Hélène Swarth -- Herfst (III)

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* wat gedichten
* dbnl
* historici
* graf





Herfst (III)

De hooggewelfde Octoberboomen-bogen
Zijn plechtig-stil als oude cathedralen.
De laan-lantarens blanken als opalen.
't Is of de velde' in melken mist bewogen.

Bleek zalmrood, troost een zweem van zonnedalen
Nog even 't grijs der lucht, als mededoogen
Wel bleeken weemoed met een liefdelogen.
Dor loover ritselt – 'k Durf niet ademhalen.

Het kalme dorp, de eenvoudige landouwen,
Zij lijken vreemd in herfst- en avonddoomen,
Mysterievol en, als een adem, lauwen

Voel ik rondom mijn voorhoofd, zwaar van droomen,
Een zoele windvleug. – Droppelen bedauwen
Mijn aangezicht, 'k weet niet vanwaar zij komen.


Hélène Swarth (1859-1941)
uit: Herfst (1913)




= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster