Martijn Benders -- Wicht & Stilleventje uit dorpskroeg

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• website
• wikipedia
• leestafel
• npe








• Onlangs verschenen: Nachtefteling, de nieuwe bundel van Martijn Benders

Wicht

Argwanend knispert grint onder haar voeten,
wanneer zij het graf van haar vader bezoekt.

Ze heeft een goudgele orchidee en in haar sproeten
tekent zich een ander gezicht, dat alleen hem is.

Zo dorven zich de dochters aan onze graven, vaders.
Alle verlokking bedacht in het wilde steen.

De ogenblikken graven in, op de bottenradar
wicht het goudgeel licht zijn orchidee.


*

Stilleventje uit dorpskroeg

Scheer je weg, mijn vriend, maak je uit de voeten.
Dat aftands gezicht van de barvrouw daar – dat zijn geen sproeten,
en het is geen knoflooklucht, of walm van loskomend behang,
nee, het is de stank van lieden die ogelen naar wiffels.

Kijk eens rond, alles zit op zijn plek: de bronzen deurklink,
de bronzen tap, de bronzen reling van de toog. De koekoeksklok.
Die tikt niet, maar klopt. Ga toch weg, maat, verdwijn.

Want het is of je hier aan de beademing kwijnt.
Kijk toch, de rode webben tussen de vingers van die klant.
Doet net of hij een krant leest. Waarop kauwt die hond?

Een handvol grond, of de wolken die ze in je mond gaan proppen
als je je aandacht verder laat verslappen, samen
met de veren van een blauw aangelopen zwaan.

Ren voor je leven! Daar komt de koffiejuffrouw aan
om je in haar mierzoete dwangbuis van onjeklonje te stoppen.
Het laatste loodje in je kop, laat het, ik smeek je.
Geraniums rukken op, skeletten van speeksel.


Martijn Benders (1971)
uit: Nachtefteling (2017)

• Het eindelooste stripblad van Nederland: Zone 5300
• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster