A. Roland Holst -- Vergankelijkheid

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• dbnl
• letterkundig museum
• citaten

Vergankelijkheid

Waar 't najaar ritselt door de schemering
daar vonden zij elkaar, en mijmrend stonden
zij hart aan hart, tot hij zijn hoofd neerhing
naar haar geheven weemoed - en toen vonden
de roode droefenissen van hun monden
elkaar, bedwelmend, in één duizeling ...

Eindelijk weken uit die duizeling
langzaam de droefenissen van hun monden;
hij hief zijn hoofd, haar weemoed neeg, elk ging
eenzaam weer heen, en waar ze elkander vonden,
en waar zij, hart aan hart, mond aan mond, stonden,
ritselt het najaar door de schemering.


A. Roland Holst (1888-1976)

• Leest allemaal de Onze Taal. Of Zone 5300.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

A. Roland Holst -- Voorzang

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• dbnl
• letterkundig museum
• citaten

Voorzang

Het najaar waait de duisterende landen
regenend over, en oneindig groot
zijn de verlatenheden van den dood.
Bleek schuimt de zee over de lage stranden.

En aan het raam, denkend aan al wat vlood,
hoor ik de klacht dier eeuwen om mijn wanden.
De laatste daad viel uit mijn moede handen:
ik zie hen bleek en roerloos in mijn schoot.

Laten wij niet meer hopen, laten wij
nimmermeer smeken, en o, niet meer smaden -
Dit is het eind, het duisterend getij
van lage wolken en de storm der bladen.
Uit onze handen zijn de laatste daden
gevallen, en de regen waait voorbij.


A. Roland Holst (1888-1976)

• Leest allemaal de Onze Taal. Of Zone 5300.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Sybren Polet -- Vertrouwdheid van een wezensvreemde

Vertrouwdheid van een wezensvreemde

De onzichtbare hand

                             zichtbaar gemaakt.

En wierp snel een blik op zijn eigen hand

als op de handelende hand van een vreemde.

Naast hem een wandelend wezenloos wezen,

gehuld in een waas van persoonlijkheid,

waarin de zich langzaam vormende ogen

met de meerdere onbestemde pupillen.

Erin blikkend was als het duiken

                               in een verborgen onorde

van duizelingwekkende blikpunten,

                                                         fantoompijn

opwekkend in de eigen knipperende pupillen.

Erin blikken is als het verzinken

                                 in een duistere rede.

                               *

Iedere knipoog een andere realiteit:

die van een vertrouwde wezensvreemde.

Sybren Polet (1924-2015)

uit: Zijnsvariaties • Verbovelden (2018)

Grappen, wijn, volgehouden mensenhaat en poëzie

• Nu verschenen: Grappen, wijn, volgehouden mensenhaat en poëzie, een bundel met sonnetten van 14 bekende Nederlandse en Vlaamse dichteressen – de eerste papieren uitgave van Laurens Jz. Coster.

• Dit mooi (door Studio Het Mes) vormgegeven boekje kost € 15 (incl. porto, prijs alleen voor Nederland). Bestellen? Stuur een e-mail naar eon@planet.nl. 

• In het boekje staan de 14 gedichten die de afsluiting vormden van Marc van Oostendorps sonnettenproject, en die de afgelopen maanden ook hier bij Coster te lezen waren. Met gedichten van Lieke Marsman, Delphine Lecompte, Mieke van Zonneveld, Hester Knibbe, Elly de Waard, Sasja Janssen, Ana Roelofs, Dewi de Nijs Bik, Maria Barnas, Astrid Lampe, Ester Naomi Perquin, Eva Gerlach, Charlotte Van den Broeck en Radna Fabias.

Bert Decorte -- Clos Lamarzelle

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• dbnl
• wikipedia
• biobiblio
• necrologie

Clos Lamarzelle

Clos Lamarzelle dat is een huis,
een groot landhuis langs de Brusselse baan,
niet ver van de brouwerij 'De Spanuit',
die elke goede drinker weet staan.

In dit landhuis wonen wijnhandelaars,
maar daarvan is geen spraak in dit lied,
want wijn brengt het hoofd maar in de wind,
zowel als 't bier dat je binnengiet;
maar in dat huis woonde ook een kind.
Mijn vrouw, waarom heb jij verdriet?

Clos Lamarzelle, daar woonde een kind
met ogen als wijn zo diep en donker ...
De wereld is groot en geweldig de wind,
maar kinderen zijn als het geflonker
van sterren die staan of stoeien gaan
langs de zomernachtelijke hemelbaan.

Daar woonde een kind dat wij alle dagen
met de morgentram naar school rijden zagen,
maar nu zien wij dat kind niet meer.
We zitten dagelijks in de tram
maar nimmer zagen wij vrouw of man
die voor het graf een kaartje nam

Want je maakt die reis zonder betalen
al ken je het duister reisplan niet goed;
Hij zal je aan je deur komen halen
en voert je direct waar je wezen moet.

Hij komt voorbij langs Clos Lamarzelle
en wie hij daar hebben wil moet mee ...
't Helpt niet hem smoesjes te vertellen;
de weerspannigste wordt voor hem gedwee

Hij is een onvermurwbare wattman*,
hij remt niet om een glas bier of wijn.
Er is slechts de remedie: dat men
altijd moet op zijn hoede zijn.
Want, biedt gij hem ook alle schatten,
hij doet geen water bij zijn wijn.

Clos Lamarzelle dat is een huis,
een landhuis langs de Brusselse baan ...
Het is niet ver naar de Grote Spanuit,
die onverwacht op ons spoor komt staan.


Bert Decorte (1915-2009)

* wattman = trambestuurder


• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Constantijn Huygens -- Sondagh

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• website
• wikipedia
• dbnl

Sondagh.

Is 't Sabbath-dagh, mijn Ziel, of Sondagh? geen van tween.
De Sabbath is voorby met zijne dienstbaerheden:
En de Son die ick sie scheen gisteren als heden.
Maer, die ick niet en sie en schijnt niet soo se scheen.
Son, die ick niet en sie als door mijn' sonden heen.
Soon Gods, die desen dagh het aerdrijck weer betreedden,
Fier als een Bruydegom ter loop-baen ingereden,
'k Sie Sondagh sonder eynd door dijne wonden heen.
't Zy dan oock Sondagh nu, men mach 't Gods Soon-dagh noemen,
Ia, en Gods Soen-dagh toe. Maer, laet ick ons verdoemen,
Waer ick van dryen gae, ick vind ons in de schuld.
God Son, God Soon, God Soen, hoe langh duert dijn geduld?
Hoe langhe lijdt ghy, Heer, dijn' Soon-dagh, Soen-dagh, Sondagh,
Ondanckbaerlick verspilt, verspeelt, verspelt in Sond-dagh?


Constantijn Huygens (1596-1687)
uit: Heilighe dagen (1645)

• Leest allemaal de Onze Taal. Of Zone 5300.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Pierre Kemp -- Rood I & Rood II

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• website
• wikipedia
• dbnl

Rood I

De menschen zien het niet, hoe ik blijf staan
voor een bijzonder rood. Ik kan er niet vandaan.
Het wordt al grooter naar ik het bekijk.
Het wordt al dieper naar ik meer wijk.
Rood, waarom zijt gij geen wezen, niet vrouw, noch man,
maar dat ik toch mijn bleeke handen geven kan?


*


Rood II

Het wordt mij een kwellende gedachte
al te oud te zijn voor rood.
Op platen zoek ik of oude mannen in 't rood daar wachten
op den dood.
Er zijn er nog wel met roode dassen
op verbeeldingen van den eersten Mei.
Is de strijd van de klassen
in dezen vorm ook al niet voorbij?
Er zijn er nog wel met roode linten
om een strooien hoed,
maar stroo staat niet meer bij mijn tint en
ook niet meer bij mijn gemoed.
Er is over heel mijn wezen een stemming van vilt,
die ik nooit heb gewild.


Pierre Kemp (1886-1967)
uit: Transitieven en immobielen (1940)

• Leest allemaal de Onze Taal. Of Zone 5300.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Turing-prijs 2014 - Ruth Lasters en Laurens Hoevenaren

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

•• In 2014 kende de Turing-wedstrijd twee winnaars – Ruth Lasters en Laurens Hoevenaren –  omdat de jury (Ingmar Heytze, Philip Hoorne, Joke Hermsen en Anne Vegter) het niet eens kon worden over wie van de twee de eerste prijs verdiende. Het zijn twee gedichten die wat lastig te vergelijken zijn.
De Coster-abonnees werd vier jaar later gevraagd het pleit te beslechten, waarna toch wel verrassend een grote meerderheid de voorkeur gaf aan het gedicht van Laurens Hoevenaren.

Witlof

De afzonderlijke oerknallen van
dingen, het (ontstaans)eureka van sorbet, papier, de slede, radio-

golven, de dasknoop, het elektron, poedersuiker. Was het
in stolpen maar ergens bewaard. Grote glazen reservoirs

waaronder men dan bij verwonderingverlies, bij bovenmatig balen
inhaleren kon het prilste, prettigste begrippen-

begin, ontdekkingsenthousiasme.
Dan in zo’n stolp met jou te staan, diep in te ademen de kick

van de vondst van wat wij daarna dan verzoend en -strengeld
weken aten: rauwe, bleke losgewoelde ledematen van

de aarde.


Ruth Lasters (1979)

De zotte Charlotte

Op kousenvoeten sluip ik naar het dagverblijf
– ook ’s nachts blijf ik gekleed als dame –
en zie het licht achter de tralieramen
dat alle zinsbegoocheling verdrijft.

Ik tel de dagen, schrijf ze in mijn waaier
met tekenen die niemand lezen kan of zal.
Mijn geest wordt alle dagen taaier
al voeren ze me gif en slachtafval.

Het enige bezoek is van mijn gouvernante.
Ik vraag haar steeds een jurk met diep decolleté;
ze brengt alleen borduurwerk voor me mee
en nooit een groet van oom en tante.

En als ik bij het weggaan vraag:
‘Was het een jongen of een meisje, leeft het nog?’
dan mompelt ze plots heel erg vaag
en zegt alleen: ‘Ach kindje toch.’


Laurens Hoevenaren (1960)

• Leest allemaal de Onze Taal. Of Zone 5300.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Jan Greshoff -- Herfstschemering

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• dbnl
• wikipedia
• historici.nl
• 115 citaten

Herfstschemering

.... ces calmes retraites qui sont comme
les antichambres de la mort...
Albert Samain.

De schemeravond brengt in alle dingen
En om de zwijgzaam-late menschen heen
Een parelgrijs, geluidenloos geween,
Het is een avond dat geen voog'len zingen;

Het is een avond dat geen voog'len kweelen;
Daar is geen vreugdigheid ter wereld meer
En ieder peinst op 't nooit-vergeten zeer
Een moeden avond als de blaadren geelen;

Een moeden avond als de blaadren goude
In 't oud en schamel-stervend herfst-seizoen....
Wat kan een dolend mensch dan méérder doen
Dan stil-verdroefd wat van een ander houden,

Dan stil-verdroefd eene andere ziel beminnen
En peinzen aan den winter en den nacht,
Die beide komen éér hij hen verwacht;
Of - angstig-stil een vreugdig lied beginnen?


Jan Greshoff (1888-1971)
uit: Aan den verlaten vijver (1909)

• Leest allemaal de Onze Taal. Of Zone 5300.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster