G.J. Resink -- Zeegodin

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* schrijversinfo
* Fens over Resink
* Resink 80 jaar

* gedicht: Ree







Zeegodin

Hier deint de oceaan, waarin ik mee kan voelen
omdat daarin een vrouw, als in een ieder leeft:
verzwolgen lief, wier beeld door mijn diepzeeën beeft,
waaraan ik mij, als hier, in brandingen kan koelen

Zij mint wat als rivier of als vulkaan zich geeft;
zij is het kind, het dier, dat onderstrooms blijft woelen;
zij is de eenzaamheid, waarmee ik samenleef,
het springtij van mijn dood, waarin ik weg zal spoelen.

Met weemoed denk ik hier aan de verwaaide weelde
der zilte puberteit: dat heerlijk pootje baaien
van nog op strand maar toch al in beweging staan,
dat naar de vrouw toe lokt of naar haar liefste beelden
en naar de maan kan helpen gaan of naar de haaien,

tot moeder roept toch niet te ver in zee te gaan.


G.J. Resink (1911-1997)








• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster