Hans Vlek -- drie gedichten

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• in memoriam
• npe
• dbnl
• canon brabantse letteren
• het laatste optreden

Buiten

Waar bramen witte bloemen zijn
en brasem flink wil bijten,
daar ben ik graag met jou.

Met zuurtjes en gazeuse en
een werklijk boeiend boek en
een zachte grasmat voor ons beiden.

Aan de kant afwezig staren
naar de dobber tussen 't riet
waar langs de witte waterlelies

een donker visselichaam schiet.
Samen op een steiger
zitten in de zon!


*


Geranium

Vanuit de slechtzittende
schoolbank in een geur van stof
oud hout en pis, onder hoge ramen
in bladderend kozijn: het rood
van de geranium.

Mijn grootmoeder zwoegend boven
een tobbe in de tuin, en naast
het keurig tegelpad in rij, in het rood
waarvan mijn opa op vergaderingen
sprak: geraniums.

Thuis hadden wij er een
die nooit bloeien wilde omdat
iedereen zijn peuken doofde
in de pot. O god, de triestheid
van zijn harig-groene, knokelige
steel!

Geranium, prachtige bloem
die niet mooi is, wijn
van de kruidenier, kip
tussen de vogels, sieraad
van alles wat arm en goedkoop is.


*


Dode oom

Zoals de lelies die nog bloeiden
toen het graf al was gedicht
en een week later
al gedicht was, zo

treurt de familie om éenbenige
oom Nico, gezellig
drinker en prater.
Iemand huilt. Zijn hond

in het asiel, kinderen
in Australië.
Onder zijn bed
vond men later
vijf flessen Lourdeswater.


Hans Vlek (1947-2016)

• Leest allemaal de Onze Taal. Of Zone 5300.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster