Hendrik Marsman -- drie gedichten

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• dbnl
• wat gedichten
• letterkundig museum
• historici.nl
• laatste uren

Phoenix

Vlam in mij, laai weer op;
hart in mij, heb geduld,
verdubbel het vertrouwen -
vogel in mij, laat zich opnieuw ontvouwen
de vleugelen, de nu nog moede en grauwe;
o, wiek nu op uit de verbrande takken
en laat den moed en uwe vaart niet zakken -
het nest is goed, maar het heelal is ruimer.


*


Verbittering

De namen van wie eens mijn vrienden waren
werden tot asch tusschen mijn tanden, en ik spuw ze uit.
eenzaam schijnt men te moeten zijn in deze doode landen,
het leven dooft in kaars na late nachtkaars uit.


*


Paul Robeson zingt
(vier stemmen en de stem van Christus)

mijn hart is zwart
mijn hart is rood
mijn hart is hard
mijn hart is dood
       maar ieder hart...
mijn hart is dood!
       maar ieder hart...
mijn hart is rood...
       maar ieder hart
       't zij hard of dood
       of zwart of rood
       wordt wit in Mijnen Dood.


Hendrik Marsman (1899-1940)
uit: Porta Nigra (1934)

• Het snorren-en-sabels-stripblad van Nederland: Zone 5300

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster