* dbnl
* wikipedia
* jaarboek mnl
* npe
* schrijversgewijs
Door de lente (fragment)
Gegroet, o Leven, golvend op de geuren
van ’t lentelied, dat uit de knoppen spruit
van twijg en tak en wit-ontplooide kleuren
opwalmt, zóo blank en slank van stijggeluid.
o, De aarde spreidt haar zwoelen wellust uit
in ’t waazge ontrolde weefsellicht der lucht,
die straks, met lichte melodie, zal gaan
wapprend verzilvren door den uchtendstond.
Gansch de natuur beeft stil, met vreemd genucht,
alsof ginds, in den gloor der zonnebaan,
een God, met dankbaar zwijgen, luistrend stond.
Victor de Meyere (1873-1938)
uit: Verzen (1894)
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
Geen opmerkingen:
Een reactie posten