Alfred Kossmann -- Apologie der varkens

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* in memoriam
* Kossmann leest










Apologie der varkens

Denk niet dat wij niet liever aan
De reine pracht van zee en wouden,
De sterke kracht van zon en maan
Ons diep bevredigd wijden zouden,

Of dat wij niet desnoods aan smart,
Aan heldre, ongedeelde pijnen
Verschaft door een rechtlijnig hart
Wel zouden wensen weg te kwijnen,

Maar de natuur, het lot of God
Gaf aan de anderen het zuivre
En ons het onbeschrijflijk kot
Om in te wroeten en te huivren

Toch zijn wij nooit vervuld van spijt.
Aan ons de trots niet te verzuren,
Maar met geheime kundigheid
Uit vuige onlust lust te puren,

Uit modder en onrein gewoel
En al die walm der excrementen
Dankzij geduld en fijn gevoel
Een wereld van raffinementen

(Subtiele wrevel, wulpse haat,
Zalige schaamte, schoon onteren,
Verwoed geluk en zoete smaad)
Als grootste zege te creëren,

Rijp voor de zin van een bestel
Dat ons geschapen heeft voor zonde:
Hemel is niets dan in de hel
De heetste plek, – door ons gevonden!


Alfred Kossmann (1922-1998)
uit: Apologie der varkens (1954)








• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster