• dbnl
• leestafel
• schrijversgewijs
Zee
natuurlijk en terecht boezemt zij ons angst in
want onvoorspelbaar is ze en genade kent ze nooit
als een sfinx toont ze ons na een leven samen
nog altijd niets meer dan haar spiegelende buitenkant
maar er zijn herinneringen die veel ouder zijn
dan onze herinneringen: dit is hetzelfde water
dat ons wiegend en warm al omarmde voor we
in de wereld kwamen terwijl we argeloos en onwetend
in een rotvaart door de roetsjbaan van de evolutie scheurden
want allemaal hebben wij het leven kortstondig eencellig
beoefend, het vervolgens als vis en amfibie geprobeerd
om ten slotte als mens op het droge te worden gegooid
en hier zitten we dan vaak urenlang niet eens denkend
naar haar te staren, hopend een oude waarheid te vinden
maar nooit echt wetend wat er van ons, wat er van haar
*
Gletsjertijd
omdat onze ogen slechts zien bewegen
wat past bij de maat van ons kleine breekbare
bestaan dat opvlamt en alweer uitdooft
liggen deze miljoenen tonnen wild water
hier schijnbaar getemd aan de ketting
een film waarvan het beeld bevroren
en toch beweegt het hier onzichtbaar, knarst
het in stilte, schuurt het langs wanden
verpulvert rotsen vermaalt achteloos bergen
hondstrouw komen wij hier jaar na jaar
als in een laatste ritueel zwijgend staan
kijken en wat wij zien is telkens dezelfde
koppige en roerloze rivier van gestolde tijd
die ons onbewogen aankijkt en in een oogwenk
ziet hoe wij krimpen, verschrompelen, verdwijnen
Marc Tritsmans (1959)
uit: Het zingen van de wereld (2017)
• Het gletsjertijdelijxte stripblad van Nederland: Zone 5300
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
Geen opmerkingen:
Een reactie posten