
Zag ’k verdronken in een glas,
Waar (in steê van 't zuiver nat,
Dat uit bron of duinwel spat)
’t Vloeijend vuur uit kruik of vat,
’t Helsch jenevervocht in was!
Ziet! die ergste slavenbeul
Smeedt zijn kluisters om u heen,
Snerpt zijn zweepslag om uw leên,
Zonder troost ooit, zonder heul! -
Hieldt ge eens tegen Slavernij
Tachtig bange jaren stand,
Krachtig volk van Nederland!
Thàns omsluit u strenger band....
Blanke slaven, vecht u vrij!
Als’t vee
Niet te zaaijen
Noch te maaijen,
Maar een tafel ‘welbereid’,
Is toch eig’lijk, regt gezeîd,
Niet dan pure beestlijkheid!
J.P. Heije (1809-1876)
uit: Al de volksdichten (1865)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
maandag 4 november 2013
Willem Kloos -- Menschenwoorden
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedia
* dbnl
* wat gedichten
* letterkundig museum
* kb
Menschenwoorden
De menschen schijnen elkaar zeer te vreezen,
Daar zij zich steeds maar voor elkaar versteken
In woorden-weefsels, die geen hart doorbreken,
En in wier schrift geen menschen-hoofd kan lezen.
Zij liegen, die geen leugnaars willen wezen,
En zelfs, wie moedig wil de waarheid spreken,
Hij voelt de waarheid op zijn lippen breken
Vóór 't spreken zelf, --- en is als één van dezen.
0, vloek van 't menschlijk woord, dat niet vermag
Der ziele diepst bewegen weer te geven,
Maar steeds een schijnbeeld om die glorie maalt ...
0, vloek, dat menschen-traan en menschen-lach
Diep in ons eigen binnenst blijven beven,
Géén mensch, schóón als zijn Zelf, voor ándren straalt.
Willem Kloos (1859-1938)
uit: Verzen (1894)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* wikipedia
* dbnl
* wat gedichten
* letterkundig museum
* kb
Menschenwoorden
De menschen schijnen elkaar zeer te vreezen,
Daar zij zich steeds maar voor elkaar versteken
In woorden-weefsels, die geen hart doorbreken,
En in wier schrift geen menschen-hoofd kan lezen.
Zij liegen, die geen leugnaars willen wezen,
En zelfs, wie moedig wil de waarheid spreken,
Hij voelt de waarheid op zijn lippen breken
Vóór 't spreken zelf, --- en is als één van dezen.
0, vloek van 't menschlijk woord, dat niet vermag
Der ziele diepst bewegen weer te geven,
Maar steeds een schijnbeeld om die glorie maalt ...
0, vloek, dat menschen-traan en menschen-lach
Diep in ons eigen binnenst blijven beven,
Géén mensch, schóón als zijn Zelf, voor ándren straalt.
Willem Kloos (1859-1938)
uit: Verzen (1894)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
zondag 3 november 2013
Thomas Möhlmann -- Zoek
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* prometheus
* meander
Zoek
Ik wilde weten waar je was
maar niet om bij je te kunnen zijn.
Iedereen zoekt natuurlijk: de hand
de mond de merrie de hengst de man
de hond, ik zoek niets meer dan een
plek waar jij niet komen kunt, jij zoekt
niets meer buiten mij. Als een goedgevulde
wolk hang je geduldig om de vette aarde
als een druppel rol ik naar je toe en van je af.
Ik wilde weten waar je was, maar kleverig
en bibberend en met ingehouden adem
trek ik me als een veel te ruime warme jas
trek ik het paard zijn vel, zijn vacht
en zijn zachte zachte manen aan.
Welke visite
De tafel waarop we zijn gaan zitten zakt en zakt
tot op de grond en spreidt zich geleidelijk onder ons uit
en nog voor we de gastheer goed en wel bedankt
en met de smaakvolle inrichting gecomplimenteerd
kunnen hebben, slingeren we ons de gastvrouw langs
kwispelen met groot gemak de kamer hiervandaan.
Thomas Möhlmann (1975)
uit: Waar we wonen (2013)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* prometheus
* meander
Zoek
Ik wilde weten waar je was
maar niet om bij je te kunnen zijn.
Iedereen zoekt natuurlijk: de hand
de mond de merrie de hengst de man
de hond, ik zoek niets meer dan een
plek waar jij niet komen kunt, jij zoekt
niets meer buiten mij. Als een goedgevulde
wolk hang je geduldig om de vette aarde
als een druppel rol ik naar je toe en van je af.
Ik wilde weten waar je was, maar kleverig
en bibberend en met ingehouden adem
trek ik me als een veel te ruime warme jas
trek ik het paard zijn vel, zijn vacht
en zijn zachte zachte manen aan.
Welke visite
De tafel waarop we zijn gaan zitten zakt en zakt
tot op de grond en spreidt zich geleidelijk onder ons uit
en nog voor we de gastheer goed en wel bedankt
en met de smaakvolle inrichting gecomplimenteerd
kunnen hebben, slingeren we ons de gastvrouw langs
kwispelen met groot gemak de kamer hiervandaan.
Thomas Möhlmann (1975)
uit: Waar we wonen (2013)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster