Fernand Toussaint van Boelare -- 't Fluit-spelend geraamte

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* vlaamse schrijvers
* schrijversgewijs









't Fluit-spelend geraamte

Het waêdloos Rif, preusch op een paal des weegs gezeten,
Wijl 't leêg gelaat noch vreugd noch zichtbaar leed beduidt,
Op eigen scheenbeen stug een wiss'lend deuntje fluit,
Twee-tonig als alleèn daimoon of sater weten...

Waar voorheen hartstocht joeg, is nu de borst een keten
Die hart omvaêmt noch iets dat leeft door een geluid,
Wijl de ademhaal, die keelgang spant noch kaken, uit
Welke ongeweten diepten stijgt, vrij, ongemeten. -

Want staêg de twee-deun klinkt. Hoor, 't hinkt en huppelt loos;
Doch éer ge denken kunt "'t Is vreugd", een andre voos
Rustvol pijpt aan, en klaagt en weeklaagt radeloos.

Vraagt gij, o Vrouw, 't geraamt: "Waarom dit spel?" - Ik niet:
Hij minde, en Zweeg. Welk zeer en doover trots 't bediedt
't Rif u - en mij? - thans meldt, op het gewikste riet.


Fernand Tousaint van Boelare (1875-1947)








• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster