Carel Vosmaer -- Caradrius

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• dbnl
• wat gedichten

Caradrius

Er leefde in oude tijden
Een vogel, Caradrius,
Wiens wondre gaaf verhaald is
In 't boek Physiologus.

Hij zweefde in hooge wolken
Des nachts over d'aarde heen;
Maar streek op breede vlerken
Soms onbemerkt naar beneên.

Hij wist verborgen dingen,
Waar zelfs geen klerk van las,
En of den doodlijk kranke
Genezing nog mooglijk was.

Was 't lot den mensch beschoren*,
Dan vlood hij ver uit het oog;
Maar mocht hij weer genezen,
Dan naderde hij van omhoog.

En over den kranke buigend,
Zijn bek aan den veegen* mond,
Onttoog* hij den bleeken lippen
De krankheid, en verzwond*.

Ter hooge zonne vloog hij
En louterde zich in 't licht;
Dan had ook weer de zieke
Genezend zich opgericht.


Carel Vosmaer (1826-1888)

* beschoren = beschikt
* veeg = ten dode gedoemd, de dood nabij
* onttoog = onttrok
* verzwond = verdween




• Het minst vege stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster