Hendrik van Teylingen -- Linda-Lou

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• schrijversinfo
• wat gedichten
• wikipedia
• dbnl
• in memoriam

Linda-Lou

Mijn Linda-Lou verblijft onthecht
en roerloos in een gladde kist.
Twee cent zijn op haar blik gelegd.
Naar mij wordt, lees ik hier, gedregd.

Men heeft haar lichaam opgevist
onder Terhorne, in de mist.
In kleine letters staat gezegd
wat men vermoedt en zoal gist.

Laat ze maar raden, Linda-Lou.
We weten zelf het best hoe moe
we elkaar waren – godnogtoe.

Ik vouw mijn krant op en betaal
twee Bokma’s, telefoon en maal.
Mijn hoed, mijn regenjas, mijn sjaal.


Hendrik van Teylingen (1938-1998)

Later, toen hij zich had aangesloten bij de Hare Krishna-beweging en zich Hayeshvara Das Adhikari noemde, kritiseerde Van Teylingen zijn eerdere werk […] en maakte hij korte metten met ‘Linda-Lou’:
“Dit gedicht is niets anders dan pose, die mooiheid en zo. Linda-Lou was een badpakkenmerk, herinner ik me nog. (…) Als ik dit lees, roept het heel weinig bij me wakker. Behalve de sfeer van grote troebelheid, uitzichtloosheid, ik wist totaal niet wat dit leven voorstelde, ronddwalen, koekeloeren, benauwd zijn. Dat was het. Linda-Lou is een gedicht dat is gemaakt uit pure onwetendheid. (…) Het is een tijdelijk dingetje.”
• wrakgenoten






• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Hugo Claus -- Halloween

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• clauscentrum
• wikipedia
• dbnl
• kb
• dossier De Standaard

Halloween

Stil als de dood van een dode die niemand kent
is het overal buiten je kamer
waar je danst in je eentje als tevoren.
Maar ook daar hoor ik wat je niet zegt
zoals ik het wil horen.
Ver van het verfomfaaid Europa
waarover het heiige dodelijke daalt binnenkort
staan wij naar elkaar te staren
bijna dood als plastic stoelen
en jij noch ik die de moord op mij of jou bekent.


Hugo Claus (1929-2008)

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Willem Bilderdijk -- 't Menschelijk verstand

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• kb
• wikipedia
• museum
• dbnl
• gedichten

't Menschelijk verstand.

Wat is des menschen geest beperkt! -
Hoe lang, hoe zwaar hy zwoegt en werkt,
Hoe vlijtig hy doorzoekt, hoe kloek hy is in 't gissen,
Van niets is hy gewis, niets weet hy in den grond.
't Is al voor hem omringd van dichte duisternissen,
Waar in nooit schemer daagt van 't licht der morgenstond.
Dat vrij de toorts der wetenschap
In de oogen flikker', vlamm', en knapp'!
Het is om 't waarheidspoor voor dat des waans te missen.
En slimmer duizendwerf waar hy zijn dwaallicht spreidt,
Dan 't donker van de onwetendheid,
Te dom, om smaaklijk gift voor voedsel op te disschen!
ô Dwalingen, wier tal en maat
Het zand der zee te boven gaat,
En vasthoudt aan elkaâr als saamgekleefde klissen;
Gy door die stalkaars voortgebracht,
Gy toont ons, dat die zucht die steeds naar kennis tracht,
Slechts enkel twijflen leert of roekeloos beslissen!


1808.

Willem Bilderdijk (1756-1831)
uit: Winterbloemen (1811)

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Willem Hussem -- Voorpost

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• dbnl
• wat gedichten

Voorpost

Mooglijk woon ik dezen winter
In de kleine, planken zeehut
Waar de vonders komen schuilen
Voor de vlagen van het noodweer,
Met niet anders in mijn ooren
Dan het dreunen van de golven
En het razen van den stormwind
Langs de flanken van het duin.

Mooglijk woon ik heel den winter
In dien wanklen, houten voorpost
Waar het daglang huilt en dondert
En de regen als een vrouw is.


Willem Hussem (1900-1974)
uit: Criterium

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

H.C. ten Berge -- twee gedichten

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• dbnl
• kb
• leestafel
• schrijversinfo

Specht vervalt in weemoed & retoriek

Verdwaald in de mist van het heden
schieten beelden uit een nevelig verleden door zijn hoofd.
Daar is het woud en leven oude pijnen,
kaphout aan het water ligt nog te vergaan.

Naast hem weer die vrouw, haar adem warmt
zijn hals, ze fluisterzingt zijn naam: 'O Alexander,
ik begeer je als geen ander!' Haar oogopslag
is loom, ze maakt hem vleugellam.

Het was om haar dat hij een tocht naar nergens
ondernam en aan de zoom van bos en plas
een lege zomer rondhing bij een boom
waarin haar naam door hem was uitgehakt.

Vink en pimpelmees pikken net als toen
de zaden uit zijn hand. Zwelt de weemoed
om een leven dat zijn leven niet meer was,
boort vergeten pijn haar snavel weer in eigen vlees.



Winterzin

Een grijze lucht die urenlang
    op sneeuwen stond,
zich inhield, schuchter toen
een handvol vlokken zond
als een belofte voor de nacht
waarin je wakend lag
te slapen tot de dageraad
het sneeuwen niet meer tegenhield
en je gonzend van geluk
de dag begon en uit het zolderraam
de eeuwen en de witbestoven akkers
naast de landweg overzag,
    en er niets was dat die vervoering brak —


H.C. ten Berge (1938)
uit: Splendor (2016)

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Wim Gijsen -- drie gedichten

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• dbnl

Lief paardje

ja, jij hapt de haver van mijn buik
schuurt met warme bewegingen
de ritsel uit mijn vel,
je dondert en je gaat tekeer,
hinnikt met je heupen
in het magere bed van mijn armen
zo is het goed, lief paardje:
mijn beste zweep in je wollige flanken
tot je woedende hoeven slapen van vrede
je rossige manen met schuim bedekt


Tao

wat gaat er allemaal niet voorbij
mensen de oren vol gras en grint
daveren door een winderige wereld
in hun geweldige vierkante machines
een man plant vertedert zijn lelie
in het onbevlekt blazoen van een vrouw
het oog van de jaloerse kleermaker
rolt onverschrokken in zijn kassen
de wereld schuimt tot de rand vol met mensen.
discipelen van dit woest leven:
het is spijtig, maar voor deze ene sekonde
moeten jullie afzien van mij.
iedereen doet maar, gooit stenen in de lucht
en roept opgetogen, kijk: het beweegt.
ik ben even niet thuis voor doen en gedaan worden
dat is allemaal maar lawaai en verbijstering
in het andere gebouw,
ik schep een hartverscheurend gelijkmatig niets
in het verlengde van de dood
adem cirkelt traag in een brandschoon ei
er is het geluid dat de schepping in stand houdt
als het zachte sissen van de wind
door de ribben van de hemel
en ten slotte zelfs dat niet.


Gevens, Gegevens, Gegevens, Gegevens, Ge-

vroeger schreef ik
‘mooi leven is voorbij
van honger schreeuwt de afgrond’
en iedereen zei, die gekke Gijsen,
dat kun je toch niet meer maken
al die emotionele versjes.
Later gaf ik ze wel eens gelijk
want een dichter is ook maar een mens
en als ik savonds in een kroeg zat
dacht ik, ja hoor, koele objektiviteit
is toch maar je ware.
maar luister nou, vanmorgen raakte ik eerst
een schroefje van de wekker kwijt,
daarna wilde BP 67-92 niet starten
(ik had het stadslicht laten branden)
en smiddags nergens maar dan ook nergens
een parkeerplaats te vinden.
daarom schreeuw ik het nog maar eens van de daken
mooi leven is voorbij
van honger schreeuwt de afgrond.


Wim Gijsen (1933-1990)

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Anne-Fleur van der Heiden -- Champagne

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• De onderste versie van dit gedicht is de oudste, uit 2016. de bovenste staat in Zaailingen, uit 2020.

Champagne 

Nu ik lang genoeg heb rondgedraaid moet ik stil
staan en groeien zoals een voorjaarsbloem, pril en jeugdig
op haar steel, wortels vasthecht aan de losse aarde

om het licht niet meer te beoordelen naar kilowattvermogen
licht is ellendig voor een vlieg die zijn vleugels brandt aan een vlam

zolang ik zeg dat het onmogelijk is, is het onmogelijk
maar ook het omgekeerde geldt

*

Champagne

Nu ik mezelf lang genoeg heb rondgedraaid wordt het tijd
stil te staan te groeien en de draagkracht te hertaxeren als
een voorjaarsbloem, pril
en jeugdig op haar steel, haar wortels krampachtig
vastklemmend in de losse aarde.

Om ook het licht niet te beoordelen naar kilowattvermogen
ook licht kan ellendig zijn, voor een vlieg bijvoorbeeld
die zijn vleugels brandt aan een vlam.

Met de pijp van een blaasbalg in mijn mond
maak ik wind en vuur en doe feestelijk alsof
ik speel op een accordeon.

Als ik zeg dat het onmogelijk is, is het onmogelijk
maar dat geldt ook voor het omgekeerde; van tranen
een glas champagne maken of een bubbelbad.


Anne-Fleur van der Heiden (1987)

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Thomas Rap -- vijf gedichten

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• in memoriam
• dbnl

Het grote voorkamerraam hebben we
met houten strips in kleine ruitjes verdeeld.
Erg gezellig staat dat.
Er tegenaan staat de eettafel waar we
zondags brunchen als Marc-jan terugkomt
van het trimmen.

*

Als Marc-Jan z'n salarisverhoging doorgaat
krijg ik misschien een autootje voor mezelf!
Kan ik meedoen met de poule die ied're dag
de kinderen haalt en brengt. En als ik dat
zou willen zou ik, haha, zelfs alleen naar de
sauna kunnen!

*

Op de hoek, naast discotheek Marloes
is een echt bruin café gekomen.
De barman heeft een snor met de punten
omhoog en de tafeltjes zijn onderstukken
van oude naaimachines. De affiches zijn
echt oud.
Er wordt veel Berenburger gedronken en
laatst hebben wij er nog ontzettend gelachen.

*

Marie-josé gaf mij laatst het
recept van een te gekke dipsaus.
Iedere week wisselen we ook
onze tijdschriften: Van haar krijg
ik Het Beste en Schöner Wohnen, zij
van mij de Elegance en de Avenue.

*

Eenmaal in de drie weken heb ik de
beurt om op te passen in de crèche. Daar
zijn veel leuke jonge vrouwen, veelal
in zelfgemaakte kleding.
We leven toch maar in een fijne tijd.


Thomas Rap (1933-1999)
uit: Doorzonwoning. Moderne gedichten (1979)

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

K.L. Poll -- drie gedichten

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• wat gedichten
• dbnl

Onder de deken van de koude
denkt de aarde na.
Drie maal drie en drie onthouden:
poëzie en algebra.

*

Na een nacht waarin ik een meisje was
dat urenlang – soms veranderde zij,
op afstand, in mijn moeder –
de elfstedentocht leidde,
nu weer terug in Londen, de ontbijtlucht –
de hindernissen van de tocht,
onder de vloer door van een schuurtje,
als meisje, als eerste.

*

Dit is het lied
van droefheid, lief,
en van ik weet het niet.


K.L. Poll (1927-1990)
uit: Het meer van de ondank (1987)

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

J. Eijkelboom -- Gedragen kleding

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• leestafel
• dbnl

Gedragen kleding
1

Hun eens per week gewassen voeten
in veelvuldig gestopte sokken
in eeuwig gepoetste bottines
gingen tweemaal 's zondags ter kerke
in onwennig statige tred.

Jij, vader, sprong er nog uit
in je dure lakense jas,
je streepjesbroek die
- hoe is het godsterwereld mogelijk -
fantasiebroek genoemd werd
(en misschien nog wel wordt).

Door een broeder werd je berispt
toen jij, op klaarlichte zondag,
een brief op de post ging doen
en daarmee and'ren iiet werken
terwijl het nog sabbat was
(ook droeg je een zomerkostuum).

Tussen dat volk bleef je leven,
goedsmoeds. Ik heb 't ze nooit vergeven.
Jou wel, maar veel te posthuum.


2

Dan was er die kennis
die niet naar de kerk ging
maar wel steeds de schrift
in het midden bracht.
Hij heeft meer verstand
dan menig predikant,
zo werd van hem gezegd.

Ook hij stapte op zondag
statiger dan anders
maar wandelde liever
- alleen, ongetrouwd -
in 't lommerrijk stadspark
en sprak dan van ‘deez’ tempel
van ongekorven hout.’

Iedere ketter heeft zijn letter,
zei eens mijn moeder fel.
Zo had ik haar nooit gehoord.
Ik schrok, al bekoorden
zulke snel rijmende woorden
mij wel.


3

Ik heb dat rare geloof
als een jasje uitgedaan.
Ik was nog maar veertien jaar
en voelde mij begenadigd,
als was er een wonder geschied.
Toch, zonder kleerscheuren
is het niet gegaan.
Later kwam het besef:
je bent voorgoed beschadigd,
te nauwer nood gered.

Ik trok geen jas uit
maar een huid en
moest het voortaan zonder doen,
moest achter een
- door de geest uit de fles -
snel opgetrokken rookgordijn
verdwijnen voor wie alles ziet,
ook al bestaat hij niet.


J. Eijkelboom (1926-2008)

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

J. Bernlef -- De begrafenis van de dichter

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• poetry and all that jazz
• necrologie
• wat gedichten
• dbnl
• website

De begrafenis van de dichter

Plotseling reed hij
(zoals altijd: waar vandaan?)
op zijn racefiets naast hem

In poloshirt met korte mouwen
vanuit een zijstraat plotseling
naast hem met één oog

Kijkend naar de kist met 't
andere op de weg, de werkelijkheid
van asfalt, glas en katten

Alsof hun boom geveld
zo zitten in de lucht
de vogels - zwijgend

Ook hij sur place
hangt als een deur
in dit moment

Alleen de dichter on-
zichtbaar in zijn kist
bedolven onder bloemen

Is van dezelfde stof
gemaakt als foto's
boeken, onsterfelijkheid

Hij in zijn poloshirt
de vogels in de rui daarboven
zij duikelen nog

Vallend
            Vallend


J. Bernlef (1937-2012)
uit: Zwijgende man (1976)

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Henric van Veldeke & Elvis Peeters -- Het zijn goede nieuwe tijden

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• veldeke wikipedia
• peeters wikipedia
• peeters website
• Het zijn goede nieuwe tijden gezongen

Het zijn goede nieuwe tijden
nu de vogels vreugd verspreiden,
zingend, waar men bloemen ziet.
Dit zijn de jaargetijden
die ons graag verblijden,
ik daarentegen ben het niet:
mijn domme hart smoorde mijn lied,
zodat ik hard en zwaar moet lijden
aan het lot dat mij geschiedt.

De schoonste, beste van de vrouwen
tussen de Rhône en de Souwe
gaf mij blijdschap van tevoren.
Maar het kwam mij te berouwen
door domheid, niet uit ontrouw, en
het kwam dat ik haar heb verloren
die mij het meest toch kon bekoren
van al wie ik op aarde mocht aanschouwen.
En nog steeds treft mij haar toorn.

Al te hooggestemd beminnen
bracht mij buiten zinnen.
Toen ik haar ogen en haar mond
zo mooi zag staan, en ook haar kin, en...
toen werd mijn hart daarbinnen
door zoete domheid diep gewond,
verloor wijsheid in mij zijn grond.
Dat schiet mij sindsdien vaak te binnen
bij al het ongeluk dat ik doorstond.

Vervloekt dat kwade woord, verwaten,
dat ik het niet heb kunnen laten.
Bedrogen door mijn domme waan,
haar begerend buiten mate
probeerde ik haar te bepraten:
kom, neuk mij dan, rechttoe rechtaan.
Maar ik kreeg het niet gedaan
dat zij haar deugdzaamheid zou laten
door op mijn avances in te gaan.

•

Ez sint guotiu niuwe maere,
daz die vogel offenbaere
singent, dâ man bluomen siht.
zén zîten in dem jâre
stüende wol, daz man vrô waere,
leider des enbin ich niht:
Mîn tumbez herze mich verriet,
daz muoz unsanfte unde swaere
tragen daz leit, das mir beschiht

Diu schoenest und diu beste vrowe
zwischen dem Roten und der Sowe
gap mir blîdeschaft hie bevorn.
daz ist mir komen al ze riuwen
durch tumpheit niht von antriuwen,
daz ich ir hulde hân verlorn,
die ich zer besten hete erkorn
oder in der welte mohte schowen.
noch sêre vürhte ich ir zorn.

Al ze hôhe minne
brâhten mich ûz dem sinne.
dô ich ir ougen unde munt
sach wol stên únd ir kinne,
dô wart mir daz herze enbinne
von sô süezer tumpheit wunt,
Daz mir wîsheit wart unkunt.
des bin ich wol worden inne
mit schaden sît ze maniger stunt.

Daz übel wórt sî verwaten,
daz ich nie kúndè verlâten.
dô mich betrouc mîn tumber wân.
der ich was gerende ûz der mâten,
ich bat sî in der kartâten,
daz sî mich müese al umbevân.
sô vil het ich niht getân,
daz si ein wênic ûz der strâten
durch mich ze unrehte wolte stân.


Henric van Veldeke (ca. 1150 - na 1184)
vertaling: Elvis Peeters (1957)
uit: Ik bid de liefde (2016)

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Riekus Waskowsky -- Uitvaart

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• schrijversinfo
• dbnl
• rotterdamse dichters
• wat gedichten

Uitvaart

De Here had deze keer weer eens genomen en
met grote droefenis hadden wij kennis gegeven
en vertrokken wij om 2 uur van het sterfhuis.

In de eerste volgauto's zwijgend de mannen:
iets van aartsvaders hadden ze - hoewel de meesten
toch maar gewoon kantoorbediende waren.

Daarna onder troosteloze hoeden de vrouwen,
in het volle ornaat van de trieste frigiditeit
die recht op een stoel in de hemel geeft.

Maar waarom reed daarachter nu dat rode autootje
met die luidzingende chinees?


Riekus Waskowsky (1932-1977)

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

C. Buddingh' -- You gets no bread with one meat ball

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• paar gedichten
• dbnl
• citaten
• leest voor

You gets no bread with one meat ball

uit een gestulpte kuip
uit een miesbos vol donkere wakken
sliep hij de ochtend in
een blote klaarwaterzwerver
een muitende buitelaar

het was zo mooi als een brand om hem heen
o zo lelijk als witte muizen
hij snurkte een gat in de nacht
en liet er een katje door komen
met eiwijze handschoenen aan

en ja daar begon de muziek
de westkust met al zijn chirurgen
kerfde hem open en dicht
langs de maan dreef zijn loden ballon

nu liet hij zich nooit meer alleen
nu was hij een klein stukje aarde
waar een eigenwijs wormpje door kroop
dat wist waar de appelen groeien.


Cees Buddingh’ (1918-1985)
uit: Lateraal (1957)

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Elly Stolwijk -- de natuurlijke tuin

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• website
• meander
• stadsdichter alkmaar
• nieuwe wilden revisited



foto: Maria Vermue






de natuurlijke tuin

als de wolfsmelk haar blaartrekkende werk heeft gedaan wrijf ik
wat norse zaaddoosjes uit mijn ooghoeken. vandaag een nieuwe dag
onder een onzichtbare maan. in de nacht vloog een kerkuil voorbij, wit sjabloon
tegen het dak dat donkerder was dan de lucht erachter.

ik bedoel maar, dat is wat we zien.

legio lagen liggen verborgen. zo kunnen de meest
gewone woorden geheimtaal zijn voor iets wat dieper gelegen is.
je zegt: wolfsmelk, je zegt: maan. maar eigenlijk gaat het over de waan
van een mol die denkt dat hij een elf is.
je zegt: kerkuil, je zegt: sjabloon. maar eigenlijk gaat het over een kuil
waarin wij ons uitrekken, bloot in de as.

je zegt: zaaddoosje, terwijl het over het aas van de dood gaat.
gedeeltelijk. want ook onder de geheime taal ligt een andere waarheid.
je zegt: andere waarheid, ja, dat is de wand die haar, de waarheid zelf,
afscheidt van de dieren.

ook de kerkuil is een dier. hoewel ze in de nacht op mij overkwam
als een poort naar iets waarvoor ik nog altijd
het woord niet heb gevonden.


Elly Stolwijk (1957)





• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Alice Nahon -- De mensen gaan zover vaneen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• dbnl
• schrijversinfo
• wat gedichten

De mensen gaan zover vaneen
wanneer de schemering is nabij;
ze worden er niet triestig om
of ook niet blij.

Ze speelden immers maar een spel
waarin de ziel geen teken gaf;
ze deden enkel met elkaar
wat lief, wat laf.

En met een gauw-vergeten groet
een scheiding zonder lach of leed,
gaat ieder naar zijn eigen huis
dat stilte heet.


Alice Nahon (1896-1933)
uit: Schaduw (1929)

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Prosper Van Langendonck -- Ik had u niet gevraagd...

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• bio'tje
• wikipedia
• dbnl
• bloemlezing

Ik had u niet gevraagd...

Ik had u niet gevraagd: gij zijt gekomen...
Veel bloemen bloeiden in mijn stillen tuin;
de zoele Meiwind wiegde kruin tot kruin
vol teere bloesems, frisch als lentedroomen.

Ik had u niet gevraagd: gij zijt gekomen,
Muze der smarten, in mijn stillen tuin;
daar bogen levenloos nu twijg en kruin,
en bloem en blad verschroeide op plant en boomen.

O geef mij weer mijn slanke en eedle jeugd,
mijn argelooze liefde en heldre vreugd,
nauw door een waas van weemoed overtogen.

'k Voel niets meer dan dien eeuwgen wanhoopsdrang,
maar, door uw felste woede en haat bewogen,
zal ik u vloeken tot mijn laatsten zang.

(October 1896)


Prosper Van Langendonck (1862-1920)
uit: Werk (1926)

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Bob Dylan -- Voor altijd jong / Forever Young

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• Forever young van Bob Dylan, in de vertaling van Robbert-Jan Henkes en Erik Bindervoet.
• De taal van Bob Dylan

Voor altijd jong

Moge God je steeds behoeden
Mag je krijgen wat je wou
Mag je altijd doen geschieden
Wat een ander doet voor jou
Bouw jij ooit een ladder naar de maan
Ga dan op stel en sprong
En blijf jij steeds voor altijd jong
Voor altijd jong, voor altijd jong
Blijf jij steeds voor altijd jong

Moge jij rechtvaardig worden
Moge jij steeds eerlijk zijn
Moge jij de waarheid zien
En ook het licht dat om je schijnt
Moge jij de moed behouden.
Een rechte rug. een scherpe tong
En blijf jij steeds voor altijd jong
Voor altijd jong, voor altijd jong
Blijf jij steeds voor altijd jong

Mag je druk zijn met je handen
Mag je ijlings gaan te voet
Mag je sterk staan in je schoenen
Als de wind weer draaien moet
Mag je hart ook altijd vol zijn
En jij steeds zingen wat je zong
En blijf jij steeds voor altijd jong
Voor altijd jong, voor altijd jong
Blijf jij steeds voor altijd jong



Forever Young

May God bless and keep you always
May your wishes all come true
May you always do for others
And let others do for you
May you build a ladder to the stars
And climb on every rung
May you stay forever young
Forever young, forever young
May you stay forever young.

May you grow up to be righteous
May you grow up to be true
May you always know the truth
And see the lights surrounding you
May you always be courageous
Stand upright and be strong
May you stay forever young
Forever young, forever young
May you stay forever young.

May your hands always be busy
May your feet always be swift
May you have a strong foundation
When the winds of changes shift
May your heart always be joyful
And may your song always be sung
May you stay forever young
Forever young, forever young
May you stay forever young.

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Joannes Nolet de Brauwere van Steeland -- De tijd

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• dbnl
• nbw

De tijd

Ik zag het sneeuwgebergte, en op zijn voetstuk groeide
Het trotsche cederwoud, dat eeuwenheugend bloeide;
Een windje woei voorbij - ik zag den Liban weêr,
En vond zijn naekten kruin, maer zag geen ceders meer.

Ik zag onmeetbre hemelbollen;
'k Zag warelden door 't luchtruim rollen;
'k Zag rijkdom, grootheid, roem en eer;
Een windje woei voorbij - dit alles was niet meer.

'k Zag dalen rijzen, bergen dalen;
'k Zag 't hechtst arduin tot stof vermalen;
'k Zag eindlijk ook den mensch; het strekke hem tot leer:
Een windje woei voorbij - en hij ook was niet meer.

(1839)


Joannes Nolet de Brauwere van Steeland (1815-1888)
uit: Ernst en boert (1847)

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Alfred Schaffer -- dat ik klem zit.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• dbnl
• kb
• bb
• wat gedichten

dat ik klem zit.

als een mens achter glas.
een bibberend, warm gehouden
dierenleven.

of de loop van een geladen pistool.
in mijn mond houd:
die koele smaak, van metaal.

geen liefde, geen huid, wilde geuren of hars.

alleen dat wetteloze geheugen
waarmee ik elke dag
in de diepte spring.

tik ik de buitenaardse bodem aan
schiet ik direct weer
omhoog, waterbellen blazend.

steeds sneller, steeds lichter.
de wonderbaarlijkste ommekeer.

tot ik het daglicht al zie klotsen.

en nog voor ik opgelucht kan ademhalen
iets begint te zeggen.


Alfred Schaffer (1973)
uit: Postuum. Een lofzang (2016)

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Nico Scheepmaker -- Electriciteit

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• bwn
• dbnl
• wikipedia
• paar gedichten

Electriciteit

Het is avontuurlijk te leven
in een land vol electriciteit,
waar de dingen eendrachtig streven
naar een beetje beweeglijkheid.

Je drukt op een knop en ze zoemen,
ze schudden, bewegen en draaien,
of laten zich 'bruikbaar' noemen
omdat ze op hun manier naaien.

Maar in werkelijkheid zijn ze alle
(contant of met winkelkorting)
uit de hemel op aarde gevallen
en min of meer self-supporting.

Laatst kreeg ik zo'n kreng op mijn voet:
hij snorde en dronk van mijn bloed.

(1974)


Nico Scheepmaker (1930-1990)

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Idwer de la Parra -- Kom terug

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• interview
• bb
• voorproefje Grond




foto: Claudia Pietryga

Kom terug

Daar waar het lampje brandt, planken kieren,
waar het kleed het tochten tegengaat, en waar
de geur van natte doek op kachelrand zich mengt

met zoet van melk waar schuim op staat – daar
zit de nacht in blik, in plooien van het tochtgordijn,
de nacht zweeft tussen kwasten, opgelost in terpentijn.

Kom terug – schilder mijn planken zwart, schilder
de schouw, de bint, het hout van de klok, het gewicht,
en ook de wijzers die als kettinghonden alert zijn op

je komst – schilder kieren dicht, het tochten zwart,
het raamkozijn en de weerspiegeling van mijn
gezicht – schilder dat, kom terug en schilder dat.


Idwer de la Parra (1977)
uit: Grond (2016)

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

René De Clercq -- Geen heil als het heil in den echten echt

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• genootschap
• dbnl
• wikipedia
• gedichten
• gezongen

Geen heil als het heil.

Geen heil als het heil in den echten echt,
Waar de hoogste plicht en het hoogste recht,
Met banden van armen, gekruist om den hals,
Twee sterken verbindt voor eeuwig. Als
Twee stammen vergroeid tot één statigen boom,
Rivieren gevloeid tot één klaatrenden stroom,
Breed breiden zij uit en dragen hun last:
Twijgplooiende vrucht of weerspiegelden mast....
O gij, die mijn leven uit halfheid redt,
Die deelt in mijn disch en die deelt in mijn bed,
Aanbeden, heerlijke, wondere vrouw,
Die groeit door uw eenvoud, liefde, trouw,
Mooi beeld, die me beeldmooie kinderen baart,
De trots van mijn huis, de vreugd van mijn haard,
Hoog toont ge als de zon in uw warmen schijn
Dat het schoonste ter wereld het beste kan zijn.


René De Clercq (1877-1937)
uit: Toortsen (1909)

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

René De Clercq -- U haat ik, kortstondige

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• genootschap
• dbnl
• wikipedia
• gedichten
• gezongen

U haat ik, kortstondige.

U haat ik, kortstondige schitterpracht,
Gezwollen week werk van één dag en één nacht.
Naar zwammen zweemt ge, volgepropt
Met gift en waan. De wandelaar schopt
Uw scherm van den steel, uw schoon tot vuil.
Noch houd ik van bloemen geplukt voor een tuil.
Bij rozen, violen, en hagedoorn,
Verkies ik den kleurloozen bloei van het koorn.
Doch gij, mijn geloofde, mijn appelboom,
Van kruin zoo gavig, van stam zoo vroom,
Gij worsteldet, worteldet jaren diep,
Eer uw sap meer dan twijgen en bladeren schiep.
Nu schenkt gij, breedschaduwd, aan heel een gehucht,
Na lachenden bloesem gezondzure vrucht,
Die nog lang, in den gierigen wintertijd,
Als uw hout is ontlooverd, het kind verblijdt.


René De Clercq (1877-1937)
uit: Toortsen (1909)

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

René De Clercq -- Rood pioeneke

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• genootschap
• dbnl
• wikipedia
• gedichten
• gezongen

Rood Pioeneke.

Rood Pioeneke, schoon Blauw-oog,
Prachtengelen om dees hoogen boog,
Met elk een hand aan dien hellenden hoorn,
Vol druiven, appelen, spelt en koorn,
Met de andere reikend - één blos, één glans
Op wangen, in oogen - een rozenkrans;
Uw ouders staan vóór de kunstige poort,
Belonken u, wenken u, kunnen niet voort.
Want zonnig, op Liefdes feestgetij,
IJlt gansch de toekomst hun geest voorbij:
Triomf en heil uit dit éénig uur,
Triomf en heil voor een levensduur,
Voor eeuwen op eeuwen! Zoo gij daar ligt,
Met den monkel der jeugd op uw blij gezicht,
Zoo staren op paren vol kerelszin
Kindskindren en lachen de wereld in.


René De Clercq (1877-1937)
uit: Toortsen (1909)

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Hans Keilson -- Sonnet voor Hanna

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• interview
• in memoriam




foto: Joost van den Broek




In de oorlog werd Hans Keilson, de man die als honderdjarige alsnog een literaire sensatie werd, verliefd op onderduikster Hanna, en schreef 46 sonnetten voor haar, in het Duits, zijn moedertaal. Deze zijn nu vertaald in het Nederlands door Jos Versteegen: Sonnetten voor Hanna.

XLVI

Zo veel van wat ik deed in vroeger jaren
komt mij vandaag zo vreemd, zo anders voor.
En met mijn daden voor mijn geestesoog
zie ik wat zij naar aard en wezen waren.

En spiegel achter spiegel groeit de rij
van daden zonder schaamte of berouw.
De dader, ik, zwijgt stil, en steeds lijkt hij,
bij elke daad, zonder verplichting trouw.

Maar, reinste adem spiegelend, was jij,
waasloos, de spiegel: ik herkende mij,
en met je liefde als een onderpand

maakte jouw zegel alle daden één.
Naar ’t levenshuis droeg jij de laatste steen:
daar vond de vluchtige zijn liefdeshand.




So manche Tat aus früherm Jahr kommt mir
anders, als sie vollbracht, wie fremd zurück.
Sie ruft ein Wesen auf vor meinem Blick,
wie es einst war, als es zu eigen ihr.

Und Spiegel hinter Spiegel wächst die Reih
gelebter Taten ohne Scham und Reu.
Der Täter, ich, steht stumm, als ginge frei
aus allen Taten unverbundene Treu.

Doch Du, ohn Trübung auf dem Glase, Spiegel
vom reinsten Hauch, in dem ich mich erkannt,
Du eintest alle Taten mit dem Siegel,

das Deine Liebe pragt als Unterpfand.
Und trugst zum Haus des Lebens letzten Ziegel
zur Wohn des Flüchtigen, den Liebe band.


Hans Keilson (1909-2011)
uit: Sonnetten voor Hanna (2016)

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Ed Leeflang -- Met Slauerhoff ...

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• dbnl
• wat gedichten
• in memoriam

Met Slauerhoff raakte ik het verst van huis,
want het verleden was zijn vormeloze vrouw,
maar in de leegte van het landschap zou
de wijze haar eens ontmoeten, begerig en schijnbaar kuis.

Niet het leven aan boord, niet de stadsgezichten,
maar het balsturige ongeloof aan geluk
en de trouw achter de ontrouw in zijn gedichten,
geheimzinnig en toch onopgesmukt,
het dubbelzinnige verwarring stichten
maakten mijn eigen stuurloosheid bijna wenselijk.

Poëzie voor vluchtelingen; iedereen
in mijn omgeving was doelbewuster, beter
toegerust voor toekomst, benijdenswaardig
uit één stuk.

Nu hij toch gestorven was –
zijn doodsfoto zei het ontluisterend ongebruikelijk –
kon ik misschien in die gedichten wonen, ze
stonden toch leeg en ik ging voldoende gebukt,
dacht ik, zodat het zijn moeite tenminste
zou lonen.


Ed Leeflang (1929-2008)
uit: De hazen en andere gedichten (1979)

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Julius Vuylsteke -- Gewoonte en lafheid

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• dbnl
• schrijversgewijs
• literair gent

Gewoonte en lafheid

Gewoonte en lafheid! 't menschdom eeuw'ge lompert,
altoos benauwd alleen te gaan,
laat zich door koning Zwaard en priester Domper
den leiband onder de oksels slaan.
Vergeefs zegt God: ‘Mensch, 'k heb u willen vormen
naar mijne beeldtenis!’ Helaas,
't gebroed der lage vreetzieke aardewormen
maakt van Gods evenbeeld zijn aas.
Vergeefs zegt God: ‘Uw macht heeft geene perken,
heel de aardbol diene u als een knecht!’
Zij hebben, zij, aan hun kwakzalverskerr'ken,
den koning der natuur gelegd.
Vergeefs zegt God: ‘Ga voorwaarts, nimmer moede,
ga fier en vrij en 't hoofd omhoog,
denk, spreek en handel, zoek en kies het goede,
en duld het kwaad niet voor uw oog;
gij moet in opstand leven, opwaarts streven,
en triomfeeren!’ Zoo spreekt God.
Zij zeggen: Gij moet kruipen, zwijgen, beven,
ons slaaf te wezen is uw lot!
Gewoonte en lafheid! hij aanvaardt hun keten,
de mensch! hij siddert op hun stem;
en voelt zijn nek ook hunne scherpe beten,
en prikkelt ook zijne inborst hem
om met zijn recht zijn waarde weêr te stelen.
Gewoonte en Lafheid stillen 't bloed, -
en ‘hoerrah!’ balken millioenen kelen
den taaien meesters te gemoet.
Op feesten buldert 't vreugdkanon den vorsten
zijn warme luide kussen af,
gemengd met menschenstemmen, losgeborsten
in daverend triomfgeblaf.
En voor den logenpaap, - dien andren eemer
der nooit versleten zuigpomp, die
het menschdom uitput, - valt het volksgewemel
of dom of huichlend op den knie!
Gewoonte en Lafheid! trouwe steunpilaren
des troons, van waar 't onsterflijk kwaad,
terwijl rondom de aanbidderen vergâren,
recht, vrijheid, deugd en eere slaat:
gij Lafheid, die het kwaad durft noodig noemen,
Gewoonte, gij, die 't heilig maakt,
op u zij eeuwig door 't vergramd geweten
de vloek des vrijmans uitgebraakt!


Julius Vuylsteke (1836-1903)
uit: Uit het studentenleven en andere gedichten (1868)

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Marijke Hanegraaf -- Dit vluchtig patroon & Regels van de natuur

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• website
• interview
• cubra
• leestafel

Dit vluchtig patroon

Wij zijn vluchtige patronen. Dat we er zijn
komt omdat het moet van de getallen, zegt Brian

die met zijn handen golven toont die je niet kunt zien:
een zee van energie – al is zee dan weer te zichtbaar.

In het hart van een dal zo diep dat het leegte lijkt
in het meeste niets maakt het zich

ten einde raad – maar dat maak ik ervan –
tot nieuwe wind, de spin, de glinsterende draad

het giftig kruid en een nieuwsgierig soort materie
die vraagt, de kleuren paars en blauw ziet

boten maakt en botten heeft die passen
bij getallen waarbij de boter smelten kan.



Regels van de natuur

Ben ik dat, met dat zitvlees en die bril
en was ik anders als ik lenzen had gekozen

noem het toeval, deze mens
en het doelloze ontstaan een wonder

nu ik er ben, kan ik niet meer zonder mij;
is er een engel die om mij huilt of juicht?

Ik weet niet hoe het begon of hoe het eindigt
al zijn er regels en is er orde, dan nog

ben ik vandaag wellicht mezelf, maar kan ik
morgen vragen: was ik dat, gisteren?


Marijke Hanegraaf (1946)
uit: Ergens slapen de anderen (2016)

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

J.B. Charles -- Onderweg

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• dbnl
• historici.nl
• interview

Onderweg

Afscheid van Holland nemen valt niet zwaar,
in Hilversum staat op beschaafd niveau
een humanist te liegen; men hoeft maar
een hand uitsteken om hem met een knop te smoren;
uit Brussel is altijd muziek te horen.
De weg naar 't zuiden weet niet meer hoe snel
hij zich aan mij zal onderwerpen
en ondertussen rijd ik de gemeente binnen
van de verscholen luisteraars
te Ukkel en te Sint Niklaas.
Serge Prokovieff fluit en regent
mij lachende doch vastberaden tegen.
Nu zetten onder mij hardrubber banden
remmend in de steenweg hun tanden
en tolt een wijzer mij wat franken kwijt;
dan rij ik al weer verder en ik drijf
pijlsnel in een hobokoncert
langs witte meren fluitekruid
met eilanden van eeuwenoude stammen.
Laat ze in Nederland maar zwammen.


J.B. Charles (1910-1983)

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Hans Vlek -- Niet te koop

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• in memoriam
• npe
• dbnl
• canon brabantse letteren
• het laatste optreden van hans vlek

Niet te koop

                                 voor Paul D.

In dit zijkamertje een prachtig
schilderij waarop, geklemd
tussen een huizenrij,
een groentewinkel staat met
kisten fruit, uitgestald op straat.

Fruit waarvan Cézanne
nog iets kan leren, blikken
perzik en andijvie die
Jasper Johns blameren.

Dat schilderij, onder een strook bijna
witte vitrage, daar haal ik
's middags mijn voedsel vandaan.
In de lijst staan, onderaan,
een begonia en twee glazen.


Hans Vlek (1947)
uit: Zwart op wit (1970)

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Hans Faverey -- Een mug

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

•wikipedia
• dbnl
• wat gedichten
• Hans Faverey en de liefde

Een mug

Een mug (de mug)

beklimt, desnoods:
bestijgt een olifant
(de olifant).

Zo gooide iemand eens een bal op.
Deze stuiterde nog enige malen,

bleef toen zo goed als stil liggen.


Hans Faverey (1933-1990)
uit: Gedichten (1968)

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster