Robert Anker -- De tijd

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* kb
* wikipedia
* In het westen, de laatste trans







De tijd

De tijd brengt ons tot leven maar zichzelf nog niet
Tot wij hem wekken door te worden wat wij zijn.
De tijd weeft raadsels om ons heen als
Mensen, deuren, wolken en het licht.
De tijd vliegt in en uit als insecten in de zomer
Of wuift naar ons vanuit zijn ligstoel.
De tijd holt bij ons vandaan en roept ons.
Als jij vooruit holt, moet je op hem wachten.
Verveel je je dan staat hij zwijgend om je heen.
De tijd stroomt, onzichtbaar als de wind.
De tijd stroomt, als je omkijkt waar je was.
In de toekomst wacht de tijd onrustig tot je komt.
In de herinnering is de tijd een ruimte vol aanwezigheid.
Verslaap je de tijd dan slaapt hij met je mee.
Verdroom je de tijd dan droomt hij van zichzelf.
De tijd is de weg die wij gaan
Maar als we vallen gaat hij verder.
Je kunt de tijd niet doden
Hij doodt jou.


Robert Anker (1946)
uit: In het westen, de laatste trans (2011)







= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l