• website
• interview
• cubra
• leestafel
Dit vluchtig patroon
Wij zijn vluchtige patronen. Dat we er zijn
komt omdat het moet van de getallen, zegt Brian
die met zijn handen golven toont die je niet kunt zien:
een zee van energie – al is zee dan weer te zichtbaar.
In het hart van een dal zo diep dat het leegte lijkt
in het meeste niets maakt het zich
ten einde raad – maar dat maak ik ervan –
tot nieuwe wind, de spin, de glinsterende draad
het giftig kruid en een nieuwsgierig soort materie
die vraagt, de kleuren paars en blauw ziet
boten maakt en botten heeft die passen
bij getallen waarbij de boter smelten kan.
Regels van de natuur
Ben ik dat, met dat zitvlees en die bril
en was ik anders als ik lenzen had gekozen
noem het toeval, deze mens
en het doelloze ontstaan een wonder
nu ik er ben, kan ik niet meer zonder mij;
is er een engel die om mij huilt of juicht?
Ik weet niet hoe het begon of hoe het eindigt
al zijn er regels en is er orde, dan nog
ben ik vandaag wellicht mezelf, maar kan ik
morgen vragen: was ik dat, gisteren?
Marijke Hanegraaf (1946)
uit: Ergens slapen de anderen (2016)
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
Geen opmerkingen:
Een reactie posten