• bb
• voorproefje bundel
• interview van ooit
• ipoetry
Laat ik je een gewetensschaap stellen
Vier poten, wollig, met bolle ogen.
Wat ziet het als je regent dat het grient?
Dep je je laarzen droog met mossels
van de eerste vangst, tilt de wind alweer
een lange rok, proost, op: hoog water.
Wat huist er aan nazatigs
in je lijf dat het zo stijf en oud
vervalt in louter rasecht later,
kaarsrecht vallen, stollen als op hol
geslagen paarden.
Vicky Francken (1989)
uit: Röntgenfotomodel (2017)
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
FRANCKY VICKEN
BeantwoordenVerwijderen(Ongetiteld gedicht uit Zwartwitfotomodel)
Luide tekeningen staan in de spelonken en de
billen zijn een moskee waar een
jaloerse afgod tegen het dak schopt
laat me erin
Ik wil langzaam en eens per week een klinkende
keutel leggen mijn duimen drukken in
gladde ribbeling onhoorbare aanzettingen
laat mij stiekem een envelop openen een
parkeerplaats voor het gezegde de klepel en de
klok in de tropen zijn