Erik Menkveld -- 2 gedichten

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* overleden
* dbnl
* kb
* wat gedichten








Al je gezichten
Aan mijn dochter Darja

Je eerste apen, je eerste hond,
je eerste stappen, je eerste brood,
je eerste Mozart, je eerste minnaar
(die nu waarschijnlijk de melk ook
uit de mondhoeken loopt) -
voor je er werkelijk aan begint
lijk je ze even te repeteren
met je voorhoofd, je ogen, je mond.

Je eerste Stravinsky, je eerste kind,
je eerste dode (misschien wel je vader):
als schaduwen van zomerwolken
over een weiland waaien alle gezichten
die je nodig zult hebben later
over je hoofdje dat pasgeboren
in de bocht van mijn elleboog ligt.



Alles mag je worden
Aan mijn zoon Lucian

Het springzaad knapt, de brempeulen
knallen open en jij ligt er in je wieg
als een popelend boontje bij.

Alles mag je worden van mij: zeeman,
boswachter, archeoloog. Of -
als je leven ingewikkelder loopt -

gesponsord ontdekker van aangroei
werende stoffen voor scheepsverf,
alleenstaand paddenstoelenfotograaf,

pacht- en beestenlijstenonderzoeker
van verdwenen Drentse keuterijen.
Als je maar belooft gelukkig te zijn.


Erik Menkveld (1959-2014)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Charles Ducal -- Antidepressivum

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* leestafel
* npe









Antidepressivum

Ik schrijf dat ik leef, dat ik eindelijk leef.
Als ik wakker word zal ik de liefde bedrijven,
uitgebreid, met muziek ontbijten
en plannen maken naargelang van het weer.

Dat schitterend is. Een lucht die ik eindelijk beheers.
De sleutel van de buitendeur past perfect
in mijn hoofd, de wereld verwoordt zich vanzelf.
Ik loop. Op mijn kont de vrolijkheid van goed geld.

Dat werkt. Beter dan een spaarpot vol dure woorden.
Een mens duurt tenslotte niet lang
en de winkels blijven niet eeuwig open.
Kopen dus. Al wat ik schrijven kan.


Charles Ducal (1952)
uit: De buitendeur (2014)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Anton Korteweg -- Gebed van een langeafstandsloper

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* wikipedia
* bloemlezinkje
* nog een gedicht
* voorpublicatie








Gebed van een langeafstandswandelaar


Dat ik toch niemand tegen moge komen.
Samen op weg, ik moet er niet aan denken!

Geef dat ik niet aan uw wit-rood voorbijga.
Door U alleen wil ik de weg gewezen worden.

Als ik toch vallen moet omdat ik denken moet,
dan graag pijnloze steentjes in mijn knie.

Bespaar mij de tentakels van de braamstruik,
maar geef mij volop bramen, suikerzoet, dieppaars.

Zorg voor voldoende zwaluwen op draden
en dat geen hond het waagt om ons te volgen.

Laat in Le Cochon d’Or of De la Poste
mij nieuwe kracht van U ontvangen mogen.

En schenk mij daar op een witstenen bordje
bij het ontbijt een klodder pruimenjam.


Anton Korteweg (1944)
uit: Waar ik nooit goed in was steeds slechter kunnen (2014)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Anton van Wilderode -- De akker

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* website
* dbnl
* leestafel








De akker

Ik zal die zondagmiddag met mijn vader
op wandel door het land niet licht vergeten
al is het vijftig jaar en méér geleden,
zo dicht bij hem als bijna nooit meer later.

Wij kwamen bij een akkerstuk, door bossen
die aan vier kanten stonden, ingesloten, -
door varens een verwoestend spoor gestoten
dan verend verder over vedermossen.

Wij vonden er een hof. Het hoge koren
met ritselingen rijpgestookt van boven
stond in de palle juli onbewogen
tegen mijn open ogen en mijn oren.

Ik zág niets anders, hóórde niets dan droge
verdorde zoemgeluiden van insecten
onzichtbaar kevertjes en rode plekken
papavers door veel bijen aangevlogen.

Een wereld die bestond en aan den lijve
ervaarbaar vaderlijk, een nieuwe aarde
met ademing en aanvangen van klaarte
waarin ik wilde blijven en verblijven.


Anton van Wilderode (1918-1998)
uit: Daar is maar één land dat mijn land kan zijn (1983)




= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Martijn Benders -- Ander meisje

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* leestafel
* npe
* website







Ander meisje

Het heeft iets existentieels, de halve nacht
met je naakte, zich bevuilende moeder slepen
dan bier te drinken, te slepen, drinken, slepen.
En uitgeput in slaap te vallen dromend
van een morfide meisje dat je nooit eerder zag,
zo mooi maar met een andere vent, ze lacht
en zegt: nee, eigenlijk wil ik met jou.

Dat meent ze.
En je zegt ja, geeft niks, kom ook
met niks, kom ook net
van een ander meisje af.


Martijn Benders (1971)
uit: De essentiële Martijn Benders (2014)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Henriette Roland Holst-van der Schalk -- Vrede

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* iisg









Vrede

“De aarde is zo juist heilig verklaard” –
Zij heeft al haar oude wonden vergeten,
haar onvolkomenheden, en haar veten,
en ’t andere waarmee zij was bezwaard.

De stormen die haar arme creaturen
somtijds sidderend moeten doorstaan, –
de blak’ringen die zij moeten verduren,
’t lijkt alles uit een duister voorbestaan.

Het gelijkt een sage van langgeleden
tijden vol verschrikking, vol wild gerucht;

toen nog gene hemelse zwanen gleden
door de tedere kom der blauwe lucht.

Werd eindlijk vervuld een aloude bede?
Droeg de Boom-van-’t-Verlangen eindlijk vrucht?


Henriette Roland Holst-van der Schalk (1869-1952)
uit: Verworvenheden (1927)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Floor Buschenhenke -- technisch gezien heb ik nog verkering

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* website
* ipoetry










technisch gezien heb ik nog verkering

ik was het wel van plan, vond je dom en irritant
maar je was stoer en je had een grote mond
en die dingen had ik nodig in die tijd

het beton rond mijn voeten was blauwer dan lucht
halverwege de trap van het buitenbad
waar ik bleef staan, omspoeld door kinderen,
om je te negeren
je zei mijn naam, uitbundig, veelvuldig,
en ik negeerde hardnekkig door

het tikken van mijn witte slippers
op de tredes toen ik verder mocht
witte hagelstenen op het blauw
hoor ik in elk zwembad en elk aanzoek terug


Floor Buschenhenke (1978)
uit: Het moeten eenhoorns zijn (2014)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Jotie T'Hooft -- Liefde en ellende

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* leestafel









Liefde en ellende

Brood van weken oud heb ik geweekt in water
en opgegeten, terwijl de kou aan mijn tenen
knaagde. Met naalden heb ik in mijn bloed
gewoeld en gezocht. En niets gevonden.
Ik heb op straatstenen geslapen met honger
die door niets nog gestild kon worden
leek het wel.
In nachten, nat en donker, was ik alleen
en mijn stem hoorde niemand. Ziektes
hebben mij bezocht in de jaren, ik wou
vluchten in de dood.

Maar niets was erger dan nu, ik wou
dat je bij me kwam en in mijn ogen keek.


Jotie T'Hooft (1956-1977)
uit: Poezebeest (1978)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Willem Bilderdijk -- Leven

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* kb
* wikipedia
* museum
* dbnl
* gedichten






Leven

ô Dat wij minnen! dat wij leven,
      Mijn schoone! laten wij geen' acht
Op 't netelig geraaskal geven,
      Van wreevle suffaarts voortgebracht.
De zon mag dalen, en herrijzen;
      Maar, gaat ons korte licht eens uit,
Wij moeten voor een' nachtslaap ijzen,
      Die ons het oog voor eeuwig sluit.
Kom dan, vernieuwen we onze lustjens,
      Mijn dierbre schoone, minnen wij!
Kom, geef mij honderdduizend kusjens,
      En geef me er honderdduizend bij;
En geef me er dan nog duizend anderen,
      En dan nog andre duizendén:
Dan warren wij ze door elkanderen,
      Zoo dat m'er tal noch maat in kenn'.
Een ander mocht ze in 't heimlijk tellen,
      En licht verstrekte 't hem tot pijn:
Maar wie zal zich om kusjens kwellen,
      Die ziet, dat ze onuitputbaar zijn?


Willem Bilderdijk (1756-1831)







= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Hans Andreus -- Er zullen anderen komen of niet

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* wikipedia
* leestafel
* televisieportret






Er zullen anderen komen of niet.
De aarde zal altijd wel bijna rond zijn.
En ieder mens heeft een open wond, pijn
aan wat er niet meer is of bijna niet.

Ik heb de vlammen op het ijs zien dansen,
hoorde de klokken die onder de grond zijn.
En wáár ik ben staan de schimmen nog rond mijn
wereld — of schimmen? ik zie hun huid glanzen

en ieder gebaar watervalt van licht.
(Zij galopperen te paard op het licht
en hun lichaam buigt als een boog van licht.)

Genoeg daarvan. Ik kan in een mens leven
en uit de ruimte. Ik noem alles leven.
Er komen anderen om mee te leven.


Hans Andreus (1926-1977)
uit: De sonnetten van de kleine waanzin (1957)




Ingmar Heytze over dit gedicht.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Ingmar Heytze over Hans Andreus

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

De anderen

Als ik meer dan twee goede gedichten in een nieuwe bundel zie staan, moet ik ’m hebben. Zelfs als de rest bestaat uit tinnef is het nog een goede koop.

Een dichtbundel die in zijn geheel staat als een huis, zonder één gedicht met zwakke plekken of betonrot, is werkelijk zeldzaam. Het valt bovendien niemand op, want bijna geen mens leest een dichtbundel achter elkaar, van kaft tot kaft, zoals je een roman zou lezen. Als ik een advies mag geven: doe dat wel, al is het maar één keer per bundel. Het is de enige manier om uit te vinden wat u de rest van uw leven wilt herlezen.

Als ik tien titels zou moeten noemen die bij een volkomen geslaagde bundel in de buurt komen, zou De sonnetten van de kleine waanzin van Hans Andreus daar zeker bij zitten. Het zijn gedichten die soms verdoofd stil in de sponningen van de pagina’s hangen, maar vaker rammelen ze aan de ketens van hun vorm, of beuken ze als bezetenen heen en weer in de gecapitonneerde wanden van het wit.

En de andere negen bundels? Dat is linke soep. Vooruit, een greep in de kast: Mijn naam is Legioen van Menno Wigman, Waterstudies van K. Michel, Langzame nederlaag van Wouter Godijn, Koerikoeloem van Tjitske Jansen, De huisgod spreekt van Alain Teister, Varkensroze ansichten van Mustafa Stitou, Receptie van Vrouwkje Tuinman, Het boek van de beminnelijkheid van Rogi Wieg en Val voor vliegengod van Lucebert. Er zijn er meer, maar dan zinkt de boot naar het onbewoonde eiland.

Uit: De veertig van Heytze (2014)

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Gerrit Achterberg -- Over de Jabbok

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* kb
* wikipedia
* dbnl
* genootschap
* wat gedichten






Over de Jabbok

Toen ik het einde had bereikt
van mijn verdorvenheden,
stond God op uit het slijk,
en weende;
en ik stond naast Hem, ziende neder
op een verloren eeuwigheid.

En Hij zei: je had geen gelijk;
maar dat is nu voorbij, van heden
tot aan die andere eeuwigheid,
is maar één schrede.


Gerrit Achterberg (1905-1962)
uit: En Jezus schreef in ’t zand (1947)



Aan de oevers van de Jabbok worstelde Jakob met een engel.


= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Aart van der Leeuw -- De onbereikbare

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* wikipedia
* genootschap
* historici.nl







De onbereikbare

Ik woon aan een breed, blauw water,
Gesnater
En wulpschrei sterven wanneer de avond zinkt.
Mijne eenzaamheid wordt kalmer dan en droever,
Tot plotsling van den andren oever
Een roepstem klinkt:
"Kom, vreemdling, kom!"
Een witte hand waart weiflend om,
En door den nevel, zeegnend licht,
Blinkt haar gezicht.

Aan mijne voeten
Schommelt een boot.
Zal dit beduiden moeten
Dat ik hem stoot'
Door 't rusch en ruk mij de armen moe?
Waartoe, waartoe?
Hoe fel mijn sneb de golf ook splijt,
Hoe snel de roeiriem rijst en glijdt,
Wanneer ik de overzij bereik,
Leeft zij toch in een ander rijk,
Verborgen, onbegrijpelijk.

Hoe vind ik haar? Gevleugeld?
Op rossen ongeteugeld?
Hoe moet ik tot haar gaan,
In welken lach, in welken traan?
Of draagt mij 't lied, schuim om de kiel,
Naar 't onbestaanbaar strand van hare ziel?

Ik woon aan een breed, blauw water.
Mijn rietfluit troost mij: later, later.


Aart van der Leeuw (1876-1931)
uit: Herscheppingen (1916)




= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Hannah van Wieringen -- over wat poëzie

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* harmonie
* boekenkast
* vpro





over wat poëzie

de hele grote onmogelijkheid van het enorme volle alles
die knappende ballon in je uitklappende gogogadget borstkas
die de aardbol omvat inclusief wereldzeeën
woestenijen van ver voor onze tijden
van ver voor de eerste kikkervis

dat ontsnapte gas van oermaterie
dat neer te halen met een mazig vlindernetje
koddige schep uit de lucht hop

en dan
die opgeschepte onmogelijke veelheid
verbinden aan het verbijsterend kleine niets
laten we zeggen

aan het sneeuwklokje in het aardewerken potje
dat in een vensterbank licht staat te verzamelen
als een pietà

bedaard het sneeuwklokje laten openklappen
pop zegt het klokje
open de tijd
adem uit

de stilte daarna
de afwezigheid van
dat geluid


Hannah van Wieringen (1982)
uit: hier kijken we naar (2014)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Martinus Nijhoff -- Lente

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* kb
* dbnl
* wikipedia
* ing
* graf





Lente

De boomen bloeien nu het lente werd,
Fonteinen wit hun bloesems in de tuinen.
De straten buigen zich tusschen arduinen
Stoepen. De wereld heeft een zwijgend hart.

Nu zingt het nieuwe leven in mijn hart,
En ruischt het waaien door de jonge kruinen,
En van de daken juicht het luid bazuinen -
Toch lacht God niet, de oneindigheid is hard.

Lente! - Het licht stroomt over stille menschen.
O zie de boomen en hun duizend loten!
Hoor, stemmen die op 't water beurt'lings zingen -

Een groote stilte scheidt mij van de dingen,
Die rondom vast-staan, of zich rond me in groote
Dansen bewegen van vreemde cadenzen.


Martinus Nijhoff (1894-1953)
uit: De wandelaar (1916)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Erik Solvanger -- 2 gedichten

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* ipoetry
* dbnl
* leest voor
* BB







De kinderen zijn gewend op het land te werken,
gedrongen en hiervoor gemaakt. Blakend van gezondheid, goed gestemd.

Later, als ze in groepen naar het noorden trekken,
worden ze voorzichtig met stokjes weer in elkaar gezet.

Ze onderdrukken het verlangen zich te vermenigvuldigen.
Dat compenseren zij door hard te werken, dicht bij de grond te blijven.

In het westen zijn de mensen lang en stijf. Niemand weet
waar zij voor gemaakt zijn. Niemand weet waarom wij zijn gemaakt



Op de meeste plaatsen hangt de hemel hoog, onbereikbaar.
Maar er zijn plekken waar de hemel zo laag hangt dat je,

zelfs als je languit op je rug ligt, alleen je arm hoeft te strekken
om haar aan te raken. Waar deze plekken zijn is veelal onbekend.

Het is er druk, omdat de mensen die er liggen, er blijven.
Het smokkelen van woorden in andermans hoofd is verboden.

Als je er weggaat wordt je plek direct bezet door een ander,
die er voorlopig niet meer vandoor gaat, die je tot zwijgen dwingt.


Erik Solvanger (1976)
uit: Het hoofd onder de arm (2013)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Hendrik de Vries -- Wee over 't gestolen koningskind

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* groninger museum
* rawie leest de vries







Wee over 't gestolen koningskind:
Een wulps hunkrende heks heeft hem wreed bemind:
Een furie, door ieder geschuwd, verfoeid,
In een hut van plaggen, met braam omgroeid,
Achter mulle heiden, bij vuns moeras
Vol koorts: een mensch die geen mensch meer was,
Afzichtlijk van duistere liefde, verwoed
Als 't gevangen dier in zijn dolle moed,
Met haar hijgende stem, haar krankzinnig oog,
Haar dieptastend gestreel, dat zijn innigste zocht
Wijl geschok haar doortoog: wurgend vampiergedrocht,
Fel en forsch, dat bij gulpen hem 't bloed ontzoog.


Hendrik de Vries (1896-1989)
uit: Toovertuin (1946)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Roemer Visscher -- 2 gedichten

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* wikipedia
* Sinnepoppen
* Roemer Visscher-huis









Nel is blint, en Jan is scheel,
D'een is doof, d'ander hoort niet veel,
D'een is mal, d'ander niet vroet,
D'een troude d'ander om het goet,
Elck meende hy had ghevanghen den baers,
Sy bescheten malcander sonder aers.

vroet = wijs


Jans Wijf dat is
Half stinckent, half fris,
Half moy, half laelijck,
Half vriendelijck, half smaelijck,
Half quaet, half goet,
Half dwaes, half vroet,
Half luy, half vlytich,
Half lieflijck, half spytich,
Half bont, half dreck,
Half milt, half vreck,
Half broot, half suyvel,
Half Enghel, half Duyvel,
Half Wijf, half Man,
Half Moer, half Kint,
Ist wonder dat haer Jan,
Half haet, half mint?
Dits niet dan de helft van een quade Vrou:
t'Moest een goe Jan zijn, die een heele beminnen sou

smaelijck = onhebbelijk
vroet = wijs
spytich = akelig
bont = dierenbont
dreck = waardeloos goed
goe Jan = (ook) sukkel


Roemer Visscher (1547-1620)
uit: Brabbeling (1614)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Frans Kuipers -- 2 gedichten

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* kb
* over 1
* over 2
* meer uit Molwerk








IK BEN VAN de rivier
en van de wolken boven de rivier.
Ik ben van de romantiek zegt mijn meisje
en soms spreekt men zijn meisje beter niet tegen.
Ik hield van
wandelen en ik hield ervan moe van het wandelen
te liggen op de jas in het gras
in de ritsel en de fluitjes van de zomermiddag
als de vlier, de smeerwortel en de stapelwolken
verkondigden het oneinde
van vlieren, smeerwortels en stapelwolken.




DAT er op aarde geen plek
niet bloed- of traanbevlekt is geloof ik.
Dat in Vught de vogels fluiten zuiver net zo
als ze floten boven de kranken en de kreperenden.

In het onbekommerdheidsblauw in het
geen krimp gevende, geen krans behoevende
onbekommerdheidsblauw van de hemel geloof ik,
in haar buitenmenselijkheid, in haar majesteit.

Door zeeën gedragen en verdubbeld.
Door rivieren rondgebracht en op muziek gezet.
Te drinken gegeven aan wie maar drinken wil.

Astronauten teruggekeerd konden niet meer vergeten
in de zwarte, sterrenbespikkelde ruimte
het onbekommerdheidsblauwe lampje brandend.


Frans Kuipers (1942)
uit: Molwerk (2014)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Koos Geerds -- 2 gedichten

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* wikipedia
* website
* leesfragment








Verbintenis

jij bent gewoon nog dezelfde
het zijn dezelfde ogen dezelfde
handen die zich openen voor
het brood een ei en wat zout

het is hetzelfde ochtendlicht
hetzelfde raam dezelfde merel
hetzelfde weten van elkaar
hetzelfde onvoltooide heden

je lach is alleen nog vertrouwder
en iets in je houding je stem
je gebaren de keuken de kamer
de lijster net wat vertrouwder

maar verder is alles hetzelfde met jou



*

wij leven voort in onze letters
de letters worden opgeborgen in een krant
de krant verdwijnt achter het behang
het huis vervalt tot een ruïne
wordt platgewalst
tot weg

er loopt een vrouw langs de weg
ze draagt in haar buik een kind
wellicht leert dat het alfabet
misschien wordt het wel beroemd
verschijnt ooit zijn biografie

een boek dat algauw verdwijnt
naar de zolder van het huis
dat scheefzakt en vervalt
gebulldozerd wordt
en geplet

wij leven voort
er is een weg


Koos Geerds (1948)
uit: Dialoog met het eiland (2014)







= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Anoniem -- De vrolijke jongman

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* Het vrolijke bleekersmeisje












De vrolijke Jongman
(Op eene fraaije wijs)

Daar zijn veel meisjes in ons land,
Als men met geld komt in de hand,
Zij vragen naar geen jaargetal,
Al was het ook een oude man.

Dus leef ik vrolijk en verblijd,
Het gaat zoo als het spreekwoord zeid:
Een volle beurs verzacht de min,
Een glorie, moed, verstand en zin.

Wij zijn hier thans in dit vertrek,
Aan de lieve meisjes geen gebrek,
Is er dan geen een die mij bemind?
O neen, zij zwijgen allen stil.

Ik vraag aan wien ik vragen kan,
Het vragen past aan ieder man,
Thans leef ik zonder zorg of druk,
Misschien zoek ik mijn ongeluk.

Ach, lieve min! blijf mij getrouw,
En schenk mij maar een goede vrouw,
Geef mij een meisje dat ik min,
En waar ik meê tevreden ben.

Een meisje zedig, fraai en net,
Niet al te mager, niet al te vet,
Niet al te groot, niet al te klein,
Zoo'n meisje moet mijn vrouwtje zijn.


(Anoniem)
uit: Het vrolijke bleekersmeisje (ca. 1841)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Karel van het Reve -- 3 limericks

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* wikipedia
* website
* interview
* over KvhR's limericks



Vandaag 15 jaar geleden overleed Karel van het Reve



Een rijksambtenaar tweede klasse
Zat 's avonds zijn voeten te wassen.
Hij wou op het zand
Van het Texelse strand
Ontkleed zijn verloofde verrassen

Een viertal krankzinnige honden,
Die hadden 2,50 gevonden.
Een sprak: "Deze knaak,
- Zoiets gebeurt vaak- ,
Is ons door de hemel gezonden."

De stadsarchivaris van Muiden,
Die had wel de klok horen luiden,
Maar wist niet je weet wel.
Toch wist hij zijn weet wel.
Ik weet niet. Wat zou dit beduiden?'


Karel van het Reve (1921-1999)
uit: Verbaast u dit, nuchtere lezer? (1991)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Clara Eggink -- Verloren

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =





* dbnl
* wikipedia




Vandaag 23 jaar geleden overleed Clara Eggink, echtgenote van J.C. Bloem




Verloren

Ik lees een boek, ik schrijf een brief,
Ik kom bij jou, wij praten.
Die dingen zijn mij even lief;
Ik kan ze ook wel laten.

Het voorjaar buiten is altijd zoel,
Maar niet dat wilde wonder
Toen ik weg wou gaan, alleen en koel;
Nu kan ik ook wel zonder.

Ik meende aan 't strand te zijn geboren,
Mijn huis te hebben in het duin.
Dat alles is al lang verloren,
Nu voer ik meeuwen in mijn tuin.


Clara Eggink (1906-1991)






= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster