Paul van Ostaijen -- Zullen zijn gevallen alle kathedralen & Nihil

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* nagelaten gedichten
* deel uit 'Bankroet Jazz', naar een scenario van Van Ostaijen








Bij uitgeverij Vantilt is onlangs een heruitgave verschenen van Bezette stad van Paul van Ostayen, zijn beroemdste werk – in facsimile, dus in de uitbundige originele typografie (voorproefje).


Zullen zijn gevallen alle kathedralen
kannibalen
Hannibalen generalen
idealen
kolonels
bordels
misschien
zal er plaats zijn
voor een van-zelfsprekende schoonheid
zuiver
ongeweten

Wordt het niet vernietigd
éen en eeuwig
zal reiner staan

aarde zuiver maken
ongedierte onkruid

misschien zeggen wij eens j'ai soupé
d'en avoir soupé



Nihil
weer vatten kernvorm
deze gewone woorden

gevangenisbrieven
gewone wondenwoorden
eenvoudig stotteren van een mens naar liefde

en dit alles grauwe cel
niet het ganse arme leven
van douloureuze mensen verlangen distels

en zijn dees kruisgerekte landen
geen grote Kristus
vol holle wonden

en dit echohol gevoel van
moedeloosheid
niet als vroeger Goede Vrijdag was

7-10 aug. 1920


Paul van Ostaijen (1896-1928)
uit: Bezette stad (1921)






• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Tom Lanoye -- De veteraan

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* website
* wikipedia
* bij dwdd
* wat gedichten








In 2002 en 2004 publiceerde Tom Lanoye twee bloemlezingen van door hem vertaalde gedichten uit de Eerste Wereldoorlog. Die twee boeken zijn nu in één band uitgegeven: Niemandsland / Overkant


De veteraan

We troffen hem aan op z’n kont in de zon, blind
Van het front, en lieten hem. Maar langs het hek
Passeerde een vers bataljon. Ieder groentje begon
Hem naar advies en ervaren te vragen, als gek.

Hij zei dit, zei dat, trok heel zijn trommel open.
De zwartste visioenen van ieder leeg hoofd
Vlogen plots op, naakt en onfris. Iedereen zweeg.
Toen werd hij ons gewaar aan zijn zijde en zei:
‘Hoe kunnen die sukkelaars weten hoe het is?’

Daar stonden wij. Te kijken naar hem, op de grond,
Met zijn oogkassen gericht op de verdwijnende rij.
Toen iemand van ons op ’t gedacht kwam te vragen:
‘En hoe oud ben jij?’
                   ‘Achttien, de derde van mei.’



The Veteran

We came upon him sitting in the sun
Blinded by war, and left. And past the fence
There came young soldiers from the Hand and Flower,
Asking advice of his experience.

And he said this, and that, and told them tales,
And all the nightmares of each empty head
Blew into air; then, hearing us beside,
"Poor chaps, how'd they know what it's like?" he said.

And we stood there, and watched him as he sat,
Turning his sockets where they went away,
Until it came to one of us to ask
"And you're-how old?"
                          "Nineteen, the third of May."

Margaret Postgate Cole (1893-1980)
Vertaling: Tom Lanoye (1958)







• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Edwin Fagel -- geef je aan mij

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* website
* npe










geef je aan mij

de duivel en ik liepen over de rijswijkseweg
er was niemand op straat
      we liepen naast elkaar
      hij keek me met zijn ogen
zijn aanminnige vochtige ogen
hij keek me aan en zei
      dat hij me een cadeau wilde geven
zijn haar bewoog in de wind en hij
haalde zijn hand door mijn haar
ik zal je
voltooien zei hij
(in de wereld zei hij)
      en hij trok een gezicht alsof hij
tijdens het kaarten de azen toonde
      ik voelde zijn adem
      door mijn lichaam gaan
      mijn hand bewoog als de hand
      van een ander
de hoogte van de wolkeloze lucht
was een diepte waar ik in viel
ik moest door al mijn huiden breken
om te kunnen schreeuwen


Edwin Fagel (1973)
uit: Nul (2014)







• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Hester Knibbe -- Ja

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* wikipedia
* poetry
* 2 gedichten
* wat gedichten







Ja

Liefde, ja er zit altijd een lichaam aan vast
en dat maakt het en maakt het, maakt het

soms lastig. Maar het geeft niet, we zijn
al zo lang samen dat we ons in elkaar hebben
opgeslagen, niet meer zoek niet weg kunnen raken.

Natuurlijk, voorbodes kruipen onder de huid, dansen
mee als je danst, rennen mee als je rent, hangen

ook op de bank, zitten daar en later gaat Haper
aan de haal met je dromen, teistert een winter
de oude rivier die wil stromen. Maar het

geeft niet en de sfinx die ons het raadsel
opgeeft wie van wie het meest is niks

om je druk om te maken, we houden elkaar gewoon
bij de hand en waar de weg ophoudt zullen we slapen.


Hester Knibbe (1946)
uit: Archaïsch de dieren (2014)






• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

H.H. ter Balkt -- Elegie van de varkens

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* verzamelde werken
* kb
* dbnl
* wikipedia
* wat gedichten
* npe







Elegie van de varkens

Er is zoiets droefs in de wijze ogen van varkens
dat zij wel profeten lijken voor de slachttijd.
(Ik heb het niet erg op profeten en jij? Nee
meer houd ik van het klimop dat omhoog klimt)
Hun slagtand uitgerukt als zij op de lopende band
het moederlijf uittrekken, exodus uit heet Egypte,
de rode zee door van hun verlossing, stro tegemoet
en de messenrijke afgodsbeelden van de mens.
Soms staat er een, een oude beer onder de oude
boom van de kennis, oud uitstervend appelras,
doodstil en kijkt naar de wind op de horizon,
door inzicht blinder dan van nature bijna.

Bijna zie je, in de bruidsachtige herfstsluiers
in de lispelende wind, in de kruidigheid, de gedachte-
wolk op zijn topzware kop: Gestreept rende ik, ever
eenmaal, en wat ben ik nu! O jammer van de getemde
varkens, zij zijn de dichters onder de dieren,
melancholiek en van weinig nut totdat aan de muur
afgebrand, hun speklaag openklapt als een elegie.


H.H. ter Balkt (1938)
uit: De gloeilampen / De varkens (1972)






• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Rogi Wieg -- Takken die geen takken zijn

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* wat gedichten
* dbnl
* npe








Takken die geen takken zijn

Er zijn meer vragen dan liefdes en klanken in
de kleine tuinen van gewone en ongewone mensen.
Woorden zijn de nog niet verschroeide heksen
die benoemen wie in dit leven anders
is dan een wandelende tak. Woorden downloaden
liefdes. Maar het blijft weinig werkelijkheid.
Er blijven altijd meer vragen dan woorden,
neem dat maar aan van het woord ‘dichter’.


Rogi Wieg (1962)
uit: Afgekapt dichtwerk (2014)




• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Willem de Mérode -- De boerendochter

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* website
* dbnl
* graf








De boerendochter

Zie, hoe zij met haar rokken zwaait,
De brede handen staan naar grijpen.
Reeds voor zij duidelijk gaat rijpen,
Weet zij waarom de wereld draait.

En daarom is zij zo onhandig
Met haar gebaren; en haar woord,
Ofschoon haar frisse mond bekoort,
Maakt knapen roekeloos losbandig.

Maar voor haar blik wordt ieder stil.
Plotseling is ze, uit steen gehouwen,
Een veldgodin met groot gezag.

Ze weet best wie ze hebben wil,
Maar neemt, als alle boerenvrouwen,
De jongen die ze hebben mag.


Willem de Mérode (1887-1939)
uit: Kaleidoscoop (1938)





= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Marjolijn van Heemstra -- Vorig jaar viel mijn buurman in een vlaag ...

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* bb
* website
* wikipedia
* vpro
* vn







Vorig jaar viel mijn buurman in een vlaag
van razernij zijn retriever aan en smeet hem
uit het raam. Nog geen seconde later daverde
een hondenkoor door alle muren, uit kelders
en keukens het geluid van duizend jankende
roedels, huilend voor de soortgenoot die
langzaam leegliep op de stoep. Ik weet nog
hoe ik beefde van ontzag bij dit spookachtig
pact, het meerstemmig dier was tot ver voorbij
de wijk te horen. Snel was politie ter plaatse,
op tijd voor de zwaar gewonde retriever.
Geen teckel in de straat was daarna nog
dezelfde, ik had de roep gehoord van vóór
baasjes en brokken, een diep en grijs geluid.
Een handvol dieren die in naam van hun soort
schreeuwen als uit één reusachtige keel.
Vannacht viel mijn buurman, hondsdol van
zijn pillen, mijn buurmeisje aan. Het raam
is besmeurd met bloed, op de tegels kleven
plukken haar, de top van een duim lag
tussen de auto’s – die is zojuist voor nader
onderzoek in een plastic zak geborgen.
Toen ik wakker schrok, het licht aanknipte,
rechtop zat in bed, kippenvel van nek tot
tenen, kroop ze schreeuwend om hulp naar
de weg terwijl ik het licht weer uitdeed en
dwars door mijn janken heen sliep.


Marjolijn van Heemstra (1981)
uit: Meer hoef dan voet (2014)






• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

H.H. ter Balkt -- Uitlegging waarom het altijd sneeuwt op aarde

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* verzamelde werken
* kb
* dbnl
* wikipedia
* wat gedichten
* npe







Uitlegging waarom het altijd sneeuwt op aarde

Uit de elektrische treinen sneeuwen vonken
Midden in de nacht in de neersneeuwende stilte
zie je de vonken van voorbijrazende treinen
en van de mooie sterren, verder dan onweer
Altijd vallen er deeltjes verwittiging
uit de hoogten van de raadselachtigheid
van de verborgenheid en de haast verjaagde
Pluizen stuiven er van de doffe intriges,
van de geplukte Vogel van het Onnozele
Uit de torens vol droefheden en leugens,
uit de weverijen en katoenspinnerijen waar
met titaniumsterke weefseldraden hard
aan gloednieuwe lijkwaden wordt gewerkt
Van de akkers met hun altaren van rogge,
uit de Banken schuil onder zilveren schraapsel
Uit de linnenkast van de aardedagen,
uit de oogkassen van de glinsterende nacht
sneeuwt voortdurend, onophoudelijk bouwstof,
en het houdt niet op met sneeuwen op aarde


H.H. ter Balkt (1938)
uit: Onder de bladerkronen (2010)






• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Henk van der Waal -- Als het suizen van stilte

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* website
* querido








Als het suizen van stilte

dan water dat liefdesliederen lispelt
boven de klacht van een hart

je bestaat
je houdt het jouwe uit
je sleept de onverkwikkelijke lengte
van je verblijf achteloos de kombuis
van je taalregister binnen

maar het zeuren van pijn trekt zich
niets aan van de lamlendige tekens
die persen geen angst uit een lijf
en weken deernis niet los
om aaibaar te zijn
of vreemd
of zo onteigend dat je
er van een afstandje naar kunt kijken
op een druilerige middag in december

als dat wel wordt gewild
moet je dwars en stug uit het lood
opengekerfd uitwieken boven de
branding die jou bespat en besprenkelt
en je overleveren aan het naderen
van de onverschillige wijdte die als bij
toeval de poel van je zelfheid
laaft en bemint


Henk van der Waal (1960)
uit: In de ogen van de god (2014)






• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Jan Arends -- Hij is van wit

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* poëzieroute leeuwarden
* wat gedichten








Hij
is van wit
en hij denkt blauw.

Aan zijn verstand
ontleen ik
mijn wangedrag.

Hij weet
wie ik ben.

Hij is
het oordeel
van mijn daden.

Ik doe gek
op zijn bevel.

Hij
is de geleerde.

Hij weet
hoe goed
het voor mij is
om gek te zijn.


Jan Arends (1925-1974)






• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Andy Fierens -- serenade

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* npe
* bb
* rottend staal








serenade

staande op het balkon
heeft men een oogverblindend zicht
op smog

na elke opstoot van zenuwtrekken
loop ik naar beneden
en breng een serenade aan de plek
waar ik zo-even stond

ik komkommergroet de japanse buurman met bukkake blues
ik groet zijn echtgenote die door treurhinder nooit heimweehuilt

verdronken zeelui indachtig neem ik grote slokken
tot ik sirenes hoor loeien boven het middenrifkoraal

schud dan het hoofd in vreemde talen
en jaag met minimale gebaren een stuk
of wat puriteinen in hun gloednieuwe gordijnen

onder het oog van mijn opgezette afrikaan
werpen mussen zich tussen razende auto’s
voor kruimels en kicks

afwisselend luister ik naar hun esoterisch dialect
en naar de barbaren die aan mijn darmen schrapen


Andy Fierens (1976)
uit: Wonderbra’s & Pepperspray (2014)






• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Sasja Janssen -- Manieren van lopen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* website
* querido









Manieren van lopen

Wanneer het lakmoespapiertje in sterrenstof
wordt gedoopt en altijd uitloopt in violet en hopelijk
ootmoedig blauw, maar dat het er pas op aankomt
met groen, geel, oranje of zelfs rood bij voorspellend
vruchtbaar vooruit leven
dan zijn de dagen en nachten ontkiemd.

Als je van boven naar ergens beneden verdwaalt
kun je niet zoals je moeder je vroeger opdroeg
dezelfde gekleurde weg weer terug, hij droogt op
en verpulvert, maar er stijgt iets lichts op
in een kleur die niet op je lakmoes verschijnt
een glimp van ander leven nadat jij allang
bent opgehouden, de dagen en nachten gerecycled.


Sasja Janssen (1968)
uit: Ik trek mijn species aan (2014)






• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Clara Feyoena van Raesvelt-van Sytzama -- Aan een wijsgeer

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dodedichtersnetwerk
* wikipedia
* dodenakkers
* dbnl








Aan een wijsgeer

Ontvang wat u mijn pen uit dankbare vriendschap biedt;
Amyntas! en herdenk, als gij dees letters ziet,
Hoe dikwerf uw vernuft, gesterkt door Wolfs gedachten,
Door Leibnitz voorgelicht, mij deed naar Wijsheid trachten.
Ach! waarom heeft natuur geen Maagden toegestaan,
Op ’t mannelijke spoor in Pallas koor te gaan?
Of wou zij ’t schoon der leest alleen voor ons bijzondren,
En, wat den geest verfraait, in Mannen doen bewondren,
op dat de Waereld niets volmaakt beschouwen zou?
Is ’t zo, gelukkig Man? leid dan de zwakke Vrouw
Zorgvuldig, bij uw licht, op ’t spoor van kunde en reeden.
Uw deugd zij onze baak: bekoor ons door uw zeeden;
Verwijfdheid toone zich in houding noch gelaat!
Onteer nooit uwe tong door laffe beuzelpraat;
Laat ons ‘t gezond vernuft in manlijke oogen leezen,
Dan zal het deugdzaam hart uw prijs, ons offer, weezen.


Clara Feyoena van Raesvelt-van Sytzama (1729-1807)






• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Chr.J. van Geel -- Haas + Hond + Zeehond

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* wikipedia
* biografietje
* muurgedicht







Haas

Een haas over een duister veld, omzoomd
door wat eens groen nu zonder weelde is,
een haas tolt als een veer om eigen as –
een flits van bont en bijna uitgewist,
een hoogtepunt zonder betekenis –
in wijde bogen als bezeten rond.

Een beeld als regen in het ruisen van
de zee alsof de branding blad bezat,
een hel fragment waarin het donker is.


Hond

Verstand kijkt om of het zijn baas
mist om mee uit te gaan.


Zeehond

Zijn hoofd is rond, zijn mond is onder water.
Verheft hij zich,
geen mens die zo aandachtig kijkt.

Er is geen aandacht die niet op
hem lijkt, kijk maar, een onuitputtelijke
en eindeloze grijze zee ver uit
de kust waarin op zijn gemak
een zeehond zwemt.

De dingen moeten mooi zijn en geordend,
dan kunnen we ze laten zo ze zijn.


Chr.J. van Geel (1917-1974)
uit: Onverzamelde gedichten (2014)






• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Karel Jonckheere -- Avondbrief aan mijn moeder

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* biobiblio
* schrijversgewijs
* dbnl









Avondbrief naar mijn moeder

Zeg mij nu, moeder, waarom alle dagen
die God verleent ik naar mijn vrienden ga,
en waarom niets mij naar uw dorp komt jagen,
ofschoon ik steeds naar u te hunkren sta?

Gij woont terug in 't huisje langs de Leie,
waar ik als kind de zoetste uren sleet,
bij geur van bukshout en geronk van bijen,
en waar uw broer tabak en wisschen sneed.

Mijn vrienden sieren hier mijn geest met spreuken
en 'k leer van hen wat schoon en manlijk heet,
maar als ik eenzaam ben zie ik een keuken,
een kleine, grijze vrouw, die 'k moeder weet.

Terwijl de ketel ruischt, gaat gij zacht spreken
en denkt aan mij, gerust en klaar verblijd.
Weet mij sereen, niets kan ons eenzijn breken,
want tusschen ons is alles reeds gezeid.


Karel Jonckheere (1906-1993)






• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Laura van der Haar -- dagzomen

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* ipoetry
* podium









dagzomen

ooit dacht ik anders na
nu in blokken van tijd toen in plekken
in paden, hoeveel bochten nog of hoe noem je
halmen tot je knieën als je klein bent

zoveel namen die niet bestonden
juist vragen
wat daar nou onder zou zitten

bloed bijvoorbeeld, pissebedden
(dat was een kniekorst, een boomstronk)
horizonten, waar je maar keek

en daar gloorde soms iets
een dofschoon, afgeschraapt vooruitzicht
in de verte seizoenen of
kwam ik daar zelf al aan


Laura van der Haar (1982)
uit: Bodemdrang (2014)





• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Max de Jong -- Aubrey Beardsley

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* arjan peters
* van oorschot







Aubrey Beardsley

In morgendauw. – De matste van de rozen
breekt op haar hand, wanneer ze zwijgend treurt
om de bevreemding die ze in de broze
verdoving van de blanke kelken speurt.

En zij verwacht niet verder. – In het kwelen
van een te vroege vogel breekt haar rust.
– Grillige vlinders wiegen op de stelen
van brede bloemen, door de wind gekust.

De morgenzon speelt stralen in het lover
en om haar voorhoofd. Met een wijde lach
wenken de paden in die gouden tover. –
Gedroomde klokken luiden in de dag. –

Achter de struiken waar het luiden aanving,
is in het licht een slanke man verschenen –
die ziet haar aan, en maakt een lichte buiging.
En gaat voorbij, – en is verdwenen.


Max de Jong (1917-1951)
uit: Heet van de naald (2014)





• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Willem van Toorn en Hans van de Waarsenburg -- Beste Hans, Goede Willem

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* schrijversinfo

* wikipedia
* dbnl
* leestafel






      Beste Hans,

Ik kan alleen maar vermoeden
hoeveel dood in dat hoofd van jou
elke dag mee moet het leven in
(over nachten spreek ik maar niet).
Ik bedoelde natuurlijk doden,

niet dood. En hoe gaat dat bij jou,
praten ze plotsklaps in je, je gelooft
niet eens dat die stem er nog zijn kan,
of zie je ineens een gezicht
glimlachend in de bladzijde
net voordat je het boek dicht

slaat, of voel je in jouw hand de heel kleine
hand van een kind dat gelijktijdig
toch zo verschrikkelijk weg is?

En kunnen vrienden die zijn blijven
voortbestaan in ons beider
hoofd elkaar misschien lezen
als wij ze aan elkaar schrijven?

Willem van Toorn (1935)


     Goede Willem,

Ik draag altijd die kleine kinderhand
Met me mee. Maar ze is koud en ik warm
Haar in de zon van Venetië of blaas er
Een herinnering in. Zij danst, ja ze wilde

Dansen, altijd dansen. Zij licht op tussen
De al zo oude doden, die aan een woord
Genoeg hebben, een boek, een letter, de
Geur van hun brieven. Traag gaan ze hun

Dodengang in het hoofd. Als ze me nodig
Hebben praat ik met hen of beschrijf mijn
Goede herinneringen. In het kerkhof

Rond mijn hart is het druk geworden, maar
Jullie zijn dood, roep ik als het rumoert.
Alleen zij gaat altijd met mij mee. Ik luister.

Hans van de Waarsenburg (1943)

uit: Dodemansdagen (2014)





• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Hans Lodeizen -- La voix du peuple

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* wat gedichten
* voorgelezen








La voix du peuple

wij willen geamuseerd worden
goddelijk geamuseerd worden
door de nachtwind en haar elegante
geuren (onzichtbare princessen)
de piccolo der vleermuizen en de viool
van de zwarte akelige torren
wij willen geamuseerd worden

wij willen lachen in het stervende
blauw aan de hemel en mijn tante
de nachtegaal zingt met gonzende keel
op het terras willen wij onze stoelen
uitspreiden, de wijn rinkelend
in de glazen, de meisjes en hun hoge
stemmetjes, wij willen lachen.

wij willen plezier maken in witte
ijsbergen van lakens en geniepige
ogen uit de hemel wegkaatsen en dronken
zijn op blote voeten o het contact
tussen de handen en het geronk
van de stem tussen verwelkte lippen
in de nacht, wij willen plezier maken.


Hans Lodeizen (1924-1950)
uit: De wanhoop is tijdelijk voorbij




• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Jacobus Bellamy -- De hardnekkige onkunde

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* literatuurgeschiedenis.nl
* dbnl









De hardnekkige onkunde

Gij groote, wijze mannen,
Die, in uw schoone schriften,
De comma's en de punctum's,
De stippen en de streepen,
Zoo kunstig, weet te plaatsen;
o Groote, wijze mannen!
Al ben ik juist geen schrijver,
Toch weet ik, in een reden,
De comma's en de punctum's
De stippen en de streepen,
Zoo nu en dan, te plaatsen:
        Wanneer ik, groote mannen,
In de armen van mijn meisje,
Op haren boezem, ruste,
Dan praat mijn lagchend meisje,
En zegt mij honderd dingen;
Mijn meisje kent geen comma's,
Geen punctum's, of geen stippen;
Maar ik zet, onder 't praaten,
De comma's en de stippen
Geduurig op heur wangen;
Dit doe ik met mijn lippen!
        Maar, 't plaatsen van een punctum
Schijn ik niet wel te weten;
Want, dikwijls is mijn meisje,
In 't midden van een reden,
Dan druk ik reeds mijn lippen,
Op heur, nog sprekend, mondje -
En dit – dit is een punctum!

o Groote, wijze mannen!
Al is 't, dat ik de punctum's
Wat al te schielijk plaatse -
Maakt mij toch nimmer wijzer.


Jacobus Bellamy (1757-1786)
uit: Proeven voor het verstand, den smaak en het hart (1790)




• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster