Anoniem -- De wanschapen man

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* Deze week gedichten/liedjes uit Vieze liedjes uit de 17e en 18e eeuw, een bloemlezing met toelichtende tekst door Annemieke Houben.
 * Meer info









De wanschapen man

‘Ach mij, ach mij, gij zijt wanschapen!’,
riep zotte Magdaleen toen zij
voor ’t eerst zou bij haar bruîgom slapen,
‘Ik zie ’t wel, ja ik zie ’t, o mij!’,

riep zij luidkeels en liep met enen
ter kamer uit, naar ’t voorsalet
daar men haar als een kind zag wenen
en niet weer krijgen kon in ’t bed.

Zij sprak: ‘Ik zweer bij de geuzen
o waarde vrienden, g’loof het vrij,
mijn bruidegom die heeft twee neuzen
en zie, daar hangt een brilzak bij!

De ene die hij in zijn broekje
verborgen houdt, en niemand ziet
het is een neus gelijk een snoekje!’
‘Neen Magdaleentje, geloof dat niet,’

sprak ’t bruiloftsvolk, ‘gij zijt bedrogen!
Wij zweren u bij onze koe;
had gij eens aan die neus gezogen,
gij waart het zeker nog niet moe.

Gij hebt in ’t minst daarvoor te vrezen,
dat neusje zal, mijn liefste kind,
uw troost en meeste vreugde wezen
zohaast gij u in ’t bed bevindt.’

Zij liet de bruiloftsgasten praten
en sprak op ’t laatst: ‘Ik ben niet zot!
Wat zou mij toch dat zuigen baten,
want ik voor mij, ik lust geen snot

gelijk er uit die neus kwam lopen
zohaast hij bij mij was te bed.
Ziedaar, ’t is op mijn hemd gedropen,
wat zegt ervan, staat dat niet net?’


uit: Het Reukwerk van Venus (1750)






• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster