Prosper Van Langendonck -- 'k Ben vreemd te moede

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =


* bio'tje
* wikipedia
* dbnl
* bloemlezing







'k Ben vreemd te moede... er vlot iets om me henen
als grauwe mistlucht in Novemberlanen.
'k Ben droef te moede als een, de borst vol tranen
met 't naar gevoel van nimmermeer te weenen.

'k Ben laf te moede... o! klaar in 't leven lezen!
O! nimmer zich met mannenkracht omgorden!
O! klaar besef van kunnen-zijn en toch-niet-wezen,
van willen-zijn en toch-niet-willen worden...

Van op den grond der zee reikhalzend stijgen
en snakken naar de lucht, het licht, het leven,
en aan der wanhoop ijskorst blijven kleven:
daar, aâmloos, tusschen leven, sterven hijgen...

'k Ben droef te moede als een, de borst vol tranen
met 't naar gevoel van nimmermeer te weenen...


Prosper Van Langendonck (1862-1920)

Ik ben de laatste geweest om hem, op Allerzielendag, in die kliniek op te

zoeken. Dat toen alle bewustzijn bij hem geweken was, weiger ik te gelooven;

doch hij sprak niet meer dan in zich-zelf, wie weet met welken onaardschen gast.

Weer dan moest hij naar het gasthuis. De menschelijke wetenschap hield hem

voor waanzinnig. Het wil eenvoudig zeggen dat de draad was doorgesneden met

het wereldsche en het aanknoopingspunt met het eeuwige gevonden was.
- Karel van de Woestijne

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster