Albert Verwey -- Bij Spinoza te Rijnsburg

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* wikipedia
* dbnl
* bloemlezinkje
* Van de liefde die vriendschap heet







Bij Spinoza te Rijnsburg

De stille grijze dag zag van de duinen
Naar ’t kleine huisje waar Spinoza zat,
En met den voet de plank der slijpbank trad,
En deed van ’t glas de vlakke zijden schuinen.

Het ligt nu tussen kool- en bloemen-tuinen,
En steedse mensen volgden ’t eenzaam pad;
En wat in ’t huis men schoon genamaakt had
Bestuurden lieflijke en geleerde kruinen.

Was de eenzaamheid van ’t landschap schoonste stilte?
Of schreed dat volk door schonere eenzaamheid
Van ’s wijsgeers geest en vond zich dáár tevreê? -

Van gindse groene duin woei een zeezilte.
En toen de stoet geheel was uitgeleid,
Hoorde ik om ’t huisje alleen dien wind van zee.


Albert Verwey (1865-1937)
uit: Dagen en daden (1901)




Over dit gedicht.




= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l