Vicky Francken -- twee knipplakgedichten

•• Vandaag twee knipplakgedichten van Vicky Francken (1989), uit het alternatieve poëzieweekgeschenk Blauw is tweekleurig, gratis bij aankoop van poëzie in geselecteerde boekhandels.

Christine D'haen -- Eva uit Adam slapend

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• dbnl
• Wat eens was (animatie)
• prijs der nederlandse letteren

Eva uit Adam slapend

God, op den zesden dag
beval dat Adam lag
en slapend 't lichaam overliet;
Adam vervulde 't, lei het hoofd
onder een boom met bloeiend ooft
en sliep
terwijl God Eva schiep.

Temidden 't woud vol wild
nu wonderlijk gestild
daar elk zijn koning willoos ziet,
temidden vogelen, vissen, 't fier
geslacht van pels- en vederdier
en pauw,
vond hij den vorm der vrouw.

Wijl Adam onbewust
't hoofd op de handen rust
en droomt van een aan hem gelijk,
rijst Eva uit zijn hart omhoog
gesloten nog het sluimrend oog,
en leunt
het lichaam dat God steunt.

Hij ziet haar teer en zwaar
gelijk een druivelaar
gerijpt in 't paradijselijk rijk
vol donkerroden wijn, gericht
vanuit de worden naar het licht
en naakt
terwijl zij traag ontwaakt.

Toen hij gewillig rees
zag Adam uit zijn vlees
dat eerst geboren werd uit slijk,
de pracht van 't paradijs vermeerd.
Zijn ogen zijn op haar gekeerd,
hij kijkt
hoe nederig zij prijkt.


Christine D'haen (1923-2009)

• Leest allemaal de Onze Taal. Of Zone 5300.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Christine D'haen -- Vijfde grafgedicht voor Kira van Kasteel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• dbnl
• Wat eens was (animatie)
• prijs der nederlandse letteren

• Achtste grafgedicht

Vijfde grafgedicht voor Kira van Kasteel

Al wat de moestuin gunt, de groenten van het jaar;
het boerenhof, de boter, room en schuimige melk;
de herfstelijke boomgaard peer- en appelzwaar;
't fijn kruid uit wei en tuin, uit 't bos de kantharel;

En al wat vergenoegt, de koperen krulchrysant,
de druif der wijngaarden, de verse ruwe noot,
het wordt mij rijkelijk gestapeld in den schoot,
en om gemeenzaam smaken mede in de hand

van hem die alles deelt met mij: 't diep ledikant
waarin het warme vlees met zachtheid wordt gevoeld,
't verlangde avondboek, de wandeling die verkoelt;
't wordt mij geschonken in de sterfelijke hand.

Uw hand is echter leeg, en wordt alleen bezwaard
door aarde die uit u haar vruchtbaarheid vergaart.


Christine D'haen (1923-2009)
uit: Twaalf grafgedichten voor Kira van Kasteel

• Leest allemaal de Onze Taal. Of Zone 5300.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Antony Kok -- Soldaten Kwartier

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• website
• wikipedia
• fleursdumal
• voorgelezen

Antony Kok (1882-1969)




• Het dadada-stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Gust Gils -- hoe schoon nietwaar het land des zondags

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• dbnl
• muurgedicht
• zevenmaal zeven haikoes
• citaten

hoe schoon nietwaar het land des zondags
(morgen beloftevol openstralend
en straks na de middag zullen overal dezelfde
bronstige koppels wandelen in eer en deugd
hun verlangen behoeft bliksemafleiders)

laat nu niet na een vroege buurttram te nemen
gij kunt u gratis gaan zelfmoorden de bossen staan open
(voorbij de tijd van het grootgrondbezit)
niemand zal nog naar u vragen in een rustig hoekje
zult gij vergaan tot nuttige bladgrond

en alles gaat gewoon verder met gebeuren
mijnheer en madame van hiernaast
vieren hun porfieren bruiloft of iets dergelijks
zonsverduisteringen hebben plaats
en de heilige in zijn plaatijzeren eenpersoonsbed
versteent in ijskoude vizioenen.


Gust Gils
uit: Partituur voor vlinderbloemigen (1953)

De betekenis van dit gedicht ligt geheel herwaarts van het woord, soms lichtjes derwaarts van het beeld. Het richt zich op door eigen veerkracht en dit in een dampkring, die gezuiverd werd van alle buitenissigheden inzake stijlmiddelen. En toch is de toets modern, toch vermag de gepuurde visie, uitgedrukt met woorden in hun gewoonste betekenis, een tijdeloze verte op te roepen, die ons evenveel, liefst meer boeit dan regels, die halvelings bleven steken tussen pop- en vlinderfase.
• Karel Jonckheere



• Leest allemaal de Onze Taal. Of Zone 5300.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Wies Moens --Toen ik als een dorstige ree

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• dbnl
• schrijversgewijs
• België WWII
• npe

Toen ik als een dorstige ree
naar de stille meren van Uw ogen kwam,

waren mijne leden
gesneden uit het licht
dat van de melkweg
over de weiden zinkt.

Er was zacht geritsel
boven de zoete maansikkel
van Uw voorhoofd -
als van vogelen die duikelen in mos.

Donkere waterleliën
zwommen in Uw ogen,
de glimwormen in het oevergras
maakten mij bang!

Toen gij mij aanraaktet
met Uw vinger

begon ik te beven als een ster!

Ik smolt als een honigraat
in de schoot van uw hand.


Wies Moens (1898-1982)
uit: Opgangen (1921)

• Leest allemaal de Onze Taal. Of Zone 5300.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Bea Vianen -- vier gedichten

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• dbnl

• in memoriam

Palmen

Als ik m'n vroegere vriendjes zo'n beetje bij elkaar optel
Zijn het er zeker een stuk of zeven van wie ik houd.
Jaren niet gezien en toch niet vergeten.

Was niet altijd erotiek of zo
Maar gewoon het overrompelende of het behoudende dat in
Zo'n ontmoeting zit. Och, laat maar. Anders worden
De palmen zo jong. Zo machtig mooi.


*


afspraak

Morgen als de zon oranje is
Om half zeven, denk dan even
denk dan even aan het begin
Zo wordt het donker zo wordt
het donker en haar verte heeft
geen zin.


*


Enorme handen

Enorme handen
zou ik willen bezitten en
langs mijn eigen lichaam klauteren
ver boven de hoogste toren schrijven
van vrolijke zingende dingen.

Maar ik heb geen handen,
ik kan slechts omhelzen wat ik heb verloren
de verliezen van iedereen.

Tegen grote waterspiegels in de savannen
zou ik mijn ogen willen ruilen,
gulzig drinken citroenenlicht,
licht vangen in het donker,
vinden wat ik verloren heb.

Maar ik heb gewone ogen,
kan geen liefde onderscheiden
met het donker tussenbeide.


*


Positie

Wat ik al niet heb kunnen krijgen!
- verstoten afgeweerd.
Gemaakt en gebroken heb ik gedaan
wat ik zelf wou;

niemand is aansprakelijk,
aan niemand gaf ik het recht
zich in te laten met mijn daden
die dieper raken dan mijn huid.

Heel lang geleden
bestond zij, de liefde: een tabbetje,
een rif, een atòl,
ver van de praatjes en de leugens
ging zij, een korjaal, méé met de stroom.

Toen op een morgen werd ik wakker
de stilte gehaakt in mijn keel;
starende kamers in starend verbazen
en uit dat staren ontstond een steen.


Bea Vianen (1935-2019)

• Leest allemaal de Onze Taal. Of Zone 5300.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Victor J. Brunclair -- Wijze maagd

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• dbnl
• schrijversgewijs

Wijze maagd

De boetgezant zo stroef werd minzaam na het maal
Volzomer heeft haar goed geduld verdreven
weg van het kantkussen en zijn onvoltooid figuur.

O wildzang van de lachvogels hoge triomf en jubel
het weeldeland in glooiïng aan haar mijmerhuis zo stil
kollebloemen ontbloeien op haar klare droomkoon
en zij treedt de lange laan in de goede wachtengel achterna
die voor de deurpost hield zijn blank verwijl
en koele schaduw van zijn vlerken op haar leven.

Zal zijn hooggerezen godsgestalte zich veropenbaren
boven bandeloze groei van rijpgebalde aren
vol aardkoorts in verrukking zat.

Langs een gulden haardraad
op haar schouder daalt vreemd gestreel
dat jaagt haar hartklop aan
kleurt hoogrood haar wang.

Zij weert de begeert
en vindt een beestje van Onze Lieve Heer
dat zet zij mild en teder op haar kleed neer
in hemelblauw.
Morgen klateren weer de klossen
en wordt de kantfiguur van de beschermheilige
het altaarkleed
voltooid.


Victor J. Brunclair (1899-1944)

• Leest allemaal de Onze Taal. Of Zone 5300.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Victor J. Brunclair -- Dorp-doorvaart

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• dbnl
• schrijversgewijs

Dorp-doorvaart

Dit openbaart de grolgorgel van een klaxon door de heuvelstreek
ontzetting der der dingen                      burlesk verbazen
het vreedzaam vee houdt op met grazen
en zilvervis richt zich rild uit de blauwe beek

Een antieke kantiekentoren
                      heeft het hoofd verloren
vergeet de Tijd te slaan
zo geraakt zijn tiktak getikt en de tikkenhaan
draait dwaas driemaal

Boos zet de hangbrug
                            een hoge rug
maar droomdaken heffen hun schouwken in reikhals over de hagen

Alleen de schaterwaterlach van de beek is niet verslagen
daarvan snapt de snep bij de waterboord geen zier
maar de vis duikt zijn neusje diep wijsgerig in 't wier.


Victor J. Brunclair (1899-1944)

Brunclair is op zijn best, wanneer hij zijn voorliefde voor grappige woordspelingen tot een alledaags onderwerp beperkt, zoals in de Dorp-doorvaart. De elkaar opvolgende assonanties, paronomasia's en naïeve eindrijmen geven hier op doeltreffende wijze de paniek van het verbouwereerde dorpje weer, waar een auto doorheen raast.
Dit is een van Brunclairs minst ‘geforceerde’ gedichten. De spontaneïteit van de kinderlijke visie - het lijkt een tekenfilmpje - heeft het hier van de modernistische grootspraak en het al te cerebraal doorgevoerd experiment gewonnen.
• Rutten & Weisgerber


• Leest allemaal de Onze Taal. Of Zone 5300.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster