Marjoleine de Vos -- Mevrouw Despina knielt niet

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* dbnl
* nrc-koken
* nrc-weblogs






Volgende week verschijnt aflevering 170 van de Meander-Klassiekers. Ter gelegenheid daarvan koos Klassiekers-oprichter en -redacteur (en dichter) Joop Leibbrand vijf moderne klassiekers, die we deze week bij Coster publiceren. Vandaag als eerste het gedicht ‘Mevrouw Despina knielt niet’ van Marjoleine de Vos. De analyse ervan leest u bij Meander.




Mevrouw Despina knielt niet

‘Ik riep u, hoorde u mij niet?’
mompelt mevrouw Despina of zwijgt
tegen de wolken in hun hartstochtelijk
verlaten blauw. Ze riep of hoopte
te roepen, boog soms het hoofd, knielde niet
opende nooit haar hand naar de toekomst.
‘Mijn hart verlangt’ zong ze ‘naar u?’

Iemand lopen leren, het zachte beschermen
in ijzeren armen, koekjes kneden.
‘In mij vloeit het over’ schrijft mevrouw Despina
in slecht geadresseerde brieven. Trekt dagelijks
de deur achter zich dicht, neuriënd
over vrede valt ze uit bed, tikt angstig
haar mening in de krant – ‘Ik riep u’ –
of huilt haar hart – ‘Waar was u’ – om
ontferming, belachelijk, hardnekkig tegen
wie horen wil. Zo kan het niet langer, nee
en kijk, het lichtgroen op de vensterbank
gloeit op ‘als gras’ denkt mevrouw Despina
‘in de morgenstond bloeit het’.


Marjoleine de Vos (1957)
uit: Zeehond graag (2000)







Het is troostrijker om de vogels buiten in de weer te zien of een haas tegen te komen, 
dan om hard na te denken wat de betekenis van het al mag zijn.
 - Marjoleine de Vos

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster