woensdag 26 oktober 2016

Wim Gijsen -- drie gedichten

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

wikipedia
dbnl










Lief paardje

ja, jij hapt de haver van mijn buik
schuurt met warme bewegingen
de ritsel uit mijn vel,
je dondert en je gaat tekeer,
hinnikt met je heupen
in het magere bed van mijn armen
zo is het goed, lief paardje:
mijn beste zweep in je wollige flanken
tot je woedende hoeven slapen van vrede
je rossige manen met schuim bedekt


Tao

wat gaat er allemaal niet voorbij
mensen de oren vol gras en grint
daveren door een winderige wereld
in hun geweldige vierkante machines
een man plant vertedert zijn lelie
in het onbevlekt blazoen van een vrouw
het oog van de jaloerse kleermaker
rolt onverschrokken in zijn kassen
de wereld schuimt tot de rand vol met mensen.
discipelen van dit woest leven:
het is spijtig, maar voor deze ene sekonde
moeten jullie afzien van mij.
iedereen doet maar, gooit stenen in de lucht
en roept opgetogen, kijk: het beweegt.
ik ben even niet thuis voor doen en gedaan worden
dat is allemaal maar lawaai en verbijstering
in het andere gebouw,
ik schep een hartverscheurend gelijkmatig niets
in het verlengde van de dood
adem cirkelt traag in een brandschoon ei
er is het geluid dat de schepping in stand houdt
als het zachte sissen van de wind
door de ribben van de hemel
en ten slotte zelfs dat niet.


Gevens, Gegevens, Gegevens, Gegevens, Ge-

vroeger schreef ik
‘mooi leven is voorbij
van honger schreeuwt de afgrond’
en iedereen zei, die gekke Gijsen,
dat kun je toch niet meer maken
al die emotionele versjes.
Later gaf ik ze wel eens gelijk
want een dichter is ook maar een mens
en als ik savonds in een kroeg zat
dacht ik, ja hoor, koele objektiviteit
is toch maar je ware.
maar luister nou, vanmorgen raakte ik eerst
een schroefje van de wekker kwijt,
daarna wilde BP 67-92 niet starten
(ik had het stadslicht laten branden)
en smiddags nergens maar dan ook nergens
een parkeerplaats te vinden.
daarom schreeuw ik het nog maar eens van de daken
mooi leven is voorbij
van honger schreeuwt de afgrond.


Wim Gijsen (1933-1990)







• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster

Geen opmerkingen:

Een reactie posten