Gerrit Kamphuis -- drie gedichten

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• in memoriam
• dbnl
• jaarboek mnl

Heete middag

Heete middag walmt door hooge straten -
Heesche straat door iedereen verlaten -
Droge luchten gaan zwaar van asch en vuur,
Schroein zengend schor van eeuwig wreede duur.
Looden zwarte schaduwen van 't uur
Zijgen zindrend langs heetharde muur,
Spellen mat de komst van koele avond
Met lisplende wind de middag lavend.


*


Het park

De nacht zwoegt hijgend -
En koortsig bonst het donkre bloed.

Het park -
Een woeste duisternis,
Waar vreemde vrouwenoogen fonklen.
Een somber, dreigend visioen -
Daarachter laaien vale vlammen
Boven een horizon, waarlangs de dag ontsteld verwoei -

Een heldergroene ster viel sidderend,
En uit het giftig duister van de struiken
Brak plots de vloek eens satyrs,
Schaterende -


*


Amsterdam

In 't natte asfalt van de straten
Spieglen slierten witte lichten, flits en schaduw -
De lucht is dun en glinstrend:
Een groene sluier,
Waarin millioenen fonkelingen suizen.

En 'k zie mijzelf, een vreemdeling, hier in dit lichaam loopen
Tusschen de velen, in wier oogen glanzen
Hunkering en vrees en drift en dood -

Weer ben ik uren lang den weg gegaan,
Starend naar een helder, vreemd en onvermoed geluk -
- Een vrouw -
Voorbij - Haar snelle glimlach, en haar diepe oogen -

Langzaam sloot de nacht zich dicht.


Gerrit Kamphuis (1906-1998)

• Leest allemaal de Onze Taal. Of Zone 5300.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster