Michaël Smiets -- Aan Holland

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl












Aan Holland

O Minder dan elk oord door zonneglans bestraald!
Gij houdt den Koningsstaf van alle handelaren;
Gij bouwt uw steden op den vlotten rug der baren;
Waaruit hebt gij uw licht, waaruit uw kracht gehaald?

Uit God, uw Heer, die sprak: ‘Voor menig ander volk
Wilde Ik het volle licht van Mijne zonne sparen,
Voor bergenland vooral den grond tot steun vergâaren,
Voor u den waterplas met nevelige wolk.

En echter zult ge op aarde in eer en luister leven,
Al dobbert uw bestaan ook tusschen mist en vloed:
Ik blijf uw vuurbaak steeds in donkren tegenspoed.

Van beide, kracht en licht, zal Ik u medegeven:
De vastheid van den grond schenk Ik aan uw gemoed,
En plaats in uw verstand den heldren zonnegloed.’


Michaël Smiets (1830-1885)
uit: Dichtwerken (1887)







• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster