= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
* tumblr
* bundels
* recensie
* youtube
* toelichting onderaan
Dienstmeisjes die als uilen fluiten (IV)
Tijdens een wandeling stuitte ik op het zoveelste werk
binnen mijn onderzoek naar de mogelijkheid
van oneindige taal. Via strikt wetenschappelijke procedures
kreeg ik namelijk de mogelijkheid naar de taal te
luisteren. Ik hoorde een naaktmodel tekenen en een
vogel die tegen het raam vloog. Juist toen schreef ik
mijn maximale reikwijdte op carbonpapier.
Even was ik volledig autonoom ontroerd.
Er zijn weinig mensen zoals ik, die uit Europa komen
en dingen met veel plezier opschrijven. Ik weet die afstand
goed te benadrukken door virtuoos gebruik te maken
van typische dichtersverworvenheden zoals
kamermuzikale gevoeligheid en om drie uur 's nachts
een kind op een biljarttafel leggen. My First Rifle is een
indicatie voor deze nieuwe cultuur. Ik besef goed
hoe complex en geladen dat beeld kan zijn. Ook de dorst
naar informatie blijft groot.
Opeens kwam de verbeelding mijn wereld binnen als
een onhandige eruptie, als ideeën die continu van
elkaar verschuiven. Ik besloot toen: ik sta open voor
samenwerking met iedereen. Daarom doe ik mee met
Poetrify, omdat het toegankelijk is via het internet.
Wel is het goed een debat te voeren over wat exact
de functie daarvan is. Ook begint door te dringen
hoe de werkelijkheid mij verdraait. Ik toon steeds weer
het normale dat nog niet bestaat en denk aan
een roze snor van een halve meter lang.
Mark van der Schaaf
uit: De witte verzen (2015)
Toelichting:
Bij het Museum voor Moderne Kunst Arnhem kocht ik het boekje '100x', waarin kunstwerken uit de collectie een uitleg kregen van kenners. Dat commentaar leek zowel kundig als onbegrijpelijk. Want kan dat wel, een licht pasteuze aanzet? En wat betekent het dat 'de schatplichtigheid aan het dadaïsme altijd onderbelicht is gebleven?' Er is niets moeilijker dan spreken over kunst. Verstandige mensen zien er daarom vanaf.
Het leverde wel poëzie op, althans, honderd pogingen om het serieuze karakter van de besprekingen geheel teniet te doen. De reeks 'Net boven nap de kosmos' is daarvan het resultaat. Aan 'Dienstmeisjes die als uilen fluiten' en 'Zo delicaat ingekaderd' lag hetzelfde idee ten grondslag, maar dit keer waren artikelen in de NRC de basis.
- Mark van der Schaaf
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
Geen opmerkingen:
Een reactie posten