= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* Simon Vestdijk
* Een snik tot glimlach omgelogen
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Hiërarchie
Diepzeevisschen, van veel verstoken, mogen
Eén enk'le toorts als alziend oog voortdragen,
In monsterlijk en argloos ondervragen
Van wat de duisternis hun wil gedoogen
Aan kleur en prooi... Zij zwemmen door hun dagen
Als waren het geen nachten tot de hooge
Klare zeespiegel toe... Hoe kan bedrogen
Dit volk zoo lustig zich aan 't leven wagen?
Daarboven de dolfijn en de trireme,
Het koopvaardijschip en de pantservloot,
Die - 't is te geef - vrijuit van 't zonlicht nemen,
Gunnend geen schilfer aan de diepzeedood,
Waar lampjes mijnen boren, waar de mijnen
Hemelen zijn waaronder oogen kwijnen...
Simon Vestdijk (1898-1971)
uit: Een snik tot glimlach omgelogen (2010)
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l
Geen opmerkingen:
Een reactie posten