• vpro
• uitgever
• wikipedia
• vertaling: Laurens van Krevelen
die lewe is 'n gedagte ver
die 14de Oktober, dit was 'n gedagte,
om wes teen die draai van die aarde
te vlieg, hierdie land, hierdie planeet,
hierdie lewe benede, bewerkte landerye,
en dan rivierlope, spatsels water
wat mere mag wees so blou
soos spieëls die ewigheid weerkaats,
kaal granietspitse, woestyne van vergetelheid,
strepe, bakens, patrone, klossies
mensgeboude nedersettings, en skeure
in die kors van die nag, dit was 'n gedagte,
die lewe my lewe 'n legkaart waarvan
nog slegs die sluitstuk van herkenning makeer,
dat dit 'n gedagte is wat nooit
bedoel was om tot begrip te prent
op hoë berge vergeet soos sneeu in die somer,
dat dit 'n gedagte is ewig vlugtig
op vlug na iewers waar dit altyd dag is
op hoë berge vergeet soos sneeu in die somer
hierdie 14de Oktober.
het leven is een gedachte ver
op de veertiende oktober, het was een gedachte
om westelijk tegen de wenteling van de aarde in
te vliegen, dit land, deze planeet,
dit leven beneden, bewerkte akkers,
en dan rivierlopen, spatjes water
die meren kunnen zo blauw zijn
als spiegels die eeuwigheid weerkaatsen,
kale graniettoppen, woestijnen van vergetelheid,
strepen, bakens, patronen, kluitjes
menselijke nederzettingen en scheuren
in de schors van de nacht, het was een gedachte
dat het leven, mijn leven een legpuzzel is waaraan
nog slechts het sluitstukje van herkenning ontbreekt,
dat dit een gedachte is die nooit
bedoeld was om tot begrip te prenten
op hoge bergen vergeten als sneeuw in de zomer,
dat dit een gedachte is eeuwig vluchtig,
op de vlucht naar ergens waar het altijd dag is
op hoge bergen vergeten als sneeuw in de zomer
op deze veertiende oktober.
om die wêreld te kan sê
om die wêreld te kan sê
om die pad te onthou
wanneer die gedagte aan
die groot vergeet voor
nog 'n aanloklike avontuur is
om te luister hoe groei die boom
en die wind se rondinge met die hand
te verken
om te weet hoe vreet
die vernedering van armoede
en die verdriet van mag
om met 'n vinger die bloed
te proe en te skryf
om die wordwoord se gesig
te kan teken
om bestaan te sing en besing
dat die sin van syn om te lewe is
aan de wereld te kunnen zeggen
aan de wereld te kunnen zeggen
de weg te onthouden
wanneer de gedachte aan
het grote vergeten voor
nog een aanlokkelijk avontuur is
te luisteren hoe de boom groeit
en de rondingen van de wind
met de hand te verkennen
te weten hoe de vernedering
van armoede vreet
en het verdriet van macht
met een vinger het bloed
te proeven en te schrijven
het gezicht van het wordwoord
te kunnen tekenen
het bestaan te zingen en te bezingen
dat de zin van het zijn het leven is
Breyten Breytenbach (1939)
uit: De zingende hand (2017)
• Het prontste stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
Geen opmerkingen:
Een reactie posten