• wikipedia
• youtube
• dbnl
• ap
Cloacina, heilige
In de zomeravondzwoelte streel ik je altijd stuwend
gat, je lubberende stoelzit, flodderend, vloeiend,
luwend onder mijn vingeren, zachtjes veraambeiend
tussen die van berkentwijgbewerking zo blozend rood
geworden konen achteronder, zachtjes schuddend
met tengere poliepen die elkaar verdringen langs
de randen van je lustgat.
In de zomeravondzwoelte breng je een koeltje voort,
een zomeravondkoeltje. Gonzen, snorren, geluid als
lover in 't luchtruim wervelend, aanzijn verkeerd in
aantocht. Geurig.
Ik omvaam je waar wordt uitgedrukt, en breng
mijn harde zenuw bij je in, zachtjes, tot je in een
walm van amberluchten bruisen gaat.
Wat bewasemt me? Wat omgeeft mij? Het is je
darmgeest, die mij in je stuwkanaal afgrondelijk
hoog door Cloacina hongeren doet en dorsten.
*
Die tragische wens
Een huis, op droesembodem van klatergouden
steen gemetseld en met purperslakkenverf
bestreken, vol van in laaiende lust gloedheet
gekitteld hoerenvlees
– dit huis, die tragische woning.
Een in krankheid ontloken, in bederf gebloeid,
ongunstrijk verwelkt fysiek (boelering, schoffering).
Waar eens uw dijen om een kogelsnede spanden,
loopt nu een platgetreden pad
– dit lijf, dat tragische lichaam.
Waar tusen huisvlam en inktvlek ik tast naar uw
uitgewoonde gaten, waar ik u dubbelzijdig steken ga
en wij diep verbonden raken. Daar zullen wij wel
samen blijven
– dit verlangen, die tragische hoop.
Atte Jongstra (1956)
uit: Furunkel (2018)
• Leest allemaal de Onze Taal. Of Zone 5300.
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
Geen opmerkingen:
Een reactie posten