Wouter Godijn -- Speeltuin

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* dbnl
* kb
* wikipedia
* leest voor
* atlas









Speeltuin

Nog geen honderd meter gelopen (kittige wandelpas, wereld net
open, herfst stond er
uitbundig stralend bij) toen ik een opstootje bespeurde:
de opwindende priklimonadeachtige, rode geur
van geweld, en nergens – o wat heerlijk! –
een held, klanken alsof iemand pannenset
van trap af smeet, heet
geblaf – en alles zag ik
vóór ik alles zag: lichamen
elkaar verdringend, een onweerstaanbaar slachtoffer (néé
mannelijk) alsof een struik plotseling uitbarstte in rozen.
Mijn onverbeterlijke geest, die lafaard,
aarzelde, maar armen, benen, wilden,
wilden eropaf, lekker, waf! waf!
dus geest bezweek, knappe imitatie van op z’n negentiende-eeuws
tegen de vlakte zijgend, haast doorzichtig kwijnmeisje, ik inmiddels een kind
met schoolreisje dat de speeltuin binnenrent en
elke klap een kus.


Wouter Godijn (1955)
uit: De professor en de hyena (2015)









• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster