Jannah Loontjens -- Vaarwel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* website
* wat gedichten
* wikipedia








Vaarwel

Nooit ben ik er in verdwenen. Zelfs niet toen ik
van de kade sprong. Hop! Het ijs op en wandelde
met mijn gezicht net boven straatniveau. De stad is
vol verleiding vanaf het water. Dat weten de toeristen,

ook zij die schuifelen zoals ze al schuifelden
braaf en doof en overdag, balorig en doof in de avond.
Tingel klingel. Van mijn fietsbel trekken zij zich niets aan.
Mijn fiets en ik. Ja, mijn fiets en ik, wij kennen de grachten,

de stompe en de steile bruggen, de kades, het water
waar de baggerschuiten oude wrakken uit ophijsen.
Nee, dat zal ik jou niet laten overkomen, mijn vriend,
jou klink ik vast, of je wilt of niet. Al moet ik bekennen

dat in deze handeling, het was op de Gasthuisbrug,
ik moet student geweest zijn, mijn sleutel eens
mijn hand uit glipte als was hij een vis, die eindelijk
zijn kans zag, zich loswrong, met zijn trefzekere duik

te water sprong, waar hij de diepte in sneed.
Zonder waarschuwing, zonder laatste blik opzij,
liet hij mijn fiets en mij, vastgeklonken aan de brug.
Lang tuurde ik, in de hoop dat het sleuteltje

tegen alle natuurwetten in zou drijven, zou roepen
en spijt betuigen, zou gebaren bij mij te willen blijven.
Ik keek en keek en dacht in vlekken weerspiegelingen
kleine dingen en vinnen mijn sleutel daar in het bruine

drek te hervinden. Maar weg bleef hij, tussen de gore golfjes
en vissen, het schroot, de onderwaterspinsels en de kleine
schitteringen van de stadse lichten die, zoals mijn sleuteltje,
het duister onder de Gasthuisbrug binnendringen.


Jannah Loontjens (1974) uit: Blauw goud (2013)








= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster