Nico Verhoeven -- Witte kerstmis

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedie
* dbnl
* reve en verhoeven
* cubra











Witte kerstmis

Een sneeuwval mijn ziel in december
een witgeschraapt engelenhoesten
in het brons van de nachtnegerin

daarboven de ogen gelaten
gedoornde stokbloeiersvreugd o
geloof in een wiekende vogelwei plukbaar
een ingehouden sneeuwen omhoog!

Wordt het een staand of een stamelend smeltbeeld
met tintelhanden luchthartig gestreeld,
zo is dit wintervermaak mij een feestplein
kerstmis een bloeiende borst van jasmijn –
antwoord dan, liefste, mijn opgericht sneeuwen,
zijn wij elkander geen aangedaan hoofd?

Christus geboren is ons beloofd

‘in ontzagwekkende bekommerde vlakken
voel ik de vrouw in haar waterzwaar haar
valt zij uiteen en ik kan het niet stelpen
vang als geboorte zo oud als de wereld
aan in het ademen
dooi is de dag.’


Nico Verhoeven (1925-1974)









• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster