Pauline Pisa -- Schoot van leer

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* npe
* marmer
* ipoetry










Schoot van leer

Op een dag
die er verder niet toe deed
liep ik het huis van mijn eerste binnen
hij had mij niet aangekeken
sleutelde aan zijn lichaamstaal
pas toen mijn jas was uitgegleden en
als een vijver op de grond uiteen viel
keek hij op

Zijn baard aaneengesloten
de verstreken tijd in groei
de hond sliep in een geverfde grijstint op de mat
bij het vuur met vlakke hand sloeg hij
op zijn schoot van leer
in golven nam ik plaats

Zachtjes doen, zei hij
mijn moeder zetelt duifgrijs in de nok
ze kan geen vogel in de lucht verdragen


Pauline Pisa (1968)
uit: Halfrust (2015)








• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster