Peter Berger -- twee gedichten

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• website
• dbnl





• portret: Jaap Vegter

Wat ik weet

Uit dunne vliezen gebouwd
uit lange spieren opgetrokken
zo zijn wij, vervreemd, vertrouwd,
bloed valt in kleine vlokken,

op je gezicht staat
telkens een moment te lezen
wie je bent, welk wezen
plotseling in je omgaat,

de onhoorbaarheid is diep. bomen
drijven er in, een dunne wil
verwaait, volkomen
grondeloos en stil,

en hoe nu? een ogenblik,
vergeet
vergeet het, ik heb
gezegd wat ik weet.


*


Wandeling aan de stadsrand

Dezelfde omgeving weer. kreupelbos.
vochtig en dichtbij het gras.
de verwarrende vertrouwdheid
van aarde op het wandelpad,

daarachter dan weer verder weg
melkbleek in de mist
het flatgebouw dat al los
dreef boven de stad,

en in dat niemandsland dat
niet bestond liep
voor mij uit een man
van wie ik zeker wist

dat ik hem was, alleen.
niet meer levend,
nergens gebleven
schemerde hij door zich heen.


Peter Berger (1936-2000)
uit: Perm (1965)

• Leest allemaal de Onze Taal. Of Zone 5300.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster