Xavier Roelens -- opus 72

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =




* website
* uitgeverij contact
* nog 2 gedichten





opus 72

Hangt een niet-erkende donor met de heupen
uit het venster, onder hem rotsen, geiten, een
sandaal die dobbert op sloom water, slik dan
geen guttegom of wegedoorn, het is straffer
dan onrijpe ananas of kalebas, want al knikt men
ja op de drempel van het ijzerplatenhuisje, al
kokhalst men niet meer van de plop plop lucht-
bellen, al steekt een hand een inkomen in de
mond, waar een aanbod is, spreekt een vraag.
Hoe walgelijk het slijk de einder moet bereikt.
Afgunst verteert en men leeft in een tijd van
afgunst: jegens planten die akkers zoet maken,
jegens hardste werktuigen die minder harde
tot plooien of kraken, jegens handen die beide
oevers samenschrapen tot het boek dat men
tig keer herleest om de stijl: met de inkomens
spoelen tijgers weg en wie onder de zeespiegel
leeft, zal onder de zeespiegel sterven.


Xavier Roelens (1976)
uit: stormen, olielekken, motetten (2012)









= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l