Lucebert -- hoop op iwosyg

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* bezige bij
* wikipedia
* kb
* dbnl
* bloemlezing
* aan het woord






hoop op iwosyg

daar zit de kleine iwosyg
een giftige walgvogel
in zijn fris gewassen doedelzak
is hij droevig en vrolijk
is hij dromend en wroetend
in zijn geliefkoosde bloemen
is hij wroetend of vrolijk

hij heeft een raaf gegeten
en een kwakende koptelefoon
in een lammertjesleerboek
heeft hij gelezen

het is hem ernst als een rasp
die een gebogen mussenveertje bijvijlt
met zijn beide handen
denken zijn ogen en oren
over hoeveel jaren nadato nadaden
zal hij een onzelieveheersbaasje
een zindelijk sieraad zijn in de wereld?

nu nog zit hier iwosyg
met zijn spruitjes strottehoofd
hoog opgestoken uit
zijn nestharen stem en zegt:

tut tut (i.e.
welterusten)


Lucebert (1924-1994)
uit: de amsterdamsche school (1952)







• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Sander Meij -- Morf

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* nieuw amsterdam
* meander
* leest voor



foto: Koos Hageraats






Morf

u vertrok uit een lek in het lorkenbos
mee met de trek als een spotvogel
grenzen op instinct negeren
dat wat omheind was had afgedaan

bij terugkeer smeulden de karkassen
van schepen nog na op het land
maar waar u eens de eeuwigheid
had het uitzicht iets anders aangetrokken

dit jaren later teruggaan naar
een naaldbos na een regenbui
wilt u de wijzigingen opslaan?


Sander Meij (1980)
uit: Nieuw eiland (2015)







• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Gabriël Smit -- Door de stilte heen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* wikipedia
* schrijversinfo
* npe
* literatuurhuis






Door de stilte heen

Al dagenlang probeer ik door de stilte
heen te luisteren, – de bloemen hier
op tafel voor mij zijn zo open, willen
spreken, maar ik kan ze nog niet
verstaan, – nog te veel dag is binnen
mij nagebleven, nog te veel zien
van vervalste kleuren, botte dingen,
ik heb nog geen eigen lichtverschiet.

Zo stil worden dat uit zwijgen woorden
bloeien van over de grens van leven
heen, een enkele stem, een enkele vraag,
en daarop dan niet angstig voor de
aandacht van de bloemen antwoord geven,
één eigen woord, – ik hoop dat ik het waag.


Gabriël Smit (1910-1981)
uit: Evenbeeld (1981)







• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

A. van Collem -- In de groeve

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* gedichten
* god is een communist










In de groeve

In de groeve, in de kuilen,
Waar de doodsvijanden schuilen:
Mol en luis en tor en mier, -
In de grebbe, in de poelen,
Waar met onrustig krioelen
Leven land- en waterdier, -
In de vunzige loopgraven,
In der aarde vochte naven,
Waar het beest het beest verslindt, -
In de loensche gaten, stinkend,
Waar de grijze larve, krinkend,
De herrijzenis begint, -
In de stijgende kolommen,
Van der aarde diepe kommen,
Waar het loof blad rottend ligt,
En het ingeschoten koren
Wordt vernietigd en herboren
Op te schieten naar het licht.
In d'oneindige mansaarde,
In den moederschoot der aarde,
Haar loopgraaf en murwe schacht, -
In haar weeke schaamtedeelen,
Waar de levens levens telen
En in Dood geboorte wacht, -
Van de Neva tot de Memel,
Van de toppen naar den schemel,
Bij het Noord-Atlantisch land,
Van alomme komt te vloeien
Bij het aangestoken loeien
Van het juichende kanon
Bloed van Pruisen en Franzosen,
Bloed van mannenhart uit Posen,
Bloed uit purper Albion, -
Bloed van Serven en Croaten,
Bloed uit Saksen en der Staten
Overzeesche, Canada; -
Bloedstroom spuit uit vacht en wonden
Van de duizend menschen-honden,
Die elkander jagen na; -
Bloedstraal uit de bruine Turken,
Die bij de nachtvuren hurken,
Aan de rotten het geweer,
Bloedstraal uit de vlugge Franschen,
Stervend henen over schansen
Bij Belfort en St. Omer; -
Bloedstraal uit de blonde mannen,
Opgeroepen uit de bannen
Van het Duitsche vaderland; -
Bloedstraal uit de ope' strotten,
Bloedstraal uit de menschen-rotten
Van het witte Samarkand; -
Bloedstraal uit het groen Lithauen
Wil bevochtigen de gouwen
Van het brandend Belgium; -
Bloed en regen van bloedstralen
Kwam uit de lichamen dalen
Van het Britsch Imperium, -
Bij het laffe avond-gloeien
Paarse bloedzee kwam te vloeien
Over heuvel en vallei; -
In de slingerende strengen
Der bloedvaten die zich mengen,
Wordt de aarde roode brei: -
Want de bloedzee is gekomen,
Woud en heuvel worden stroomen
En de bergen staan gedekt, -
De oude aarde wordt verdronken,
De oude aarde ligt verstonken,
De oude aarde wordt verdrekt, -
Schemering komt afgezonken
Tot de velden, die vol stronken
Menschen liggen kort als kool: -
Uit de velden gaat opstijgen
Een verpestend adem-hijgen
Als uit rottende riool, -
En uit d'adem zelven rijzen
Misgeboorten, die aanwijzen,
Omtrekken van neveling; -
Deze hullen zich in mantels,
Drijven op de lucht in trantels,
Hun gestalten zijn gering,
En zij wiegen zonder steunsel,
En hun monden staan in kreunsel, -
Doode monden, stijfselblauw, -
En hun handen in om-waren,
Maken allerlei gebaren,
Alsof mond iets spreken wou; -
Maar zij kunnen niet, zij spreken
Als doofstommen met het teeken,
Vingervlugge in de lucht,
Buigen tot elkander, groeten
Met hun hoofden, want zij moeten
Spreken in een snelle vlucht; -
Van al wat zij wijzen henen
Op de gansche aarde, geene
Is er, die den tekst vertelt,
Want uit bloedig afgerukte
Membra, lillend en verplukte,
Is hun lichaam saamgesteld -
Weten niet meer, dat zij waren,
Eertijds, Serven of Hongaren,
Wezens uit Croaten-land,
Bouwers van het groen Champagne,
Inboorlingen van Germanje
Of het witte Samarkand; -
Bij hun nevelig herleven
Alle taal is opgeheven,
En zij zien elkander aan;
Ieder is, wat allen waren:
Franschen, Duitschers en Bojaren
En nu zijn zij opgestaan.
Wat zij waren, werd vergeten, -
Weten niet meer, hoe zij heet en,
Kennen nu geen vaderland, -
Weten dit alleen te zeggen,
Dat zij broeders waren, leggen
Op de schouders broederhand, -
Kussen elkaar's veege lippen,
Heffen droef de mantel-slippen; -
Hun gebaar is een geschrei
En hun oogen gaan te weenen
En zij donkren langzaam henen
Naar der aarde roode brei,
Naar de groeven, naar de kuilen,
Waar als doods-vijanden schuilen:
Mol en luis en tor en mier; -
Naar de grebben, naar de poelen,
Waar bij onrustig krioelen
Leven land- en waterdier;
Naar de vunzige loopgraven,
Naar der aarde diepe naven,
Waar het beest het beest verslindt; -
Naar de loensche gaten, stinkend,
Waar de grijze larve krinkend
Haar herrijzenis begint; -
Naar de stijgende kolommen
Van der aarde vochte kommen,
Waar het loofblad rottend ligt
En het ingeschoten koren
Wordt gespleten en herboren,
Op te schieten naar het licht;
Naar d'oneindige mansaarde
In den moederschoot der aarde,
Haar loopgraaf en weeke schacht.
Waar de dieren dieren telen
En den mensch geboorte wacht...



A. van Collem (1858-1923)
uit: Liederen. Deel 3. Opstandige liederen (1920)







• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

P.C. Boutens -- Ik peins – mijn hart erkent het niet

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* wikipedia
* kb
* gedichten







Ik peins – mijn hart erkent het niet –
Hoe alle wezen eenzaam is,
Hoe uit bezit en uit gemis
Dezelfde moeheid overschiet,

Die van al wat zij heeft doorkend,
Die van al wat zij heeft begeerd,
Haar grondeloozen glimlach keert
Naar doods onpeilbaar donkren wand...


P.C. Boutens (1870-1943)
uit: Lente-maan (1916)







• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

sadà\exposadà -- roof

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* crU













roof
p r o m e t h e u s o p d e a s v a n d e g o d e n p i s t


aan de roeispaan
droogt de maan, waar geen zout,
zal ik je met maan
listig eten, vaak weeg je jezelf
in glanzend gewreven ijzer,
de steen krampt in mijn balg, daar
tweespan je mee, roem je de
sikkel en het schuim.



op het ei, danst de kortste schaduw. lacht
het geslacht. dolle kaars in de zon. buiten
elke symmetrie. buiten het vlak
ook, daar is de boeg,
glans. courante ogen zonder beeldenaar.
op het ei, afbeeld.



ranken vet waar goden
waar goden
         r u i s e n en m e s t, vanuit het vat grijpt
schaduw
ranke riemen (dors het vuur uit de zon
                       op harig-ijle voeten)
aan die manke maatstok
de maan zucht. slist
het geslacht. dolle zwaartekracht, dol g e t i j d e.


sadà\exposadà
uit: de grote middag (2015)







• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

A. van Collem -- Wanneer gij niets verlangt, dan zal zij komen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* gedichten
* god is een communist










Wanneer gij niets verlangt, dan zal zij komen
Liefde, en met haar vereenigen,
Zal zich uw wezen, dat haar heeft ontvangen,
In al de kamers van uw denkend hart;
Zij wordt het groeiend weefsel uwer ziel,
De kleur waarin gij ziet naar het heelal,
Zij zelve wordt het wiegende heelal,
Het vochtige, het zich weggevende,
Het inelkander vloeiende heelal;
O deze zaligheid van zich te geven,
O deze zaligheid, te hebben lief,
En ieder oogenblik, ondeelbaar oogenblik,
Het leven voelen zich in u voltrekken.
Het redelooze, zich voltrekkend leven,
Het leven, dat ontdekte dat het lief heeft,
En zich schenken wil, zooals de zee,
Met al haar lichaamsschatten aan den nacht,
De nacht die op haar daalt en in haar zinkt.


A. van Collem (1858-1923)
uit: Liederen. Deel 4 (1920)







• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Jan Campert -- Sonnetten voor Cynara (III)

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* bwn * npe










Steden der wereld, menigten, al wat ik zag:
lentlijk Parijs, een avond langs de Seine-boorden
of het droefgeestig roepen dat ik dikwijls hoorde
langs d'Amsterdamsche grachten op een regendag -

het spoelt als water weg, het breekt als spinnerag.
Niets kan er zijn wat 't hart ooit heftiger bekoorde
in mijn herinnering dan de zoo ongestoorde
en warme rust in een klein dorp op dezen dag.

Hier in dit onverganklijk land een wilde tuin,
waar duindoorn en de hooge vlieren wassen,
uitzicht op glooiend vroon en op 't begroeide duin

en wat daar tiert aan landlijke gewassen,
en daarin ademend naast mij zoo rank en bruin
de lieflijkste die sluimert in de grassen.


Jan Campert (1902-1943)
uit: Sonnetten voor Cynara (1942)







• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Joop Leibbrand -- Lang kun je denken

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* website
* Contrabas
* in memoriam









Lang kun je denken


Lang kun je denken te zijn
voorbereid op verlies van
vader, moeder, kinderen

dreiging die gaandeweg
de grenzen van wat
voorstelbaar is verschuift.

Je wapent je
meet breed uit
dat nooit iets blijvend is

dat noch hiervoor
dat noch hierna
kan bestaan

de flauwste notie van ons gaan.

Dan overkomt het je
en slaat je neer.


Joop Leibbrand (1943-2015)







• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Jopie Breemer -- Oefening in het sonnetten maken

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* Erik Bindervoet leest Jopie Breemer
* dbnl










Oefening in het sonnetten maken

In ’t duister zat een vrouw
Op ’t donkergroen mos
Zij kwijnde van de kou
In grijze winterdos

En in het diepe bos
Liep met een slingrend touw
Met een beslagen ros
Gelijk een hert zo gauw

Een ruiter die te diep
In ’t bitterglaasje riep
Met paarse rode kop
En met een hoge dop
En langzaam, toen zij sliep
Verdween hij in een slop.


Jopie Breemer (1875-1957)
uit: De ontboezemingsbundel van Jopie Breemer (1913)







• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Nanne Nauta -- On-zijn Epiloog: Onbestemmeling

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* weblog
* wikipedia
* paar gedichten
* youtube










On-zijn Epiloog: Onbestemmeling

het doodsbericht van een dichter uit Utrecht
lijkt vergezocht, maar ik ben er zeker van dat
dat de reden is dat ze wist dat ik dood was

maar weet ze nog die zoen, onze eerste zoen
we zochten naar een correcte toekomst
doorbraken de stilte met het geluidje

haar angsten werden diffuus ik had er last van
maar niets is zo erg als een verlaten huis
al wat binnenkomt gaat ook weer buiten

PS deze informatie wordt in principe
slechts meegedeeld aan erkende lezers


Nanne Nauta (1959)
uit: Verzamelingen (2015)







• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Elisabeth Zernike -- Huis-concert

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* npe
* dbnl
* prijzen









Huis-concert

Hij heeft zo heerlijk op zijn fluit geblazen,
Dat hij de wereld om zich heen vergat.
Zijn vingers trilden als de fijne glazen,
Meezingend bijna op het tafelblad.

De vrouwen, door zijn moeder hoofs ontvangen,
Hebben de klare tonen wel verstaan
En dringen om hem, uitend hun verlangen
Dat hij nog met het spelen voort zal gaan.

Zij willen weer zijn jonge borst zien stijgen
En dalen na een diepe ademhaal,
Doch weten kuis hun lusten te verzwijgen,
Al spreekt hun lach een duidelijk taal.

Weer geeft het heffen van zijn fluit een huiver –
Zij zien een zachte groene zomerwei;
Eén fluistert er gejaagd: “Wat is het zuiver”,
Een ander knikt en denkt er ’t hare bij.

Zij koestren wat zij nauwlijks durven dromen
En weten dat de jeugd hun tóch begeeft.
De jongen voelt bezieling uit zich stromen,
Alsof een god hem tot zijn speeltuig heeft.


Elisabeth Zernike (1891-1982)
uit: Dralend afscheid (1950)







• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Tsead Bruinja -- In kannen en kruiken

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* website
* dbnl
* cossee
* vpro








In kannen en kruiken

zijn we van plan zal gaan gebeuren
komt er aan kan niet lang meer duren
hebben we aan gedacht hadden we ons voorgenomen
zullen we niet vergeten is bij ons in goede handen
komen we samen uit gaan we aan werken
kunt u ons op afrekenen is in kannen en kruiken

blijven we van af

daar verandert niets aan dat respecteer ik
dat zweer ik op het graf van de moeder
van mijn vorige tegenstander en de moeder
van degene die haar graf heeft gegraven

mooie rechte wanden
hartelijke mollen en wormen

dat pikken we niet langer zo kunnen we niet verder
gaan we morgen naar kijken staat als eerste op de agenda
dat hangt ervan af ligt moeilijk ligt lastig
zat me niet lekker zal ik me in verdiepen

waren we al aan het doen
was mij ontschoten


Tsead Bruinja (1974)
uit: Binnenwereld, buitenwijk (2015)






• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Adriaan Morriën -- Afscheid

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* wat gedichten









Afscheid


Zul je voorzichtig zijn?

Ik weet wel dat je maar een boodschap doet
hier om de hoek
en dat je niet gekleed bent voor een lange reis.

Je kus is licht,
je blik gerust
en vredig zijn je hand en voet.

Maar achter deze hoek
een werelddeel,
achter dit ogenblik
een zee van tijd.

Zul je voorzichtig zijn?


Adriaan Morriën (1912-2002)
uit: Oogappel (1986)






• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Maarten Moll -- Billen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* interview











Poëzierecensent Dieuwertje Mertens* selecteert deze week iedere dag een van haar favoriete gedichten uit Poëzie voor vrouwen en Gedichten voor mannen, twee bloemlezingen die door haar en Chrétien Breukers werden samengesteld. Vandaag nummer 5: Maarten Moll.


“In zijn prachtige debuut Lichaam staat de soms moeizame verstandhouding tussen vader en zoon centraal. In een tijd waarin bijna elk taboe is geslecht, blijkt er nog een hoop ongemak onbesproken.”



Billen

Na het zien van de vele kastelen aan de Loire
in een kuil van een tweepersoonsbed op de laatste kamer van het hotel
lig je dan na 37 jaar, 4 maanden en 28 dagen rug aan rug
met je kont tegen de kont van je vader.

Een paar millimeter stof tussen de naakte billen.
Je verdringt de angst om lepeltje lepeltje te ontwaken.

Je denkt een tijd aan de kont van je vader
hoe herinneringsloos je bent aan die billen.

Je ervaart het bijna als een gemis terwijl zijn warmte in je omhoogkruipt.


Maarten Moll (1966)
uit: Lichaam (2011)






* Dieuwertje Mertens is poëzierecensent voor Het Parool. Samen met Chrétien Breukers stelde ze de bloemlezingen Poëzie voor vrouwen en Gedichten voor mannen samen. In januari 2016 verschijnt hun bloemlezing Dichters uit de bundel. In dit overzicht van de hedendaagse Nederlandse, Vlaamse, en Afrikaanse poëzie zijn de meest recente periode en de vernieuwingen in kaart gebracht. Ook toont de bloemlezing hoe dichters zich tegenwoordig steeds meer buiten de bundel profileren en welke weerslag dat heeft op de poëzie.


• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Catharina Blaauwendraad -- Vakantie in gezinsverband

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* website
* snelsonnetten
* leest voor







Poëzierecensent Dieuwertje Mertens* selecteert deze week iedere dag een van haar favoriete gedichten uit Poëzie voor vrouwen en Gedichten voor mannen, twee bloemlezingen die door haar en Chrétien Breukers werden samengesteld. Vandaag nummer 4: Catharina Blaauwendraad.






Vakantie in gezinsverband

Omdat de ratten binnen staren
belegt mijn moeder buiten brood.
Mijn vader slaat de vliegen dood
die op de keukentafel paren.

Een jongetje met glaswolharen
– de porseleinen rug ontbloot –
aanvaardt daar de genadestoot
van hem die in me is gevaren

en sinds die middag in me huist,
al houdt hij zich angstvallig schuil
onder het staartbeen dat me stut:

Een wilde met gebalde vuist
die blind van woede aan de zuil
van een ontwijde tempel schudt.


Catharina Blaauwendraad (1965)
uit: Beroepsgeheim (2009)






* Dieuwertje Mertens is poëzierecensent voor Het Parool. Samen met Chrétien Breukers stelde ze de bloemlezingen Poëzie voor vrouwen en Gedichten voor mannen samen. In januari 2016 verschijnt hun bloemlezing Dichters uit de bundel. In dit overzicht van de hedendaagse Nederlandse, Vlaamse, en Afrikaanse poëzie zijn de meest recente periode en de vernieuwingen in kaart gebracht. Ook toont de bloemlezing hoe dichters zich tegenwoordig steeds meer buiten de bundel profileren en welke weerslag dat heeft op de poëzie.


• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Ester Naomi Perquin -- Een huwelijksdicht

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* vpro
* website
* interview
* leest voor

foto: Iris Vetter




Poëzierecensent Dieuwertje Mertens* selecteert deze week iedere dag een van haar favoriete gedichten uit Poëzie voor vrouwen en Gedichten voor mannen, twee bloemlezingen die door haar en Chrétien Breukers werden samengesteld. Vandaag nummer 3: Ester Naomi Perquin.


“Ester Naomi Perquin kan met koele distantie haar vinger precies op de zere plek leggen. Vergeet Het Huwelijk van Willem Elschot. Dit huwelijksdicht van Perquin hoort deel uit te maken van iedere huwelijksceremonie. Misschien is het hoogst haalbare liefdesgeluk wel dat het uiteindelijk allemaal meevalt.”



Een huwelijksdicht

Nu zal hij met een pak aan, bloemen erbij en zij in een jurk
als een droom, in een warme zaal wat dingen beloven.
Aardige dingen want aardige dingen wil iedereen
horen, aardige dingen zijn schaars.

Zult u altijd denken aan het meisje dat ze was voor ze u zag
en u, zult u onthouden hoe hij verloren leek, maar
aangenaam verloren? Bent u bereid nu
plaats te maken voor elkaar?

Het kost tijd. Alleen de voorbereiding al: de kerk, de cadeautjes,
de auto, de drank en de broodjes, een keuzemenu
van zoveel maal vis, zoveel maal vlees.

En op een dag komt zij thuis, hij kijkt op uit de krant.
Zij zien elkaar. Het valt ze mee. Hun kind
zelfs, het huis, de gordijnen -

alles zal er aardig zijn. De liefde
lastig te vermijden.


Ester Naomi Perquin (1980)
Celinspecties (2012)






* Dieuwertje Mertens is poëzierecensent voor Het Parool. Samen met Chrétien Breukers stelde ze de bloemlezingen Poëzie voor vrouwen en Gedichten voor mannen samen. In januari 2016 verschijnt hun bloemlezing Dichters uit de bundel. In dit overzicht van de hedendaagse Nederlandse, Vlaamse, en Afrikaanse poëzie zijn de meest recente periode en de vernieuwingen in kaart gebracht. Ook toont de bloemlezing hoe dichters zich tegenwoordig steeds meer buiten de bundel profileren en welke weerslag dat heeft op de poëzie.


• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Andrea Voigt -- Plankvrouw strijkt

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* website
* npe









Poëzierecensent Dieuwertje Mertens* selecteert deze week iedere dag een van haar favoriete gedichten uit Poëzie voor vrouwen en Gedichten voor mannen, twee bloemlezingen die door haar en Chrétien Breukers werden samengesteld. Vandaag als tweede: Andrea Voigt.


“Wat een fijne en oorspronkelijke bundel is Plankvrouw. Met name de laatste zin van dit gedicht is weergaloos ‘ze pakt het kleine hulpstuk/en strijkt zacht een lied’.”



Plankvrouw strijkt

dit is plankvrouw
een plank met twee poten
ze stofzuigt de ramen met lange slagen
van haar armen als een reuzenrad
ze zet het kleine hulpstuk op de slang
voor bij de kozijnen, dat is handiger
het duurt een halfuurtje

plankvrouw is klaar en gaat naar het café
aait de hond met as in zijn vacht
en een vaatdoekgeur
zo gaat het wel

thuis zit ze haar avond uit en kijkt ze
tot de lantaarns aangaan

slapen is een keuze
die plankvrouw niet goed maken kan

ze pakt het kleine hulpstuk
en strijkt zacht een lied


Andrea Voigt (1968)
uit: Plankvrouw (2014)




* Dieuwertje Mertens is poëzierecensent voor Het Parool. Samen met Chrétien Breukers stelde ze de bloemlezingen Poëzie voor vrouwen en Gedichten voor mannen samen. In januari 2016 verschijnt hun bloemlezing Dichters uit de bundel. In dit overzicht van de hedendaagse Nederlandse, Vlaamse, en Afrikaanse poëzie zijn de meest recente periode en de vernieuwingen in kaart gebracht. Ook toont de bloemlezing hoe dichters zich tegenwoordig steeds meer buiten de bundel profileren en welke weerslag dat heeft op de poëzie.










• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Martinus Nijhoff -- De wolken

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* kb
* dbnl
* wikipedia
* ing
* graf








Poëzierecensent Dieuwertje Mertens* selecteert deze week iedere dag een van haar favoriete gedichten uit Poëzie voor vrouwen en Gedichten voor mannen, twee bloemlezingen die door haar en Chrétien Breukers werden samengesteld. Vandaag als eerste: Martinus Nijhoff.


“Wie herinnert zich niet zo’n mooie lange zomerdag in z’n jeugd, waarop je op je rug lag te kijken naar de schaapjeswolken die voorbij dreven? Een ontroerende gedicht over kijken en (in de verte) zien.”



De wolken

Ik droeg nog kleine kleeren, en ik lag
Lang-uit met moeder in de warme hei,
De wolken schoven boven ons voorbij
En moeder vroeg wat ’k in de wolken zag.

En ik riep: Scandinavië, en: eenden,
Daar gaat een dame, schapen met een herder -
De wond’ren werden woord en dreven verder,
Maar ’k zag dat moeder met een glimlach weende.

Toen kwam de tijd dat 'k niet naar boven keek,
Ofschoon de hemel vol van wolken hing,
Ik greep niet naar de vlucht van ’t vreemde ding
Dat met zijn schaduw langs mijn leven streek.

Nu ligt mijn jongen naast mij in de heide
En wijst me wat hij in de wolken ziet,
Nu schrei ik zelf, en zie in het verschiet
De verre wolken waarom moeder schreide -


Martinus Nijhoff (1894-1953)




* Dieuwertje Mertens is poëzierecensent voor Het Parool. Samen met Chrétien Breukers stelde ze de bloemlezingen Poëzie voor vrouwen en Gedichten voor mannen samen. In januari 2016 verschijnt hun bloemlezing Dichters uit de bundel. In dit overzicht van de hedendaagse Nederlandse, Vlaamse, en Afrikaanse poëzie zijn de meest recente periode en de vernieuwingen in kaart gebracht. Ook toont de bloemlezing hoe dichters zich tegenwoordig steeds meer buiten de bundel profileren en welke weerslag dat heeft op de poëzie.










• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Jeroen Theunissen -- Je speelt met rammeldingen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* website
* wikipedia












Je speelt met rammeldingen. Zonder zwaartekracht
konden we niet lopen, zitten of liggen. Zwaartekracht
houdt al jouw delen aan elkaar, is de lijm van het leven,
houdt de maan in een baan rond de aarde, de aarde
rond de zon en de zon op haar plek aan de rand van
het melkwegstelsel.

Je speelt met rammeldingen. Zwaartekracht is de reden
waarom wij objecten zomaar laten vallen in de ijdele
hoop dat ze op een keer niet zullen breken, is de reden
waarom wij springen. Jij kunt nog niet springen.

Je speelt met rammeldingen. Zwaartekracht, beschreven
door Isaac Newton en door Albert Einstein, zwaartekracht
die een gezin samenhoudt, getijden en de sneeuwval
creëert, zwaartekracht die ons, jou en mij en alle objecten,
de pijn van de aanraking met de aarde heeft geleerd.


Jeroen Theunissen (1977)
uit: Hier woon je (2015)










• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Ida Gerhardt -- Bij een eindexamenfoto

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* genootschap
* dbnl
* kb
* website
* leestafel









Bij een eindexamenfoto

Een Streber, jongens, strebt omdat hij streben moet.
Want dat is zijn natuur: zo moet een bunzing stinken.
Bijbels: hij heeft zijn ziel verkocht voor werelds goed.
Klassiek: hij zal zijn eigen vleugelpaard verminken.

Een Streber, jongens, strebt omdat hij streben moet.
Mocht één van jullie ooit tot dàt bestaan verzinken
– mijn klas, die ik met Plato's Phaedros heb gevoed -
dan zie ik liever, dat hij eerlijk zal verdrinken.

Ik heb dat alles wèl nooit op het bord gezet.
Ik heb het je, uit schuwheid, nooit zozeer verteld.
De ethica bleef steeds zwijgend verondersteld.

Nu word ik achteraf door dit verzuim gekweld.
Mijn knappe klas – ik zie met zorg naar je portret.
Laat het niet nodig zijn. – Vergeef mij dit sonnet.


Ida Gerhardt (1905-1997)
uit: Sonnetten van een leraar (1951)










• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

O.C.F. Hoffham -- Myn roeping

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* literatuurgeschiedenis
* Proeve van slaapdichten (pdf)












Myn Roeping

Ik sleet eertyds myn leven,
Myn jeugd en beste dagen,
Te dwaas by 't lettersuffen.
Ik oefende me in taalen;
Studeerde en oude en nieuwe
En veel onnutte zaaken;
Begraaven onder boeken:
En spotte veele nachten,
Veel slaapelooze nachten,
Met Hypnus milde gunsten.
Maar zeer gelukkig wierd ik
Geneezen van myn dwaaling;
Dank zy des gods vermogen!
't Gebeurde eens in het holste
Van een' der langste nachten,
Wanneer ik in Zeelandus,
Myn' liefling, zat te leezen,
Dat Hypnus, dien ik tartte,
Met onweêrstaanbre krachten
Van myne doffe zinnen
Zich plotslyk meester maakte.
Door zoeten droom beguigcheld,
Zag ik den ongezienen
En jongen god. Hy stortte
Zyn' ryken vulhoorn over
Myn' schedel uit, en zalfde
My tot zyn' heilgen priester;
En schonk my 't Lesbisch speeltuig.
Van toen aan leerde ik slaapen.
Van toen aan wierd ik dichter.


O.C.F. Hoffham (1744-1799)
uit: Proeve van slaapdichten (1784)










• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster