Frederik van Eeden -- Bij 't verwachten der liefste

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* genootschap
* dbnl
* wikipedia
* kb







Bij ’t verwachten der liefste

Ik weet het dat ge mijn zijt – mijn alleen –
Ik weet het – en ik peins het wonder na
en kan het niet bevatten – hoe ik peins.
Mijn is uw lach en de opslag uwer oogen,
mijn is uw ziel – uw gansche, diepe ziel.

Zal ik het straks begrijpen, als ge komt,
als gij uw hand mij zoo vertrouwend reikt,
het hoofdje half gebogen, als in weemoed?
Zal ik het lezen in een langen blik,
het hooren in de daling uwer stem?

Ik weet het wèl – het zal mij droevig zijn
als wie gevangen 't verre zonlicht ziet,
en tranen zullen komen, daar mijn ziel
't geheimnis onzer liefde niet begrijpt.


Frederik van Eeden (1860-1932)
uit: Van de passielooze lelie (1901)






• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster