= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedia
* dbnl
* muurgedicht
* zevenmaal zeven haikoes
* citaten
archeologie
behalve een koffer gevuld met licht
werd tijdens de opgravingen ook
een koffer vol duister bovengehaald.
de eerstgenoemde bevatte alleen
wat doordeweekse dageraad. maar
het duister in de tweede koffer
was weergaloos van kwaliteit:
zo zoek je het tevergeefs vandaag.
dankzij de koolstof 14-metode
werd snel gekonstateerd uit welke
periode dit duister herkomstig was
zodat de vondst meteen eksakt
kon worden gedateerd. maar oh
ontgoocheling! de inhoud bleek
– een halfjaar niet te na gesproken –
van hooguit een kwarteeuw geleden.
fabrikagefout
de dichotomie
van goed en kwaad
wijst op de dyslexie
waar God aan lijdt
als hij bestaat
Gust Gils (1924-2002)
uit: Spookpijnen (2015)
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
maandag 30 november 2015
zondag 29 november 2015
Armando -- Berichten
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedia
* dbnl
* levenlang
* armando 85
* kunstbus
Berichten
Getallen die vertellen,
de spraak die op den duur vergaat,
verhalen die misschien vergeten zijn.
Het blijkt
dat de berichten van gisteren
zich naar voren dringen en
deskundige daden worden.
Getallen stichten monumenten,
men gaat elkaar te lijf.
Armando (1929)
uit: Waarom (2015)
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* wikipedia
* dbnl
* levenlang
* armando 85
* kunstbus
Berichten
Getallen die vertellen,
de spraak die op den duur vergaat,
verhalen die misschien vergeten zijn.
Het blijkt
dat de berichten van gisteren
zich naar voren dringen en
deskundige daden worden.
Getallen stichten monumenten,
men gaat elkaar te lijf.
Armando (1929)
uit: Waarom (2015)
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
vrijdag 27 november 2015
Paul van Ostaijen -- Guido Gezelle
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedia
* dbnl
* nagelaten gedichten
* deel uit 'Bankroet Jazz', naar een scenario van Van Ostaijen
* Van Ostaijen en Gezelle
Guido Gezelle
Plant
fontein
scheut die schiet
straal die spat
tempeest over alle diepten
storm over alle vlakten
wilde rozelaars waaien
stemmen van elzekoningen bloot
Diepste verte
verste diepte
bloemekelk die schokt in de kelk van bei’ mijn palmen
en lief als de madelief
Als de klaproos rood
o wilde papaver mijn
Paul van Ostaijen (1896-1928)
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* wikipedia
* dbnl
* nagelaten gedichten
* deel uit 'Bankroet Jazz', naar een scenario van Van Ostaijen
* Van Ostaijen en Gezelle
Guido Gezelle
Plant
fontein
scheut die schiet
straal die spat
tempeest over alle diepten
storm over alle vlakten
wilde rozelaars waaien
stemmen van elzekoningen bloot
Diepste verte
verste diepte
bloemekelk die schokt in de kelk van bei’ mijn palmen
en lief als de madelief
Als de klaproos rood
o wilde papaver mijn
Paul van Ostaijen (1896-1928)
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
woensdag 25 november 2015
Han van der Vegt -- Afdaling in het zelf (I en II)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* website
* rottend staal
* recensie
* wereldbibliotheek
[Twee gedichten uit een cyclus van zeven]
Afdaling in het zelf (I)
Onopgemerkt, onvoorbereid, met lege schoenen
aanvaard je de zoektocht naar je eigen middelpunt.
Halverwege het woud wacht een hyena je op,
die jouw gezicht draagt op zijn kop en om zijn anus.
Wat is de weg tot het zelf, vraagt hij je. Inkeer en
ontluistering, zeg je. Daarop spert hij zijn kaken.
Je reikt naar binnen tot je zijn andere mond vindt
en rukt hem dan aan zijn tongriem binnenstebuiten.
Een harige tunnel opent zich die drupt van dauw.
Vurige slakken tekenen hun sporen op de
vacht van het duister en verlichten je pad vooruit.
De tunnel versmalt zich en beneemt je de adem.
De slakkendraden hechten zich aan je naakte huid,
ze snoeren je bewegingen steeds nauwer in en
spinnen een kapsel om je heen. Dan daalt de gang scherp.
Je struikelt. Je rolt de helling af. Aan de laatste
draden blijf je hangen in de leegte van het zelf.
(II)
Wanneer je uit onrustige dromen wakker wordt,
blijkt het sleuteltje alweer om je hals te hangen.
Je loopt de gang in en probeert alle deuren daar
tot zich een deur zonder sleutelgat voor je opent.
Je komt in een kamer waar op een smalle tafel
een bord staat met een lepel. Op de stoel erachter
neem je plaats. Je ziet dat op het bord je gezicht ligt,
gekookt en in een bruine saus. Het opent zijn mond
en zegt, eet mij. Je pakt de lepel en schept een hap.
Dan deins je terug. Maar het gezicht zegt opnieuw, eet mij.
De weeë, zoetige smaak doet je eerst kokhalzen.
Toch zet je door tot je al het vlees hebt weggeslikt.
Je kunt de blik van de ogen niet meer verdragen,
dus eet je ook die op. En nog gebiedt het gezicht,
eet mij. Dan scheur je de kaken vaneen en bijt de
tong er met je tanden uit. Hij spartelt langs je huig.
Vanuit je ingewand hoor je het zelf nog spreken.
Han van der Vegt (1961)
uit: Navigatiesystemen (2015)
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* website
* rottend staal
* recensie
* wereldbibliotheek
[Twee gedichten uit een cyclus van zeven]
Afdaling in het zelf (I)
Onopgemerkt, onvoorbereid, met lege schoenen
aanvaard je de zoektocht naar je eigen middelpunt.
Halverwege het woud wacht een hyena je op,
die jouw gezicht draagt op zijn kop en om zijn anus.
Wat is de weg tot het zelf, vraagt hij je. Inkeer en
ontluistering, zeg je. Daarop spert hij zijn kaken.
Je reikt naar binnen tot je zijn andere mond vindt
en rukt hem dan aan zijn tongriem binnenstebuiten.
Een harige tunnel opent zich die drupt van dauw.
Vurige slakken tekenen hun sporen op de
vacht van het duister en verlichten je pad vooruit.
De tunnel versmalt zich en beneemt je de adem.
De slakkendraden hechten zich aan je naakte huid,
ze snoeren je bewegingen steeds nauwer in en
spinnen een kapsel om je heen. Dan daalt de gang scherp.
Je struikelt. Je rolt de helling af. Aan de laatste
draden blijf je hangen in de leegte van het zelf.
(II)
Wanneer je uit onrustige dromen wakker wordt,
blijkt het sleuteltje alweer om je hals te hangen.
Je loopt de gang in en probeert alle deuren daar
tot zich een deur zonder sleutelgat voor je opent.
Je komt in een kamer waar op een smalle tafel
een bord staat met een lepel. Op de stoel erachter
neem je plaats. Je ziet dat op het bord je gezicht ligt,
gekookt en in een bruine saus. Het opent zijn mond
en zegt, eet mij. Je pakt de lepel en schept een hap.
Dan deins je terug. Maar het gezicht zegt opnieuw, eet mij.
De weeë, zoetige smaak doet je eerst kokhalzen.
Toch zet je door tot je al het vlees hebt weggeslikt.
Je kunt de blik van de ogen niet meer verdragen,
dus eet je ook die op. En nog gebiedt het gezicht,
eet mij. Dan scheur je de kaken vaneen en bijt de
tong er met je tanden uit. Hij spartelt langs je huig.
Vanuit je ingewand hoor je het zelf nog spreken.
Han van der Vegt (1961)
uit: Navigatiesystemen (2015)
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
dinsdag 24 november 2015
Jacqueline van der Waals -- 25 november 1898
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedia
* dbnl
* werken
* bwn
* schrijversinfo
25 november 1898
De deur ging langzaam open; ik rook een kerkhofgeur.
Ik staarde stil in de zwarte leegte der open deur.
Een lange grauwe gestalte, bovennatuurlijk groot,
Stond zwijgend op de drempel en wachtte, het was de dood.
Met blauwe glans verlichtten de oogen het bleke gelaat
Met flauw en weifelend schijnsel, als hout dat langzaam vergaat.
`Wat blijft gij daar en op de drempel stil en dreigend staan?
Ik heb U daareven geroepen; kom binnen en raak mij aan.
Uw witte koele handen bezitten wondermacht
Reeds hebben ze menige lijder rust en genezing gebracht.
Leg zachtjes Uw hand op mijn voorhoofd, dat pijnlijk klopt en gloeit
En eindig de droom des levens, die mij benauwt en vermoeit'.
Een lange stilte volgde. Ik staarde naar het licht,
Dat flauwer werd en flauwer... De deur ging langzaam dicht.
Jacqueline van der Waals (1868-1922)
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* wikipedia
* dbnl
* werken
* bwn
* schrijversinfo
25 november 1898
De deur ging langzaam open; ik rook een kerkhofgeur.
Ik staarde stil in de zwarte leegte der open deur.
Een lange grauwe gestalte, bovennatuurlijk groot,
Stond zwijgend op de drempel en wachtte, het was de dood.
Met blauwe glans verlichtten de oogen het bleke gelaat
Met flauw en weifelend schijnsel, als hout dat langzaam vergaat.
`Wat blijft gij daar en op de drempel stil en dreigend staan?
Ik heb U daareven geroepen; kom binnen en raak mij aan.
Uw witte koele handen bezitten wondermacht
Reeds hebben ze menige lijder rust en genezing gebracht.
Leg zachtjes Uw hand op mijn voorhoofd, dat pijnlijk klopt en gloeit
En eindig de droom des levens, die mij benauwt en vermoeit'.
Een lange stilte volgde. Ik staarde naar het licht,
Dat flauwer werd en flauwer... De deur ging langzaam dicht.
Jacqueline van der Waals (1868-1922)
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
maandag 23 november 2015
Maartje Smits -- Meer benen
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* website
* harmonie
* youtubekanaal
foto: Monica Curtin
Meer benen
ik möchte een vrouwship
zijn shallow schouwdek weze
een beetje bitse lust objection
met dikke dije
dikes off all men deck
deilig zandspuiters dijen die
alles af teren, teder gegen
genegenheid halten
ik wil dijen die faul
behouwen en durven te tonen
see du siegst
minne Seekontainer legs
siegst minne peal d'orange
cellulite royal 't squirt
lauwe theeslib in mijn lui deinen dans lui
weil toe kies mal du weint
mijn zwaar natte benen voorbij
Maartje Smits (1986)
uit: Als je een meisje bent (2015)
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* website
* harmonie
* youtubekanaal
foto: Monica Curtin
Meer benen
ik möchte een vrouwship
zijn shallow schouwdek weze
een beetje bitse lust objection
met dikke dije
dikes off all men deck
deilig zandspuiters dijen die
alles af teren, teder gegen
genegenheid halten
ik wil dijen die faul
behouwen en durven te tonen
see du siegst
minne Seekontainer legs
siegst minne peal d'orange
cellulite royal 't squirt
lauwe theeslib in mijn lui deinen dans lui
weil toe kies mal du weint
mijn zwaar natte benen voorbij
Maartje Smits (1986)
uit: Als je een meisje bent (2015)
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
zondag 22 november 2015
Armand -- Stille stadsnomaden
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedia
* overleden
* herdacht
* website
* beeld en geluid
Stille stadsnomaden
Het plastictasjesleger scant de stationskwartieren
De metersdiepe wonden van de maatschappij
‘Hun eigen schuld’, verzekeren ouders hun kinderen
Zich schamend voor hun eigen huichelarij
Samen zouden we doorgaan met beschaven
Dan doet het zien van zulke arme sloebers pijn
Het verhaal van de slechten en de braven
Is voor hun allang te waar om mooi te zijn
De stille stadsnomanden
Zijn in de steek gelaten
De bedelaars
Zijn in de straten teruggekeerd
Dat we dat toelaten
Proberen schoon te praten
Je diner uit vuilnisvaten
En naamloos gecremeerd
Wat een beschaving
Het bewijs slaapt in de parken
Onder bruggen, in kranten gedraaide hoopjes leed
Er is welvaart, maar niet meer van harte
Er is maar weinig liefde buiten de hitparade
De vogelvrij verklaarde schoffies van de spacetijd
De bewust vergeten haveloze troep
Is een uitwerpsel van de achterbaksheid
Een enorme suikertaart met vliegenpoep
Armand (1946-2015)
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* wikipedia
* overleden
* herdacht
* website
* beeld en geluid
Stille stadsnomaden
Het plastictasjesleger scant de stationskwartieren
De metersdiepe wonden van de maatschappij
‘Hun eigen schuld’, verzekeren ouders hun kinderen
Zich schamend voor hun eigen huichelarij
Samen zouden we doorgaan met beschaven
Dan doet het zien van zulke arme sloebers pijn
Het verhaal van de slechten en de braven
Is voor hun allang te waar om mooi te zijn
De stille stadsnomanden
Zijn in de steek gelaten
De bedelaars
Zijn in de straten teruggekeerd
Dat we dat toelaten
Proberen schoon te praten
Je diner uit vuilnisvaten
En naamloos gecremeerd
Wat een beschaving
Het bewijs slaapt in de parken
Onder bruggen, in kranten gedraaide hoopjes leed
Er is welvaart, maar niet meer van harte
Er is maar weinig liefde buiten de hitparade
De vogelvrij verklaarde schoffies van de spacetijd
De bewust vergeten haveloze troep
Is een uitwerpsel van de achterbaksheid
Een enorme suikertaart met vliegenpoep
Armand (1946-2015)
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
donderdag 19 november 2015
Erik Menkveld -- Wandeling
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedia
* dbnl
* kb
* wat gedichten
De gedichten van deze week zijn door Janita Monna gekozen uit de door haar en Menno Hartmann samengestelde Poëziekalender van uitgeverij Van Oorschot. Als laatste: Erik Menkveld.
Wandeling
Even helemaal zonder lijfwacht
de aandacht richten op door gletsjers
meegevoerde rolstenen, zongebleekte
kiezels tussen tijm, de fundering
van een mijlpaal, een tuinmuur,
de onderkant van dakpannen die voorbij
de muur uitsteken. Voor de verleiding
zwichten van onrijpe abrikozen. En
bij thuiskomst de gevangenen onthalen
op zowel naakte als behaarde rupsen.
Erik Menkveld (1959-2014)
uit: Verzamelde gedichten (2015)
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* wikipedia
* dbnl
* kb
* wat gedichten
De gedichten van deze week zijn door Janita Monna gekozen uit de door haar en Menno Hartmann samengestelde Poëziekalender van uitgeverij Van Oorschot. Als laatste: Erik Menkveld.
Wandeling
Even helemaal zonder lijfwacht
de aandacht richten op door gletsjers
meegevoerde rolstenen, zongebleekte
kiezels tussen tijm, de fundering
van een mijlpaal, een tuinmuur,
de onderkant van dakpannen die voorbij
de muur uitsteken. Voor de verleiding
zwichten van onrijpe abrikozen. En
bij thuiskomst de gevangenen onthalen
op zowel naakte als behaarde rupsen.
Erik Menkveld (1959-2014)
uit: Verzamelde gedichten (2015)
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
woensdag 18 november 2015
Chr.J. van Geel -- Voor de liefde niet geboren
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* dbnl
* wikipedia
* website
* biografietje
* muurgedicht
De gedichten van deze week zijn door Janita Monna gekozen uit de door haar en Menno Hartmann samengestelde Poëziekalender van uitgeverij Van Oorschot. Nummer vier: Chr. J. van Geel.
Voor de liefde niet geboren
rekken zich de bomen uit,
houten snaren van hun angst,
lange splinters van verlangen.
Dwarse wervelwind in blaren,
de verdorde, de vergane,
in de liefde uitgeblazen.
Chr.J. van Geel (1917-1974)
uit: Verzamelde gedichten (1993)
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* dbnl
* wikipedia
* website
* biografietje
* muurgedicht
De gedichten van deze week zijn door Janita Monna gekozen uit de door haar en Menno Hartmann samengestelde Poëziekalender van uitgeverij Van Oorschot. Nummer vier: Chr. J. van Geel.
Voor de liefde niet geboren
rekken zich de bomen uit,
houten snaren van hun angst,
lange splinters van verlangen.
Dwarse wervelwind in blaren,
de verdorde, de vergane,
in de liefde uitgeblazen.
Chr.J. van Geel (1917-1974)
uit: Verzamelde gedichten (1993)
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
dinsdag 17 november 2015
Marjoleine de Vos -- Appelgroen
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedia
* dbnl
* nrc-koken
* nrc-weblogs
* npe
De gedichten van deze week zijn door Janita Monna gekozen uit de door haar en Menno Hartmann samengestelde Poëziekalender van uitgeverij Van Oorschot. Nummer drie: Marjoleine de Vos.
Appelgroen
Hoor! Van de grond roept een appel.
Wil zij geraapt? En of – in taart te eindigen
is mooi voor fruit. Mij zelf maakt het niet uit
of ik als taart dan wel verrot in ’t natte gras.
Alleen dat ik dat was, die gave jonge blos
zo kogelrond, vol sap – en dan het steeltje los.
Marjoleine de Vos (1957)
uit: Uitzicht genoeg (2013)
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* wikipedia
* dbnl
* nrc-koken
* nrc-weblogs
* npe
De gedichten van deze week zijn door Janita Monna gekozen uit de door haar en Menno Hartmann samengestelde Poëziekalender van uitgeverij Van Oorschot. Nummer drie: Marjoleine de Vos.
Appelgroen
Hoor! Van de grond roept een appel.
Wil zij geraapt? En of – in taart te eindigen
is mooi voor fruit. Mij zelf maakt het niet uit
of ik als taart dan wel verrot in ’t natte gras.
Alleen dat ik dat was, die gave jonge blos
zo kogelrond, vol sap – en dan het steeltje los.
Marjoleine de Vos (1957)
uit: Uitzicht genoeg (2013)
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
maandag 16 november 2015
Rutger Kopland -- Die eeuwige schoonheid
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedia
* laatste interview
* leest voor
* dbnl
* leestafel
De gedichten van deze week zijn door Janita Monna gekozen uit de door haar en Menno Hartmann samengestelde Poëziekalender van uitgeverij Van Oorschot. Als tweede: Rutger Kopland.
Die eeuwige schoonheid
Hij begon in die toevallige wereld
die onbegrepen wirwar van lijnen en lijntjes
die een boom werden bijvoorbeeld
hij noemde deze schoonheid de tragische schoonheid
van de mens die haar ziet:
van moment tot moment
hij wilde niet zien hoe de wereld voorbij gaat
maar zien hoe eeuwig zij is
als zij terugkeert naar dat ene
moment waarin haar lijnen en lijntjes uiteenvallen
tot een boom bijvoorbeeld
tot haar formule
hij stierf en zag alles, zag alles en stierf
Rutger Kopland (1934-2012)
uit: Verzamelde gedichten (2013)
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* wikipedia
* laatste interview
* leest voor
* dbnl
* leestafel
De gedichten van deze week zijn door Janita Monna gekozen uit de door haar en Menno Hartmann samengestelde Poëziekalender van uitgeverij Van Oorschot. Als tweede: Rutger Kopland.
Die eeuwige schoonheid
Hij begon in die toevallige wereld
die onbegrepen wirwar van lijnen en lijntjes
die een boom werden bijvoorbeeld
hij noemde deze schoonheid de tragische schoonheid
van de mens die haar ziet:
van moment tot moment
hij wilde niet zien hoe de wereld voorbij gaat
maar zien hoe eeuwig zij is
als zij terugkeert naar dat ene
moment waarin haar lijnen en lijntjes uiteenvallen
tot een boom bijvoorbeeld
tot haar formule
hij stierf en zag alles, zag alles en stierf
Rutger Kopland (1934-2012)
uit: Verzamelde gedichten (2013)
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
zondag 15 november 2015
Hannny Michaelis -- Een vernielzuchtige wind
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedia
* dbnl
* Verzamelde gedichten
* wat gedichten
* vrouwenlexicon
De gedichten van deze week zijn door Janita Monna gekozen uit de door haar en Menno Hartmann samengestelde Poëziekalender van uitgeverij Van Oorschot. Als eerste een gedicht van Hanny Michaelis.
Een vernielzuchtige wind
valt de bomen aan. Rondtollende bladeren
klampen zich vast aan hun tak. Tevergeefs.
Wolken worden bijeengeveegd
en onder de horizon geschoven.
Nog even en de sterren
springen in hun grillig
onveranderlijk gelid.
Ik zal ze zien, me verliezend
in wat achter me ligt
om niet vooruit te kijken
tot waar het pad zich versmalt
en afbreekt.
Hanny Michaelis (1922-2007)
uit: Verzamelde gedichten (2011)
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* wikipedia
* dbnl
* Verzamelde gedichten
* wat gedichten
* vrouwenlexicon
De gedichten van deze week zijn door Janita Monna gekozen uit de door haar en Menno Hartmann samengestelde Poëziekalender van uitgeverij Van Oorschot. Als eerste een gedicht van Hanny Michaelis.
Een vernielzuchtige wind
valt de bomen aan. Rondtollende bladeren
klampen zich vast aan hun tak. Tevergeefs.
Wolken worden bijeengeveegd
en onder de horizon geschoven.
Nog even en de sterren
springen in hun grillig
onveranderlijk gelid.
Ik zal ze zien, me verliezend
in wat achter me ligt
om niet vooruit te kijken
tot waar het pad zich versmalt
en afbreekt.
Hanny Michaelis (1922-2007)
uit: Verzamelde gedichten (2011)
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
donderdag 12 november 2015
Max Nord -- Droom
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedia
* dbnl
* necrologie
* over zijn memoires
Droom
Ik droomde moe: ik was zo stil als oud,
ik wist alleen: nooit zal ik alles weten,
mijn handen waren van verwachting koud.
Toen trad zij binnen die 'k niet kan vergeten,
zij lachte en haar lach was mij vertrouwd,
zij heette zoals zij alleen kan heten.
Ik riep haar, nam haar slanke bruine hand,
oud was ik zeer, zij was zo jong gebleven
als mijn herinnering, en op de rand
en op de ijle rand van dood en leven
liep ik opnieuw met haar, als eens aan 't strand
waarvan ik door haar sterven was verdreven.
Max Nord (1916-2008)
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* wikipedia
* dbnl
* necrologie
* over zijn memoires
Droom
Ik droomde moe: ik was zo stil als oud,
ik wist alleen: nooit zal ik alles weten,
mijn handen waren van verwachting koud.
Toen trad zij binnen die 'k niet kan vergeten,
zij lachte en haar lach was mij vertrouwd,
zij heette zoals zij alleen kan heten.
Ik riep haar, nam haar slanke bruine hand,
oud was ik zeer, zij was zo jong gebleven
als mijn herinnering, en op de rand
en op de ijle rand van dood en leven
liep ik opnieuw met haar, als eens aan 't strand
waarvan ik door haar sterven was verdreven.
Max Nord (1916-2008)
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
Victor Vroomkoning -- Hoogliedje
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedia
* dbnl
* website
* leestafel
Hoogliedje
Dat geen jakhals, geen vos mijn tuin
verniele, dat ik geur naar mirre en
laurier, dat mijn ogen duiven zijn,
mijn borsten tweelingwelpen, granaathelften
mijn wangen, mijn flanken reeën.
O lippen van honing, ivoren hals, o
kuikendonzen heuveltje, fluwelen bron.
Waai door mij heen Wind, waai door
mijn palmhaar, ritsel zachtjes tussen
mijn gazellendijen. Kom, vandaag geen
last van mijn gehate vlees, geen hinder
van gesmoorde lust, geen ergernis
om wat ze met me deden, geen smart
om wat ze lieten. Mijn tong is als
een zotte pen, mijn lijf een bundeltje
lieftalligheid, een weitje leliën, lusthof
vol saffraan, muskaat, kaneel.
Victor Vroomkoning (1938)
uit: Vrije val (2015)
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* wikipedia
* dbnl
* website
* leestafel
Hoogliedje
Dat geen jakhals, geen vos mijn tuin
verniele, dat ik geur naar mirre en
laurier, dat mijn ogen duiven zijn,
mijn borsten tweelingwelpen, granaathelften
mijn wangen, mijn flanken reeën.
O lippen van honing, ivoren hals, o
kuikendonzen heuveltje, fluwelen bron.
Waai door mij heen Wind, waai door
mijn palmhaar, ritsel zachtjes tussen
mijn gazellendijen. Kom, vandaag geen
last van mijn gehate vlees, geen hinder
van gesmoorde lust, geen ergernis
om wat ze met me deden, geen smart
om wat ze lieten. Mijn tong is als
een zotte pen, mijn lijf een bundeltje
lieftalligheid, een weitje leliën, lusthof
vol saffraan, muskaat, kaneel.
Victor Vroomkoning (1938)
uit: Vrije val (2015)
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
dinsdag 10 november 2015
Han G. Hoekstra -- Oude matroos
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedia
* dbnl
* muurgedicht
* biografie
Oude matroos
Beklemd ging hij aan land, het was nog vroeg.
Grijs licht hing om de schepen en de kade.
Hij sloeg de oude kerk verwonderd gade,
en ging voor anker in een lage kroeg.
Des middags zwierf hij eenzaam door de stegen
kind'ren speelden met scheepjes in de goot
en vrouwen zongen. 't Was alsof een groot,
bevreemdend heimwee op zijn hart kwam wegen.
Herinneringen braken moeilijk baan.
Een klok sloeg. Bij een straathoek bleef hij staan
en telde hardop de voorbije jaren
tot een ver bootsignaal hem wakker riep.
Het was al donker toen hij met een zware,
langzame stap de loopplank overliep.
Han G. Hoekstra (1906-1988)
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* wikipedia
* dbnl
* muurgedicht
* biografie
Oude matroos
Beklemd ging hij aan land, het was nog vroeg.
Grijs licht hing om de schepen en de kade.
Hij sloeg de oude kerk verwonderd gade,
en ging voor anker in een lage kroeg.
Des middags zwierf hij eenzaam door de stegen
kind'ren speelden met scheepjes in de goot
en vrouwen zongen. 't Was alsof een groot,
bevreemdend heimwee op zijn hart kwam wegen.
Herinneringen braken moeilijk baan.
Een klok sloeg. Bij een straathoek bleef hij staan
en telde hardop de voorbije jaren
tot een ver bootsignaal hem wakker riep.
Het was al donker toen hij met een zware,
langzame stap de loopplank overliep.
Han G. Hoekstra (1906-1988)
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
maandag 9 november 2015
Willem Thies -- In het paradijs kwispelen de leeuwen, en likken zij de lammeren
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* website
* wikipedia
* poetryportret
* npe
* wat gedichten
* recensie
In het paradijs kwispelen de leeuwen, en likken zij de lammeren
schoon, er is geen geur van zoete baby’s, boter, bloed, roest, gras,
asfalt, tarwehalmen. Er is geen geur. De wind is buitengesloten.
Geen vlieger, geen vlag. Egaal en lauw is de lucht, zo zuiver dat
het licht niet breekt. Egaal en lauw en onzichtbaar is de lucht.
Bijen zonder angels en kolibries ontrollen hun lange tongen,
worden zat van de nectar, stekelloze egels drinken melk
uit een bron die uit het niets opwelt. Geen tepels, geen navels,
geen stinkende herinnering, alles is vergeten in het paradijs,
maar er is niets te vergeten, we zijn leeg en eten
zonder honger, zonder zin, pitloze druiven, pitloze perziken,
pitloze sinaasappels, alles is er, nergens vallen gaten, schaarste
is een aards begrip, niets plant zich voort, niets hecht zich, nooit
zal ik nog sidderen in dit dictatoriale licht.
Willem Thies (1973)
uit: Meer mensen dan reddingsvesten (2015)
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* website
* wikipedia
* poetryportret
* npe
* wat gedichten
* recensie
In het paradijs kwispelen de leeuwen, en likken zij de lammeren
schoon, er is geen geur van zoete baby’s, boter, bloed, roest, gras,
asfalt, tarwehalmen. Er is geen geur. De wind is buitengesloten.
Geen vlieger, geen vlag. Egaal en lauw is de lucht, zo zuiver dat
het licht niet breekt. Egaal en lauw en onzichtbaar is de lucht.
Bijen zonder angels en kolibries ontrollen hun lange tongen,
worden zat van de nectar, stekelloze egels drinken melk
uit een bron die uit het niets opwelt. Geen tepels, geen navels,
geen stinkende herinnering, alles is vergeten in het paradijs,
maar er is niets te vergeten, we zijn leeg en eten
zonder honger, zonder zin, pitloze druiven, pitloze perziken,
pitloze sinaasappels, alles is er, nergens vallen gaten, schaarste
is een aards begrip, niets plant zich voort, niets hecht zich, nooit
zal ik nog sidderen in dit dictatoriale licht.
Willem Thies (1973)
uit: Meer mensen dan reddingsvesten (2015)
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
zondag 8 november 2015
Johanna Geels -- Vuurmakers (XV)
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* weblog
* columns hp/de tijd
* interview
foto: rieuwert krol
Vuurmakers (XV)
Maak ons een burcht onder de grond, lief
behangen met bekertjes- of muisjesmos
en zacht gesponnen worteldraden
waar radioactieve zwijnen met koplampogen
door onze takken bedspijlen heen fluisteren
dat deze grond gedeeld mag worden
mits wij elkaar afpellen, genadeloos strippen
zoals je schors van bomen trekt
het schild van oliekevers klauwt
meisjesmaagden op hun buik draait
maar eerst lopen, ik voorop, met een hand onder mijn jurk
en een rond mijn hals
op felle klakhouten hakjes en in afgemeten stapjes
zo duw je mij, rammelende schikgodin
spinster van de woest in nekken ronkende
eeuwigheid, wit en naakt als tafellakendraad
hier naar deze offerstronk waar alle geelspuwende
smiespelmondjes van de wereld traag als hete hars
mijn oren inglijden en fluisteren over heren en hun genade
Johanna Geels (1968)
uit: Vuurmakers (2015)
met tekeningen van Kees van der Knaap
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* weblog
* columns hp/de tijd
* interview
foto: rieuwert krol
Vuurmakers (XV)
Maak ons een burcht onder de grond, lief
behangen met bekertjes- of muisjesmos
en zacht gesponnen worteldraden
waar radioactieve zwijnen met koplampogen
door onze takken bedspijlen heen fluisteren
dat deze grond gedeeld mag worden
mits wij elkaar afpellen, genadeloos strippen
zoals je schors van bomen trekt
het schild van oliekevers klauwt
meisjesmaagden op hun buik draait
maar eerst lopen, ik voorop, met een hand onder mijn jurk
en een rond mijn hals
op felle klakhouten hakjes en in afgemeten stapjes
zo duw je mij, rammelende schikgodin
spinster van de woest in nekken ronkende
eeuwigheid, wit en naakt als tafellakendraad
hier naar deze offerstronk waar alle geelspuwende
smiespelmondjes van de wereld traag als hete hars
mijn oren inglijden en fluisteren over heren en hun genade
Johanna Geels (1968)
uit: Vuurmakers (2015)
met tekeningen van Kees van der Knaap
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
donderdag 5 november 2015
Willem Bilderdijk -- 't Weldadige geldleenen
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* kb
* wikipedia
* museum
* dbnl
* gedichten
't Weldadige geldleenen
[Luc. VI. 35.]
‘'k Leen gaarne d'arme die in nood is.’ - Gy doet wel;
Maar, vriend-lief, wees dan ook in 't manen niet zoo fel. -
‘Met recht vraagt hy die 't gaf, het uitgeleende weder.’ -
Zoo is 't; maar als die 't leent niet wedergeven kan,
Is 't wedervergen van die geldschuld nog veel wreeder
Dan of 't geweigerd ware, en 't hart verscheurt daar van.
Ach, Christen, geef, ja geef om niet weêrom te ontfangen,
Leen, zonder dat ge een hoop op 't wedergeven kweekt.
Uw leen zij bloote gift! Waar 't hart er aan blijft hangen,
Is 't zelfbegoocheling waarin de Boze spreekt.
De man vraagt iets te leen? - Gy, zeg niet: 'k wil 't u geven;
Dat woord vernedert hem, beschaamt, en doet hem zeer:
Ontfang' hy 't blijgemoed, met de oogen opgeheven;
Maar schenke uw hart het hem, en vorder 't nimmer weêr.
Willem Bilderdijk (1756-1831)
uit: Avondschemering (1828)
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* kb
* wikipedia
* museum
* dbnl
* gedichten
't Weldadige geldleenen
[Luc. VI. 35.]
‘'k Leen gaarne d'arme die in nood is.’ - Gy doet wel;
Maar, vriend-lief, wees dan ook in 't manen niet zoo fel. -
‘Met recht vraagt hy die 't gaf, het uitgeleende weder.’ -
Zoo is 't; maar als die 't leent niet wedergeven kan,
Is 't wedervergen van die geldschuld nog veel wreeder
Dan of 't geweigerd ware, en 't hart verscheurt daar van.
Ach, Christen, geef, ja geef om niet weêrom te ontfangen,
Leen, zonder dat ge een hoop op 't wedergeven kweekt.
Uw leen zij bloote gift! Waar 't hart er aan blijft hangen,
Is 't zelfbegoocheling waarin de Boze spreekt.
De man vraagt iets te leen? - Gy, zeg niet: 'k wil 't u geven;
Dat woord vernedert hem, beschaamt, en doet hem zeer:
Ontfang' hy 't blijgemoed, met de oogen opgeheven;
Maar schenke uw hart het hem, en vorder 't nimmer weêr.
Willem Bilderdijk (1756-1831)
uit: Avondschemering (1828)
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
woensdag 4 november 2015
Dop Bles -- Gij hebt gezegd
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* dbnl
* gedichten
Gij hebt gezegd
Gij hebt gezegd; ‘de vrouw
wier oogen in Uw oogen lezen,
wier lippen bloeien op Uw mond
en door Uw wezen schijnt verwezen
en slechts Uw taal en zin verkondt,
heeft dag noch uur gekend de trouw
en was U nimmer tot Uw heil;
haar vooze hart is vuig en veil;
zij heeft Uw geld en goed verdaan
en alle glans Uw naam ontnomen.
Dus droomt gij schoonheid van een waan,
laat mij U wekken uit dit droomen
wijl 'k mij Uw vriend beschouw’
- ‘Is dit het weten, dat gij biedt?....
Ik heb haar lief, dit schoone kind
en nimmer smart daarin gevonden
al is 't mijn min, die 'k bij haar vind,
waarmee 'k haar hart heb teer omwonden,
Haar stem is zacht en zoet haar lied,
het leven werd mij schoon en licht
door d' onschuld van haar aangezicht
en 'k dacht mijn eenzaam hart verstaan. -
Gij zegt: ‘dit al is niets dan droomen
en rukt mij af de schoonste waan....
maar wat heeft zij me dan ontnomen?
Dop Bles (1883-1940)
uit: Parijsche verzen (1923)
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* dbnl
* gedichten
Gij hebt gezegd
Gij hebt gezegd; ‘de vrouw
wier oogen in Uw oogen lezen,
wier lippen bloeien op Uw mond
en door Uw wezen schijnt verwezen
en slechts Uw taal en zin verkondt,
heeft dag noch uur gekend de trouw
en was U nimmer tot Uw heil;
haar vooze hart is vuig en veil;
zij heeft Uw geld en goed verdaan
en alle glans Uw naam ontnomen.
Dus droomt gij schoonheid van een waan,
laat mij U wekken uit dit droomen
wijl 'k mij Uw vriend beschouw’
- ‘Is dit het weten, dat gij biedt?....
Ik heb haar lief, dit schoone kind
en nimmer smart daarin gevonden
al is 't mijn min, die 'k bij haar vind,
waarmee 'k haar hart heb teer omwonden,
Haar stem is zacht en zoet haar lied,
het leven werd mij schoon en licht
door d' onschuld van haar aangezicht
en 'k dacht mijn eenzaam hart verstaan. -
Gij zegt: ‘dit al is niets dan droomen
en rukt mij af de schoonste waan....
maar wat heeft zij me dan ontnomen?
Dop Bles (1883-1940)
uit: Parijsche verzen (1923)
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
dinsdag 3 november 2015
F. Starik -- Veertien & Lege mannen
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* website
* wikipedia
* youtube
* npe
Veertien
Eén: je moet de mensen geven wat ze denken
dat ze willen, twee, dat ze willen denken hoe ze menen
dat het hoort. Je laat ze - ploeng! - in de derde regel
schrikken van een onverwacht akkoord. Vier.
Vijf. Je maakt ze, regel zeven, aan het lachen om
zes! een onvertogen woord. Je moet de mensen
lekker maken, de gin - kut - naast het glas inschenken
daarna laat je ze het aanrecht schoonmaken, acht
en nog voor ze smerig doekje denken moet je vlug, negen
het doekje in het glas uitknijpen. Je laat ze, tien, de slok
naar binnen branden en dan elf, twaalf sorry zeggen
sorry want - klok, klok - zo was het niet bedoeld
je zorgt dat voor ze het einde eindelijk bereiken, dertien
de liefde, veertien, is bekoeld. Veertien. Je moet het laten zien.
Lege mannen
Vandaag denk ik aan de mannen
die in cafés lijken te wonen, altijd
als je onderweg bent zie je ze zitten
aan een tafel, alleen, ze roken.
Sommige van die mannen groeten
je dat is al een eer, ze bewaren hun hand
voor zielsverwanten, je herkent
hun zoekende blik van grote afstand.
Kijk ze haastloos drinken, zuinig en bedaard
de dag is jong, de nachten oud, er moet nog veel
gezwegen, stug rokend uit het raam gestaard
tijd moet stuk. De straat is maar een straat
rumoer dat tegen ruiten slaat, regen, altijd regen
geen notie van uitzicht op een uitzicht, geen.
F. Starik (1958)
uit: Staat (2015)
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* website
* wikipedia
* youtube
* npe
Veertien
Eén: je moet de mensen geven wat ze denken
dat ze willen, twee, dat ze willen denken hoe ze menen
dat het hoort. Je laat ze - ploeng! - in de derde regel
schrikken van een onverwacht akkoord. Vier.
Vijf. Je maakt ze, regel zeven, aan het lachen om
zes! een onvertogen woord. Je moet de mensen
lekker maken, de gin - kut - naast het glas inschenken
daarna laat je ze het aanrecht schoonmaken, acht
en nog voor ze smerig doekje denken moet je vlug, negen
het doekje in het glas uitknijpen. Je laat ze, tien, de slok
naar binnen branden en dan elf, twaalf sorry zeggen
sorry want - klok, klok - zo was het niet bedoeld
je zorgt dat voor ze het einde eindelijk bereiken, dertien
de liefde, veertien, is bekoeld. Veertien. Je moet het laten zien.
Lege mannen
Vandaag denk ik aan de mannen
die in cafés lijken te wonen, altijd
als je onderweg bent zie je ze zitten
aan een tafel, alleen, ze roken.
Sommige van die mannen groeten
je dat is al een eer, ze bewaren hun hand
voor zielsverwanten, je herkent
hun zoekende blik van grote afstand.
Kijk ze haastloos drinken, zuinig en bedaard
de dag is jong, de nachten oud, er moet nog veel
gezwegen, stug rokend uit het raam gestaard
tijd moet stuk. De straat is maar een straat
rumoer dat tegen ruiten slaat, regen, altijd regen
geen notie van uitzicht op een uitzicht, geen.
F. Starik (1958)
uit: Staat (2015)
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
maandag 2 november 2015
J.P. Guépin -- Beiden
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedia
* dbnl
* schrijversinfo
Beiden
‘Ik word als jij, we gaan elkaar vertrouwen,
kom bij me, kijk naar mij, ik kijk naar jou,
mijn armen om je schouders, jij de jouwe,
ik voel hoe jij, jij hoe ik van je hou.’
‘Ik word als jij, als we in elkaar vergroeien,
ik proef mijn zoen, jouw zoen is nu mijn zoen,
mijn hand jouw buik, jouw buik mijn hand doet gloeien,
wat ik ook doe met jou zal jij weer doen.’
Nu woest, maar kalm, dan opgewonden klaar,
gefluister, schreeuwen, en doodstil een poosje,
heel knus als lepeltjes in een klein doosje.
Zo gaan we op elkaar in op elkaar,
wij met z'n tweeën weten hoe dat kan:
de man wordt telkens vrouw, de vrouw wordt man.
J.P. Guépin (1929-2006)
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* wikipedia
* dbnl
* schrijversinfo
Beiden
‘Ik word als jij, we gaan elkaar vertrouwen,
kom bij me, kijk naar mij, ik kijk naar jou,
mijn armen om je schouders, jij de jouwe,
ik voel hoe jij, jij hoe ik van je hou.’
‘Ik word als jij, als we in elkaar vergroeien,
ik proef mijn zoen, jouw zoen is nu mijn zoen,
mijn hand jouw buik, jouw buik mijn hand doet gloeien,
wat ik ook doe met jou zal jij weer doen.’
Nu woest, maar kalm, dan opgewonden klaar,
gefluister, schreeuwen, en doodstil een poosje,
heel knus als lepeltjes in een klein doosje.
Zo gaan we op elkaar in op elkaar,
wij met z'n tweeën weten hoe dat kan:
de man wordt telkens vrouw, de vrouw wordt man.
J.P. Guépin (1929-2006)
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
zondag 1 november 2015
J.P. Guépin -- De blinde dichter zingt van vrede
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* wikipedia
* dbnl
* schrijversinfo
De blinde dichter zingt van vrede
met onvertoonde zegeningen, van schepen
op de zee wonderbaarlijk ademhalend
en van de goudgroene paradijselijke aardolie.
Zwetsend trekt hij door het land
kwetsend met leuzen van vriendschap en vrede,
heiliger dan heldendom zingt hij
de gouden maat van deze wijsheid:
‘Jagers op rein wild, in uw wildernis
beeft, ik predik de leeuw in de lier,
uw leven was aanmatiging, denk aan de kinderen
in de kelders van de metropolis gekweld.
Ik sla de boeien van de slaven stuk
en, uitdagend saluut aan het na de dood,
de aarde ruikt al naar de hemel,
bloed naar brood.’
J.P. Guépin (1929-2006)
uit: Gedichten (1984)
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
* wikipedia
* dbnl
* schrijversinfo
De blinde dichter zingt van vrede
met onvertoonde zegeningen, van schepen
op de zee wonderbaarlijk ademhalend
en van de goudgroene paradijselijke aardolie.
Zwetsend trekt hij door het land
kwetsend met leuzen van vriendschap en vrede,
heiliger dan heldendom zingt hij
de gouden maat van deze wijsheid:
‘Jagers op rein wild, in uw wildernis
beeft, ik predik de leeuw in de lier,
uw leven was aanmatiging, denk aan de kinderen
in de kelders van de metropolis gekweld.
Ik sla de boeien van de slaven stuk
en, uitdagend saluut aan het na de dood,
de aarde ruikt al naar de hemel,
bloed naar brood.’
J.P. Guépin (1929-2006)
uit: Gedichten (1984)
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster