Hugo Claus -- twee Oostakkerse gedichten

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• clauscentrum
• wikipedia
• dbnl
• kb
• dossier De Standaard
• literaire canon

De zee

De schorre zeilen, de sneeuwende zee met
De vinkenslag der baren: haar bladeren
En het doornaveld verlangen: haar golven

Rijden tegen het land waar de vlag der bronst uithangt,
Monsteren de muren aan,
Lokken het mos en de mensen, de merries en het zand,

Laten de stenen als sterrebeelden achter
En bevrijden — zij, de zee en haar schuimbekkende beesten —
De man in alle vrouwen, de tanden in mijn mond.


*


De regenkoning

De regenkoning sprak (en gelovig waren mijn oren):
‘Hier heb ik de vrouw: gevlamde anus,
Borstknop en navelachtige nachtschade,
Daar kan geen sterveling tegen.’
Toen brak
Het rijk der onderhuid aan splinters.

Regeerde deze Ram uitbundig en verrukt?
Niet vragen. Luister niet.
Het verhaal van zijn tanden drong
In alle vrouwen, dwingend
Als een zomerregen, een koperen lente, als een vroegtijdig
Onderaan in hun liezen begraven doorn.

Het regende zeventig dagen - de nachten waren gegolfd
En zout. Onthoofde raven vielen.
In alle daken spleet een oog.
En sedert woont in mij,
In mijn ontkroond geraamte,
Een regenkoning die vlammen wekt.


Hugo Claus (1929-2008)
uit: Oostakkerse gedichten (1955)

• Het pianofortissimo stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Benno Barnard -- Pianoforte

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• dbnl
• leestafel
• schrijversinfo








• Uit Het trouwservies, de dit najaar te verschijnen nieuwe bundel van Benno Barnard.

Pianoforte

Ziet u dat Europese meubelstuk bij uitstek, walnoot,
kandelaars, gebouwd door Stephan Hain in Krefeld
voor de in statisch wilhelminisch zonlicht badende salon

van een morsdode dame in een allang verteerde japon?
Ik schrijf omstreeks 1910 en terstond zie ik zo’n stijve
mevrouw met een gouvernante, een gedichtenschrift

en heimwee naar haar meisjestijd; en vast drukken de vingers
van de ex-bruid de angst voor haar opdringerige echtgenoot
’s avonds in de vorm van de noodzakelijke dromerigheid uit.

Nu staat dat ding in mijn woonkamer te zwijgen,
even dood als de boom waaruit het is gebouwd. Maar
ziet u niet ook een voormalig Duitstalige provinciestad,

Czernowitz of zoiets, met kastanjealleeën, een al welhaast
expressionistische zon, een okerkleurig gymnasium,
bedaard antisemitisme, jonge dichters – die hele

nog uit te wissen wereld, vóór de troepen komen, de legertros,
de kornetten met hun praatjes en een melodie uit de negen-
tiende eeuw onder hun snor; voor de nacht valt en de regen

neerslaat en de modder rijst en de collaborateur bungelt
aan een niet in een pianoforte veranderende boom? Hoor toch
de cadenzen van het continent zich uit open zomeravondramen storten!


Benno Barnard (1954)
uit: Het trouwservies (2017)

• Het pianofortissimo stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Henriette Roland Holst-van der Schalk -- Over onderlinge vervreemding en verlatenheid

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• dbnl
• iisg
• schrijversprentenboek

Over onderlinge vervreemding en verlatenheid

Soms zitten menschen met een glad gezicht
bij tweeën of bij drieën: hun gedragen
is flauwtjes, en de harten die ze dragen
in ’t bekennen van hun oogen, zijn dicht.
En de vlammen van hun stem die bij vlagen
uitbreke’ en make’ ondere donkers licht
en de gebaren die, – als kand’laars schragen
brandende kaarsen, dragen ’t stemme-licht –

zijn weg, Hun woorden valle’ in holen van
mij dropsgewijze en maken geen geruisch
nemen niets mee en brengen ook niets aan
als dieven rondgaan in een leeg, leeg huis:
een groote leegte wast in mij bestendig
en wil, en weet niet wat, hongert ellendig.


Henriette Roland Holst (1869-1952)

• Hét stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Hester Knibbe -- Niet & Op een nacht had ik heel lange witte wimpers en haar

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• dbnl
• wikipedia
• poetry
• 2 gedichten
• nog wat gedichten







• Uit As, vuur, de nieuwe bundel van Hester Knibbe.

Niet

Ze hadden as en zwart, dat was
genoeg: het leven is een onderdeel van

basta, geen woordenboek. Een kreet
of snik – de wangen nat, de ogen rood
de mond daarna gesloten – is ook

een vorm van zeggen ik mis je. Tot het rood
nog vaag, de wangen droog, het beeld
van die gemist werd traag

verzoop in dagelijks gezwoeg
en alle Lethe.



*


Op een nacht had ik heel lange witte wimpers en haar
dat van engelen gejat leek en alle muren werden
deuren zodra ik dat wilde, het dak een luik
waardoor ik kon vluchten. Met gemak

zwom ik boven de huizen, trapte lucht
stuk die dadelijk heelde, werd uitgefloten
door vogels vanwege mijn schoolslag: vis
met armen en benen. Probleemloos kruiste ik

Lethe en Styx, zwaaide baldadig naar duistere
gasten in magere bootjes beneden, want ik moest
en zou ginds iemand spreken. Landde

in het volkomen doofstomme, er werd daar
enkel nauwlettend gekeken en aanraken
kon, maar niemand deed het


Hester Knibbe (1946)
uit: As, vuur (2017)

• Het vurigste stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Anne Vegter -- onder een waarachtige hemel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• kb
• paar gedichten
• wikipedia
• dideva








• Uit ik hier jij daar, een coproductiebundel van de Palestijnse dichter Ghayath Almadhoun en Anne Vegter.



onder een waarachtige hemel

je liefste telde pauzes in je drinkgelag onder het huis ging de merel tekeer
met merels en goeie onderwerpen die nacht met schitterende regels

hij dreef me in een hoek (spelletje) we hadden een zwakke dag iets ontplofte
de stad verrees is er een protocol voor hoe je dan omgaat met beesten zei je liefste

haast ritmisch een bewonderenswaardige toon ik geloofde in royale afkomsten
al stond ik vreemd met bolle handen en inmiddels ging iedereen tekeer

de stad zakte lallend in elkaar

voor radeloosheid geen zei hij of een kleine aanwijzing: eerst slachtoffers maken
sommigen denken dat het eenvoudig is maar ik bedoel echte


Anne Vegter (1958)
uit: ik hier jij daar (2017)



• Het waarachtigste stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Jan H. de Groot -- Zoo'n luie kerel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• biografie
• dbnl
• schrijversinfo
• christelijke encyclopedie

Zoo'n luie kerel

Het was een jonge lentedag
In 't bosch, lang uitgestrekt, daar lag
Zoo los en lui en loom
Een lummel van een kerel.
Die soesd' en droomde zoo van niets.
Hij lag maar lui en dacht soms iets.
En ergens in een hooge boom
Daar floot een jonge merel.

Hij praatte zoo wat voor zich heen,
En schopte met z'n eene been.
Zoo lui en lang en loom,
Lag daar die jonge kerel.
Hij soesd'en droomde en luisterde
Naar al wat trild'en fluisterde.
En ergens in een hooge boom
Daar zong een jonge merel.

Hij beet een dorrend talke stuk,
in bêi z'n oogen lag geluk,
En lang en los en loom
Luiwammeste die kerel.
De zon scheen door het knoppend blad,
Een leutig windje stoeide wat,
En ergens in een hooge boom
Daar jubelde een merel.


Jan H. de Groot (1901-1990)
uit: Verloren liedjes (1932)

• Het bejubeldste stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Aleidis Dierick -- De maaltijd

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• dbnl
• schrijversgewijs
• leestafel

De maaltijd

Ik heb u lief kom eet frambozen
met mij vanavond in mijn groene tuin
mij smaakt uw mond als goede dingen
karnemelk en brood en abrikozen.

Zo rein uw lust uw lichaam heilig
voor mij geurt gij als rozemarijn
geheim als dille als kaneel en tijm
gij geurt geliefde als de vruchtbare vanille.

Gij eet het brood dit uur gaat niets verloren
de goede dingen worden wijdingsvol genoemd
wij worden teder met onszelf verzoend
's avonds als gij mij woordeloos gaat toebehoren.


Aleidis Dierick (1932)
uit: Een zomer voorzien (1977)

• Het balladigste stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

F. Starik -- Sorry, Martien

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• website
• wikipedia
• youtube
• npe








• Onderstaand gedicht van F. Starik staat in Moordballaden, een verzameling gedichten van 45 dichters over opgeloste en onopgeloste Nederlandse moordzaken. De bundel is een initiatief van Bart FM Droog en is hier gratis te downloaden.

HILVERSUM, 20 JANUARI 2002
Slachtoffer: MARTIEN VAN DER MEIJS (72)
Status: Onopgelost


Sorry, Martien

’s Nachts ga je de hond uitlaten
dat moet met een hond. Voor wie
in Hilversum woont, aan de rand
van een natuurgebied, ligt een hond

enorm voor de hand. Als je de De Ruyterlaan
uitloopt, de Zuiderheideweg oversteekt
ben je er al, de naam zegt genoeg. Die nacht
kwam je niet zover: je werd neergestoken

in je eigen laan, pal in het zicht van een camera
die feilloos registreerde hoe een onbekende man
met een lichte broek en een donker jack aan

meerdere malen redeloos op je instak,
met brute kracht. De politie vraagt
wie is die man? Bent u dat? Ja.


F. Starik (1958)




De 72-jarige Martien van der Meijs wordt als hij z'n hond uitlaat neergestoken, vlakbij zijn huis aan de Admiraal de Ruyterlaan in Hilversum. De dader is nooit gevonden.

• Het balladigste stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Jan van Droogenbroeck -- Twee ghazelen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• dbnl
• wikipedia
• npe








• GHAZELE beteekent eigenlik lofgedicht , en is eene oorspronkelik Perzische vorm door Rückert en Platen bij den Duitscheren ingevoerd. [Lees verder onder de gedichten.]

Tweede ghazele.
Wijn! breng hier!

Wijn, o Schenker! dat hemelsche goed, breng hier!
Die vloeiende vlammen, dien vlammenden vloed, breng hier!

Wijn, die het hert verheugt en den geest verrukt,
Die alle wee vergeten, belachen doet, breng hier!

Wijn, die vonkelt en flonkert, gelijk de dauw
In den kelke der bloemen bij morgengloed, breng hier!

Ik ben eene bie; men geve mij bloemen - glazen,
Dat ik er slurpe den honig zoet, breng hier!

Daar springt de kurk, daar klokkelt de flesch;
Hij speelt, hij spartelt... met spoed, breng hier!

Ha, du mijne wonne, hoe lachs du mij toe, mijne zonne,
Mijne vreugd, mijn geneucht, wees gegroet, breng hier!

Dat rilt mij door de aderen, dat warmt mij de borst,
Dat geeft mij kracht en leeuwenmoed, breng hier!

Schijn ik een dronkene reeds? - Haastig, nog meer;
De leeuw heeft geproefd der druiven bloed, breng hier!

Een, twee lekkere flesschen! ik wil niet
Gelijken den nuchteren menschengebroed', breng hier!



Negende ghazele.
De wereld is zoo wild een woud.

De wereld is zoo wild een woud, zoo wild,
Daarin loopt menig dierken stout, zoo wild.

De bloeme bloeit er in de bonte weî;
De vogel zwiert er door het hout, zoo wild.

Men is er 's morgens rijk, des avonds arm;
Men is er jong, men wordt er oud, zoo wild.

- Ik loop er als het vrije dierken voort,
Door dik en dun, door heet en koud; zoo wild.

Ik ledig mijnen beker, (schoon het lot
Mij soms een bitter bierken brouwt), zoo wild!

Eens had ik geld; dan zag ik, hoe de gek
Den nek brak, jagend achter goud, zoo wild;

Toen smeet ik snel de beurs van mij, - en thans
Zwier ik als vogel door het woud, zoo wild.


Jan van Droogenbroeck (1835-1902)
uit: Makamen en Ghazelen (1866)

GHAZELE beteekent eigenlik lofgedicht , en is eene oorspronkelik Perzische vorm door Rückert en Platen bij den Duitscheren ingevoerd.
De bouw der Ghazele is zeer kunstig, bijzonder veur wat het rijm betreft, dat van zes tot achttien malen weêrklinkt en zelfs dubbel, ja, van eene geheele phrase gevolgd, voorkomt.
Het metrum dezer gedichten is gansch willekeurig; enkel moet het eens aangeslagene geheel het stuk door volgehouden worden.
Meestal verdeelt men de Ghazelen in tweeregelige strophen; de regels der eerste strophen rijmen en, in de volgende, komt het rijm als eene soort van referein terug.
De Ghazelen zijn uit hunnen aard lyrisch.
De hier voorkomende Ghazelen zijn meestal door lezing Perzischer dichteren opgewekt; doch niet ééne verdient zelfs den naam van vrije vertaling: de dichter heeft getracht den raad te volgen des eerbiedwaardigen en geleerden HENDRIK ALBERT SCHULTENS, die, in zijner Verhandeling over de Dichtkunde der Oosterlingen, zegt:
‘De Oosterlingen voelen alleen, zonder te overleggen, te schikken en te beoordeelen. - Wij doen dit beide, en hebben dus boven hen een groot voordeel. Ondertusschen blijft 't zeker dat deze, en andere gebreken geene genoegzame reden uitmaken om hunne gedichten of te verachten, of te begrijpen dat men er niet van leeren kan. Grieken en Latynen hebben ook hunne gebreken, hunne bijzonderheden, die wij niet kunnen overnemen. - Een verstandig dichter evenwel weet van deze gebruik te maken, doet door het lezen van dezelve eenen schat van kundigheden en denkbeelden op, die zijne natuurlijke dichtvermogens nieuw vuur en leven bijzetten en hem in verscheidene gevallen zeer te stade komen. Deed men ditzelfde met de voortbrengselen der Oosterlingen, ik geloof niet, dat ik te stout spreek, wanneer ik zeg dat onze Poezij er zeer veel zou bij winnen.’


• Het eindelooste stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Eliza Laurillard -- Een vers dat als een nachtkaars uitgaat

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• wat gedichten
• dbnl









• Warmweergedicht bij uitstek.

Een vers dat als een nachtkaars uitgaat

In een dilligence zaten
Negen menschen bij elkaar;
't Was een dag van groote hitte,
En de lucht was drukkend zwaar.

Alles wat die menschen zeiden,
Kwam zoowat op 't zelfde neer:
Niemand hunner sprak tenminste
Anders dan van 't heete weer.

Naast een jongen, dwazen dandy
Zat een onderofficier;
Nevens hem een rijzig zeeman,
Over dien een rentenier.

Naast den rentenier een nufje,
Als een uitgeknipte prent;
En naast haar een burgerjufvrouw
Met een Amsterdamsch accent.

't Was een ruwe paardenkooper,
Die weer achter deze zat,
En gewoon was zóó te spreken,
Of hij hooge ruzie had.

Aan zijn zijde een reizend hand'laar,
In zijn spreken razend vlug,
En daarnaast een rimp'lig bestje,
Bevend en gekromd van rug. -

" 't Is fameus!" zoo spreekt de dandy,
En daarbij wordt uiterst net
Met twee vingers en twee duimen
't Kneveltjen in krul gezet:

" 't Is fameus vandaag, meneeren!
Etouffant is de atmosfeer!
Men gaat waarlijk languisseeren
Naar wat vocht, - mijn woord van eer!"

"Ja!" zoo antwoordt hem de zeeman,
En zijn dasknoop zit al laag,
Maar hij trekt dien nog wat lager,
Tot zoowat de streek der maag:

"Erger nog as in Oostinje
Brandt de zon hier op je huid;
't Merg druipt weg uit al je knokkels;
't Pek loopt al de naden uit."

"Ja, 't is warm," zoo zegt de man nu
Die stil van zijn renten leeft,
En wiens hals een hooge heining,
Wit en helder om zich heeft:

" 't Is zeer warm," vervolgt hij, - keurig,
Of 't zóó naar de drukpers moet:
"Anders is de zon zoo lieflijk,
Maar thans kwelt derzelver gloed."

"Stel je voor," zoo zegt de krijger
Trekkend aan zijn kinnebaard, -
Hand'ling, waar een ernstig fronsen
Van het voorhoofd zich mee paart:

"Stel je voor, 'k heb met zoo'n hitte
Eens vijf uren gemarrcheerrd
't Was wat! Maar - in mijn carrière
Dient bepaald geobediëerd."

"Nou maar,"spreekt de paardenkooper
Op zijn ouden ruzietoon, -
En zijn pet, heel schuin gestooten,
Dekt zijn hoofd niet, maar zijn koon, -

"Nou maar, wat wou jullie praten!
'k Leg hier de verklaring af,
Dat ik eens een dag beleefd heb,
Dat een peerd geen schaduw gaf.

'k Was op weg: 'k wou wat schuilen
Achter 't peerd, maar ja! toen scheen -
't Is zoo waar als ik 't je zeg, hoor! -
't Zonnelicht er dwars doorheen."

" 'k Weet nog wel," zegt nu het bestje,
En het bruine bovenvlak
Van haar hand loopt langs haar neus heen, -
"Dat de musschen van het dak

Zoo maar morsdood kwamen vallen,
Doe ik nog een meiske was;
En het vee kreeg 's zeumers koeken,
Want er stond geen sprietje gras."

"Ja, enfin!" zoo spreekt de hand'laar
In een snellen woordenvloed:
"Zie je? een glaasje grog van bessen
Straks in 't Posthuis, dat doet goed.

Ik ben altijd reizend , zie je?
Nu, enfin, dan kent men dat.
Grog of Beiersch, - prachtig! heerlijk!
Van dat Beiersch, frisch van 't vat!"

"Och!" zucht nu de burgerjufvrouw
"Liefe minsch! 'k bin sou verhit!
't mot wel sijn, sou 'k haast geloufen
Da'k sou an de sonsij sit.

Op uws plaassie is 't nog beiter,
Maar hier sweit een minsch sich doud;
'k mot u seggen: van mijn handen
Loupt een plassie in me schout."

Van de hitte spraken allen, -
Maar die eene stijve nuf?
Wel, die zei daarbij maar telkens
Met haar zakdoek waaiend: "pf!"

In meer dan éénen zin, maar ook door dit besluit,
Gaat dit verheven dicht gelijk een nachtkaars uit.


E. Laurillard (1830-1908)
uit: Ernstig en los (1874)

• Het warmste stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Martijn Benders -- Wicht & Stilleventje uit dorpskroeg

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• website
• wikipedia
• leestafel
• npe








• Onlangs verschenen: Nachtefteling, de nieuwe bundel van Martijn Benders

Wicht

Argwanend knispert grint onder haar voeten,
wanneer zij het graf van haar vader bezoekt.

Ze heeft een goudgele orchidee en in haar sproeten
tekent zich een ander gezicht, dat alleen hem is.

Zo dorven zich de dochters aan onze graven, vaders.
Alle verlokking bedacht in het wilde steen.

De ogenblikken graven in, op de bottenradar
wicht het goudgeel licht zijn orchidee.


*

Stilleventje uit dorpskroeg

Scheer je weg, mijn vriend, maak je uit de voeten.
Dat aftands gezicht van de barvrouw daar – dat zijn geen sproeten,
en het is geen knoflooklucht, of walm van loskomend behang,
nee, het is de stank van lieden die ogelen naar wiffels.

Kijk eens rond, alles zit op zijn plek: de bronzen deurklink,
de bronzen tap, de bronzen reling van de toog. De koekoeksklok.
Die tikt niet, maar klopt. Ga toch weg, maat, verdwijn.

Want het is of je hier aan de beademing kwijnt.
Kijk toch, de rode webben tussen de vingers van die klant.
Doet net of hij een krant leest. Waarop kauwt die hond?

Een handvol grond, of de wolken die ze in je mond gaan proppen
als je je aandacht verder laat verslappen, samen
met de veren van een blauw aangelopen zwaan.

Ren voor je leven! Daar komt de koffiejuffrouw aan
om je in haar mierzoete dwangbuis van onjeklonje te stoppen.
Het laatste loodje in je kop, laat het, ik smeek je.
Geraniums rukken op, skeletten van speeksel.


Martijn Benders (1971)
uit: Nachtefteling (2017)

• Het eindelooste stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Frederik van Eeden -- Ster-licht Gewelf! - Uitspansel eindeloos!

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• genootschap
• dbnl
• wikipedia
• kb

Ster-licht Gewelf! - Uitspansel eindeloos!
Waereld van Liefde! - Ruimten zonder Naam!
Hoe kan dit woonen in zóó klein lichaam,
In een eng huis, zóó wankelend en broos?

Hoe vat één Ziel, leevend zóó korte poos,
In zich de Ziel van àl wat leeft, te saam,
Dat zij durft noemen 't Weezen en den Naam
Des één'gen Gods, die àl is en àltoos?

Een mensch kruipt oover d'aarde, arm en blind,
En zoekt zijn brood en loopt en lacht en spreekt,
En speelt zijn leeventje als een klein, druk kind,

Totdat één Vonk zijn dorre Ziel ontsteekt
En ook in hèm de Waereldbrand uitbreekt
En hij zijn God bij 't licht dier Vlammen vindt. -


Frederik van Eeden (1860-1932)
uit: Ellen (1891)

• Het eindelooste stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Frederik van Eeden -- Ellen (fragment)

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• genootschap
• dbnl
• wikipedia
• kb

Ellen, eerste zang (fragment)


Waarom hebt Gij den Dood zoo lief, mijn Lief?
Wel ben ik niet afgunstig, maar toch schijnt
Mijn leevend hart m'Uw leevend schoon meer waard
Dan Hij, die zwijgend en verteerend mint,
Uw stem niet wil en niet Uw oogenlicht,
Maar 't arme lijf alleen, dat het geheel
Vergaan moet voor zijn koude liefdevlam. -
Hij zal Uw schoon niet sparen, weet het wel!
Hij is zelfzuchtig, Hij ontziet U niet, -
Wat zijn Uw zoete woorden Hem, Hij zal
Bleek kussen Uwen lieven, rooden mond,
Hij geeft niet om den minnelijken glans
Dier twee zacht' oogen - die zal Hij uitdooven, -
Uw lachen is Hem niets, ja! zelfs Uw tranen,
Mijn God! Uw tranen kunnen hem niet roeren...
Hebt Gij mij dan niet liever, die ze eens
In zielsangst weggekust heb van Uw wang?

Dat Gij mij dát laat lijden, Liefste mijn!
Dat is het bitterst, dat Ge niet om mij
Wilt afzien van dien sombren, slechten Man,
Dat Gij nog goed spreekt van Zijn donk're Liefde,
Zijn goedheid prijst - en naar den druk verlangt,
O gruuwelijk bedenken! naar den druk
Van Zijn ijsvingers om Uw zachten hals! -
Denk! Denk! mijn Lief! Uw blanke, teere Lijf
In die omarming, die nooit aflaat meer! -
Ik heb Hem nooit bemind, nu haat ik Hem,
Fel haat ik Hem, Hij heeft mijn Lief bedorven
Met zijn hol-oogen in Haar hart gestaard,
Dat Zij Hem moet beminnen, eeuwiglijk! -
God! kan nu àl mijn warm, rood bloed niet blusschen
Die giftig-bleeke, koude passie-vlam?

Wat heeft Hij, Lief, dat ik niet geeven kan?
Is U zijn zwijgen liever dan mijn stem?
Is Hij niet wreed, en droef, en dor, en hard,
Zonder meedoogen, vol baatzuchtigheid?
Dat monster kunt Gij toch niet minnen, wel?
Daar Gij mij hebt, die zijn reinst-brandend Licht,
Die zijn schoonst-bloeiend Leeven gansch wil geeven,
En U zal zeeg'nen als Gij 't neemen wilt?


Frederik van Eeden (1860-1932)
uit: Ellen (1891)

• Het gewaldenste stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

J. Bernlef -- Verjaardag

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• poetry and all that jazz
• necrologie
• wat gedichten
• dbnl
• website

Verjaardag

Ik weet niet eens hoe oud hij wordt
alleen dat daar mijn vader staat
die tot voor kort mijn vader was
en nu een man waarmee ik praat

Over vroeger toen hij mij soms sloeg
(mijn moeder legt mij uit hoe zacht)
over vandaag, de andere boeg
wat hij daartussen heeft gedacht

Sint-Pancras, Sittard en Maastricht
een poging om de tijd te plaatsen
als woorden binnen een gedicht de
ruimtes in elkaar te kaatsen zo

dat de som verdwijnt in het verschil
waarin wij worden wat ik wil:
opgelost in wederzijds gevoel
ieder op zijn eigen stoel


J. Bernlef (1937-2012)

• Het 'man-man-man'-stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Charlotte Mutsaers -- Vader & Velo

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• website
• Fragment uit Het Uur van de Wolf
• wikipedia
• videoportretje








• Onlangs verschenen: Het oog van de dichter: 25 gedichten over schilderijen, waaronder onderstaand gedicht, besproken door Anton Korteweg.

Vader & Velo
              Voor Roger Raveel op zijn negentigste

Het deemstert o wat deemstert het
ik voel het in mijn warme nest
ontspoort het wit en elke kleur
gaat onder met de avondzon
die lappen legt van grauw beton
doorheen het boerenland waarnaar
ik wild en trappende vertrek

Vader hangt Velo het hangslot om
en wenst hem welterusten
sluit de schuurdeur krommend af
en lacht in bed nog na over zijn
stalig ros dat rust onder een dek
alsof het even sterfelijk was en ooit
tezamen met zijn baas verrekt

Hij droomt van eeuwig fietsen
door het licht en alle grenzen heen
en hoe hij rijdt met rechte rug en pet
en alle andere vaders in zich draagt
zoals Aeneas met de zijne op zijn nek
terwijl hij wat er nog aan schaduw
rest met inzet plet en happig overvaart

Daar peddelt hij en werpt met
schril geluid zijn vraag waarop
hij weleens antwoord wil
de hemel in: vader hoelang nog
zwijgt dat dak daar aan de horizon
dat wit maar puntig is en diep
verwondt elkeen die ernaar
kijken durft met open mond


Charlotte Mutsaers (1942)

• Roger Raveel, Dame in geel of Remember

• Het wapste stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Gerry van der Linden -- We dreggen de zee & Moeder, de tijd ligt brak

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• website
• nieuw amsterdam
• dbnl
• poetry

We dreggen de zee
loopgraven en anemonen.
We duwen alles in de aarde
een roedel wolven erop.

vogels vellen de bomen
opengesprongen bast, vlinders
snakken naar adem, planten
vreten hun blad.

We poken de lucht, blussen
het water, drinken het duister
licht knalt op het uur, o het

dooft zonder luister, we poken
de lucht, blussen het water
branden het vuur.


*

Moeder, de tijd ligt brak
onder je huid.
Je ogen wijzen naar een einder
die bijna van jou is.

Je kinderen hebben grijze haren.
In hun lijf lopen jouw bloed, sporen
glimlach en vernieling, het gaat
niet als vanzelf.

Hun kinderen buigen licht, zoveel
lichter gaat vanzelf.
Ze bloeien als rozen in het zand

drinken als de regen voorbij is.
En ooit op het erf van vroeger
staan ze in jouw voren.


Gerry van der Linden (1952)
uit: Verse helden (2017)

• Het vonkendste stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

E. du Perron -- Stevens pinxit

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• website
• E. du Perron Genootschap
• Cultuurarchief
• dbnl








• Onlangs verschenen: Het oog van de dichter: 25 gedichten over schilderijen, waaronder onderstaand gedicht, besproken door Anton Korteweg.

Stevens pinxit

Half over 't album is zij neergezegen,
de ivoren waaier tegen 't hoofd goudblond,
de blote linkerar'm, blank en rond,
beschaduwend een mond zacht en verlegen.

En in haar blik, welk zoekend overwegen,
welk troebel water, met toch diepe grond -
de hals is vrij, te vol haast, kerngezond,
het lijf in strak, hardgeel satijn geregen.

Een gele golf stroomt over heel haar stoel.
De rechterar'm, door het hout gesneden
der leuning, wijst, schijnbaar zonder gevoel,
in lange bruine handschoen, naar beneden.

Mysterie van 't satijn, hautain en zwoel...
De redeloze zonde haar te ontkleden!


E. du Perron (1899-1940)

• Alfred Stevens, Dame in geel of Remember

• Het geelste stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Marije Langelaar -- De wrede vuisten van het niet & Het brak

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• website
• DichterBij
• meander
• voorproefje Vonkt

De wrede vuisten van het niet

Onmogelijk. Ongehoord. Niet. Njet. Non. Niet.
Niet. Niet.
Wil niet, kan niet, gaat niet, ongepast.

Uitgesloten. Ongehoord. Nimmer. Niet. Nooit.
Knak. Nak. Nak.


*


Het brak

Wat was het precies dat er brak?
Brak het of sleet het?
Ging het geleidelijk aan?
Sloop op de tenen de kracht weg?
Trok kauwgom ongelijk het?

Verweerde het grondstoffelijke?

Gleed het ijlings uit handen? Verloor het?
Raakte het zoek het? Vervloog of doofde?
Of was het gewoon klaar? Fini. Uit. Op het.

Was het te maken? Weer aan te vullen?
Groeit het vanzelf vanuit de wortel weer aan?
Of met bepaalde methodes, procedures?

Hoe krijgen we het weer vol, levend,
warm en zacht zoals het was het?
Moeten we vruchteloos blijven proberen? Is dat het?

Is het te vervangen misschien?
Groeien veren weer aan?
Is er lijm? Gouddraad?
Veert het weer terug?
Wordt dat wat scheef weer recht echt?


Marije Langelaar (1978)
uit: Vonkt (2017)

• Het vonkendste stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Eddy van Vliet -- Le Bal du Moulin de la Galette (Renoir)

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• dbnl
• wikipedia
• wat gedichten
• cobra








• Onlangs verschenen: Het oog van de dichter: 25 gedichten over schilderijen, waaronder onderstaand gedicht, besproken door Anton Korteweg.

Le Bal du Moulin de la Galette (Renoir)

Een fractie van een kus. Geen lichtvlek Renoir,
maar een meisje dat ik zou willen vragen

hoe het moet zijn om meer dan een eeuw
te zijn begraven en nog steeds dansend
op le bal du Moulin de la Galette te verschijnen,

onwetend over het sneuvelen van zonen
die zij nog moet baren. Bang om de smaak
van haar afgewende lippen te verraden.

Zoveel vragen over de bijna achtendertigduizend
dagen die vlugger voorbij waren dan
de penseeltrek die haar een strohoedje gaf.

Op de kalender in mijn keuken kan ik
nog hooguit vijftig jaar naar haar kijken,
maar is de maand voorbij: de vuilnisemmer in
en De kus van Gustave Klimt in haar plaats.


Eddy van Vliet (1942-2002)

• Auguste Renoir, Le Bal du Moulin de la Galette

• Het renoirste stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Albert Kuyle -- De afstand

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• bwn
• wikipedia
• literatuurhuis
• dbnl

De afstand

Ik luister eenzaam naar Daventry,
terwijl ik een vlieg op het tafelblad zie.

Hoe was je vanmorgen om negen uur?
je witte handje lei over het stuur.

Je zat in de Hudson als baby in bed;
ik had mijn gedachten opzij gezet.

En ik zag, als ik over je schouder boog,
hoe de snelheid met sprongen steeg in je oog.

Maar niets van jou heeft mijn hart geraakt;
we hebben alleen maar een ritje gemaakt.

Ik luister eenzaam naar Daventry,
terwijl ik een vlieg op het tafelblad zie.


Albert Kuyle (1904-1958)

• Het 'man-man-man'-stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Lucebert -- Het einde

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• bezige bij
• wikipedia
• kb
• dbnl
• aan het woord
• de kist van lucebert

Het einde

Oud de tijd en vele vogels sneeuwen
In de leegte in de verte
Wordt men moe en de stemmen
Staan stijf om zelfs de zuiverste lippen

Ruw en laag wandelt de regen
Waarheen zijn de lichte dagen gegaan
Waar zijn de wolken gebleven
Alles is stom en van steen

Alleen die in zijn engte de elementen telde
Buigend en bevend als geselslagen
Geeft het laatste geluid: het lied
Heeft het eeuwige leven


Lucebert (1924-1994)
uit: Triangel in de jungle (1951)

• Het lutjebertste stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Jeroen van Kan -- Wat is en wat lijkt

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• abecedarium
• wikipedia
• writers unlimited

Wat is en wat lijkt

dat het nooit is wat het lijkt maar soms wel
is wat het soms zo moeilijk maakt soms zelfs
te moeilijk om vast te stellen wat is wat het

lijkt te zijn en is wat het is zonder verder iets
anders ook te willen zijn iets verbergt dat iets
anders wil dan zijn wat het is

zoveel wil namelijk niet zijn wat het is en doet
dus iets wat voor ons niet eenduidig is
verdeeld in wat het is en wat het niet is

maar soms is het wel duidelijk en zie je het als
iets wat niet alleen lijkt wat het is maar het ook
is en dat zijn momenten van kort geluk vind ik


Jeroen van Kan (1968)
uit: De wereld onleesbaar (2017)

• Het tophste stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Jan Kal -- Waarom ik geen neerlandistiek studeer

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• dbnl
• wikipedia
• wat gedichten

• Over de ritmische aspecten van dit gedicht en in het werk van Jan Kal.

Waarom ik geen neerlandistiek studeer

Van de beroemdste dertien dichtersnamen
uit China’s achtste eeuw, Tang-dynastie,
behaalden tien het Literair Examen
en gingen er twee af voor hun tsjin-sji,

Toe Foe en Meng Hau Jan, maar nummer drie,
Li Po, de grootste, wou zich niet bekwamen
tot hoge ambten, maar schreef poëzie
zonder zich voor zijn lage rang te schamen.

Daarom studeer ik geen neerlandistiek.
Heeft één gedicht dat op z’n poten staat,
niet méér gewicht dan een professoraat?

Ik mijd dus alle jury’s, elke kliek,
(al neem ik wel graag prijzen in ontvangst).
Mooie sonnetten schrijven duurt het langst.


Jan Kal (1946)

• Het enige Nederlandse stripblad uit de Tang-dynastie: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Nico Verhoeven -- Een kind stond aan de vijver

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedie
• dbnl
• reve en verhoeven
• de moanne
• cubra

• Nico Verhoeven, vriend van Gerard Reve, schreef vormvaste, klassieke gedichten met veel symbolen erin, die voor sommigen te geconstrueerd en verheven waren.

Een kind stond aan de vijver

Een kind stond aan de vijver en het riep naar mij.
"Oho", riep het, "de vloot gaat naar de sultan varen,
dat is een boze man met meterlange haren,
als manen van een leeuw hangen die langs zijn oren,
hoor je, de admiraal zegt tegen zijn matrozen,
ik geef 'm van katoen, die sultan met zijn moren,
ik ben de admiraal, mijn vloot heeft zee gekozen."

Het kind was tastbaar, ziel en bloed en spel,
en ónaantastbaar in zijn vijverheerschappij.
Het zei, zonder een zweem van vrees om wát het zei:
"Ik ben de admiraal, de sultan dat ben jij,
nu weet je niets van mij tot ik tot honderd tel,
dan land ik in jouw land en steek jouw huis in brand."


Nico Verhoeven (1925-1974)
uit: Gij zijt (1950)

• Het gevijverdste stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Heleen Hildering -- Opruimen & Bedaarde gedachten

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• Maatstaf

• Heleen Hilderings 'saaie gedichten' verschenen in 1979 in de rubriek 'Dag in dag uit' in de Volkskrant, en werden het jaar daarop uitgebracht door de Bezige Bij. Er volgden een herdruk en een optreden op Poetry International, en daarna niets meer.

Opruimen

Een huis is een herhalingsoefening.
Eb en vloed van de voorwerpen
stort zich elke dag over mij heen.

Om niet verdrinken, ruim ik op
zoals ik bier drink tegen de verveling.
Wat haat ik vuil en rommel.

Maar schoonmaken haat ik meer.
Waarom kan ik niet dromerig
naar buiten staren, terwijl achter

mijn rug het huis zichzelf reinigt,
met behulp van een witte tornado.
Of als een moulinex bak- en braadoven.


*


Bedaarde gedachten

Ik kan uren
stilzitten en
niets doen.
Af en toe de
boodschappen
de was, het eten.

Meer niet.

Kijken naar het sop
zacht blazen
langzaam je
handen bewegen
in het warme water
de kopjes aaien.

Verder niets.


Heleen Hildering (1943)
uit: Saaie gedichten voor huisvrouwen (1980)

• Het opgeruimdste stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Jan Arends -- Niet god

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• dbnl
• poëzieroute leeuwarden
• wat gedichten

Niet god

Niet god
is god
maar ik
ben god.

Ik ben
de schepper
van god.

Ik
heb hem gemaakt
van wat ik ben.

Ik heb hem
gemaakt van mijn taal
toen ik taal werd.

Hij is
het weten van mij.

Zo is god
van mij.


Jan Arends (1925-1974)

• Het gezegendste stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

A. Roland Holst -- Wedergeboorte

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• dbnl
• letterkundig museum
• citaten


portret: Carel Willink

Wedergeboorte

Toen, in een mist aan een oever,
dit lichaam leeg lag, brak
den grond der ziel een vuur uit
dat de wereld in vlammen stak.

Afgronden braken open,
hemelen sloten dicht;
van grond tot wolken sloeg er
een roode orkaan van licht.

Ik vluchtte, mijn handen geslagen
tegen mijn aangezicht....

Ik weet niet hoe ik weervond
een weg, die verloren was;
ik kwam aan een glinsterend water
en bloemen en zacht gras;
daar speelde God met een kind, dat
nog niet geboren was.

Ik dacht een tijding te staamlen:
‘De wereld is vergaan’...
God sprak: ‘Wat mijn stem niet doen kon,
dat heeft mijn vuur gedaan:
gij kwaamt. Ga naar het water;
uw hoofd is nog zwart van roet,
en wasch er van uw handen
de vegen asch en bloed’.

Toen vroeg het kind: ‘Wat is dat:
de wereld?’ en God zei
blij na bedroefd herdenken:
‘De wereld is voorbij’
en toen tot zichzelven: ‘nu blijven
zij beiden weer bij mij’.

Ik wiesch mij in 't glinstrende water;
God speelde met het wicht....
ik legde mij in de bloemen;
mijn oogen vielen dicht.

Toen ik ontwaakte lag ik
in licht en bloemen alleen;
vreemd en verzaligd zag ik
over een water heen.


A. Roland Holst (1888-1976)

• Het gezegendste stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Pé Hawinkels -- Op straat

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• dbnl
• wikipedia
• biografisch woordenboek gelderland
• vpro radio

Op straat

Op straat - onzichtbare edellieden drukten mij
in hun mateloze zelfgenoegzaamheid, goedgekleed
als haringen, die men nog moet vangen, zwarte medaljes
in de vuist; daarnaast zwegen de uren polyfoon,
stemmingen stonden lijkbleek en werkeloos als juwelen
op 't trottoir verbeten na te denken over hun beurt
die ze verwachtten - overzag ik 't maanlicht,
onder invloed waarvan de late aarde glom
als bedorven voedsel, bedorven daar de eters
uitgestorven zijn, en 't zo nog slechts de waarde
toegekend wordt van een curiositeit;
en ondanks dit alles stikte ik, als iedereen
in een geval als dat van mij, bijna van
een geestdrift, die mij nieuwe bewegingen deed maken,
ondernemen als een paus in nood.

Twee benen, in 'n schitterende eenzaamheid
van uitzonderlijke asperges, over elkaar geslagen...
- aan de kant wuiven, als patriotten, suikerbeesten
in horden om m'n aandacht; konden zij, dan zouden zij
uit één mond, één tong, vals en behaagziek krullend
naar het voorbeeld van de slangentong van nederlands leeuw,
heraldiek en onbehouwen, vanuit 'n karakter als 'n geit:
‘Wie moet er dan voor het kind zorgen?!’

Zodoende brak de nacht, als vuurwerk
of een uit het lood geslagen, feeërieke cactusroos,
uit in weelde: zwanen brachten levende jongen,
kraaien, ter wereld, uit hun hals; er steekt
een gerucht van blanke, geurende kerosine op.
Als in een droom manifesteert zich onbeschrijflijk
speeksel, perkament wordt verscheurd tot sneeuw
en snippers, en achteloos (quasi-!) gestrooid in ogen
en oren van een half uur. Er ontstijgt, als angstzweet,
een keur van tranen aan dat oog, en de milde maan,
die improviseert opeens een pettycoat rond z'n slagerskop,
waarvan eigenlijk een afglans van goedheid, harmonie
dient uit te gaan, en uit dit strijdperk van verlangen
treedt zonder omwegen de overwinnares, in haar armen
een besluit als een doodgeboren baby.


Pé Hawinkels (1942-1977)

• Het gezegendste stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Guillaume van der Graft -- Tussen het zingende kerkvolk

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• dbnl
• wikipedia
• het vermoeden (tv)
• kb

Tussen het zingende kerkvolk

Soms, als ze hun longen te boven zingen,
het dak bol staat van geluid,
kijk ik mijn ogen uit:

alles verandert, de dingen
staan stil te dansen, het altaar haast swingende,
pinkstertongen worden de kaarsen en de gezichten
van de gewoonste stervelingen glanzen van licht.
Ik verwonder mij tot ik versta:

zonder die tranen in mijn ogen
had de wereld zich niet bewogen,
gingen de dingen niet opgetogen
al dat geloven achterna.


Guillaume van der Graft (1920-2010)
uit: Mythologisch (1950)

• Het gezegendste stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Micha Hamel -- Overwinningslied

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• website
• wikipedia
• dbnl
• youtube

Overwinningslied

terwijl het mannetje langzaam
stram wordt en de boterhammen

de kinderen omhoogtrekken
compenseert de ongewenste

panoramablik de verliezen die
wij leden in de sectoren gras

en bloem. Of wij het voormalige
opperwezen kunnen overklassen

door onszelf te upgraden naar een
regeneratief organisme is een vraag

die vandaag het zicht beneemt
op deze smartelijke kwinkslag:

jouw paardenstaart herinnert ons
blijvend aan het veulen dat je was


Micha Hamel (1970)
uit: Toen het moest (2017)

• Het overwinnendste stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster