Pé Hawinkels -- Ultima & Anthropologie & Er na

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• dbnl
• wikipedia
• biografisch woordenboek gelderland
• vpro radio

Ultima

Als glas, als ijs dat breekt en waar
een ster in springt, of zelfs als licht in ogen
dat wijkt en door het doffe wit zich ziet vervangen,
neem afscheid, kind en weet,
dat ooit er volgen zijn zal, jou, als ’n hinde
die sprongsgewijs je achterna
komt huppelen, ’t parelgrijze veld over van ’t stille,
en kristallen door de zon gekamd.


*


Anthropologie

Waartoe maakt deze man zich op?
Een clownsnummer? Koppensnellen?
De confrontatie met een opperwezen?
Bezwering van nog immer onontgonnen,
ongerichte hunkering bij derden?
Of werkt hij aan zijn spiegelbeeld?

Het zal wel weer om schutkleur gaan.


*


Er na

Als de dood nú was gekomen
had ik hem begroet als een jongere broer,
die Twist en Shout wil horen als ik
de Negende Symfonie van Mahler op heb staan;
en met een glimlach had ik aan de dood
mijn plaats afgestaan, en was ik licht, zo licht
gestorven, och, zoals
het bevroren oppervlak van sneeuw zich breken laat.
De glimlach, die wij op dingen kunnen zien, die nooit
kúnnen lachen: een boeddhabeeld, de maan,
de oostelijke horizon, zo vredig, dat
ik goddank er zelf niets van begrijp.


Pé Hawinkels (1942-1977)

• Op 1 oktober 2017 onthuld gedicht, op een raam van café Trianon in Nijmegen.

• Pépépé-stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster