Lydia Dalmijn -- Een vers in de vroegste ochtend

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl











Een vers in de vroegste ochtend

Grote alen, platte vissen, lichte schel- en donk’re
schollen in de lucht
en de sterren, vlinders over ’t breedste water
dat de aarde kent,
over de in lucht verdronken stad. Alleen de vroegste
mens en de boer
als ’n kasplant in het luchtglas, als ’n luchtzeeplant
op de bodem, op de aarde.
Vogels maken muzikale kringen.
O, dat ik zonder belemmeringen
boven d’aarde uit mag zingen
en dat ik bruikbaar blijve in ’t geheel
dat ik zelf zoveel gebruik!


Lydia Dalmijn (1928)
uit: Langs het blauwe glas bewegende (1955)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster