Hugo Claus -- Kwartet Op. 132

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =



* kb
* wikipedia
* dbnl




Kwartet Op. 132

38 jaar oud luister ik. Tot een jaar geleden
hoorde ik meer – hoe moet ik hakkelen? - de stem van de tijd.

Beethoven schreef toen hij naar het platteland ging
bij Baden: ‘Ik wil niets anders dan gezond zijn.’

Thermoblazer met het geruis van de branding uitgedaan.
Iets als eerbied. Tot een jaar geleden
had ik de hand niet gedrukt van wie zei: eerbied.

De 4e beweginging. Ruïnes van de tijd, en daarin: eksters.

Buiten: een traktor, gemekker van schapen
(nog niet gevoerd vandaag) (de ram klaar voor het mes!)

In de 4e beweging, tussen dood en sclerose,
zingt iemand over een ding dat in mijn kleren zit,
een oponthoud, een streling,
de dans van een gewapend kind.

Wat ben ik tussen mond en aars?
Een zwelling, geloof ik. Iets dat uit haar schoot viel
en nu rolt naar een gat in de grond,
en nog wat natrapt in de damp van het versgemaaide gras.


Hugo Claus (1929-2008)
uit: Van horen zeggen (1970)







= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://lists.freeteam.nl/mailman/listinfo/coster-l