Hedwig Speliers -- Bosgedicht

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* cobra
* dbnl
* stadsdichter brugge







Bosgedicht

Bossen hebben een bovenkant, boven bossen
kun je in bovenaardse steden wonen zonder
dat de stad je pijn doet, zonder de wonden
van de wereld. In de glimlach van plantengroen
en aan de schaduw zonder weerga is elk weerwerk
een akte van geloof, nagenoeg genade.

Maar net onder die bovenkant, binnen bossen
is het bladerdak de adem waarop de afstand
van kabouterstappen traag wordt afgelegd,
de voeten meten in het mos de maat van reuk
en aarde, de stappen zijn hun stap in goud waard.
Laarzen zijn er te veel aan, leegte en laagte
zijn leerzaam voor wie hongert naar hoogte.

Ook bossen hebben een onderkant, varens
slorpen alle gevaren op, laten hinden en hazen
uit hun greppels en hun legers komen,
hun springen is een bidden in het wild, het schot
dat ze velt is het zoveelste teken van begrip
aan onbegrip. Dat hun begrip onbegrepen is.


Hedwig Speliers (1935)
uit: De stem van de stad (2013)





Van 2001 tot 2008 zette een groep Bruggenaren, waaronder Hedwig Speliers, zich met succes in voor het voor de kap behoeden van het Lappersfortbos. Uit de beweging kwam het Poëziebosnetwerk voort, dat in het bos poëzie-activiteiten organiseert, en dat in 2012 de stad Brugge haar eerste stadsdichter cadeau deed: Hedwig Speliers - die vervolgens in plaats van de vier gevraagde gedichten er meteen veertig schreef. Die allemaal in De stem van de stad staan.



= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster