Johanna Geels -- De plaats der dingen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


*weblog
* 'het eerste gedicht'

* Detox






De plaats der dingen

Vandaag hebben de vogels gesproken, hun vlucht genomen
en krijgt alles de plek die het verdient. Hoe ik dit weet
want gisteren wist ik niets.

Ik vroeg het aan de graven, aan de vaste inhoud van mijn tas
die zo volwassen leek vergeleken bij het meisje dat ik was.

Aan oma en de elf op haar graf, ik vroeg om een teken
en mijn mobiele telefoon ging af. Hé vrouwe, riep de man
die in mij viel dus ik lachte mijn gezicht in tweeën en rende
zo hard als ik kon de weg die mijn laarzen het beste kenden.

Naar de man die in mij landde kort geleden nog zo zacht was,
rende, rende en toen ik aankwam scheurde hij mij liefst in tweeën
maar ik gaf geen krimp, al bloedde het twee en een halve dag.

(en de herten groeven zich in de kosmos waar we bij stonden,
waarna de wereld zich sloot)

Later keerde ik terug naar het uitgevlogen huis en kookte soep.
Men vroeg mij waar alles lag en dat is goed, iemand moet weten
waar alles ligt vandaag de dag.


Johanna Geels (1968)
uit: Detox (2010)



= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l