* dbnl
* Zeeland Geboekt
• Deze week de keuze van Alexis de Roode uit Ik proef iets wat bedorven is, een bloemlezing van Nederlandstalige hekeldichten, samengesteld door Daniël Dee, Benne van der Velde en De Roode zelf. Vandaag als tweede een gedicht van Leo van Breen.
Willem Kloos
Het diepste-binnen-Inzijn moet wel zeer
diep-Binnen-dieper-Binnenst zijn geborgen,
want Diepst! maar stil! ’t Oneindige komt morgen;
Tans heeft de Nieuwe Gids geen ruimte meer.
Het is geen kleinigheid, door wind en weer
de Al-Oneindigheid te Be-Sonnetten;
In Oer-Gronds-Diepte ’t duidlik merk te zetten
van een nooit Af-te-Dalens-moede heer.
Knus-Snoezig is ’t soms ook. Dit kan gebeuren,
als j’ in een werk van vele bladen druk,
alsmaar je lieve Jeanne’ uit puur geluk
aan Hare Tenen door het Bos wilt sleuren.
Dit is de psychies hoogste Kunst van alle:
de waarste Waarheid (en dies nooit bevreesd)
te zoeken in dit Binnendenkens Feest,
En zonder daarbij vast in Slaap te vallen.
Leo van Breen (1906-1988)
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
Geen opmerkingen:
Een reactie posten