* wikipedia
* schrijversgewijs
* dbnl
* verzamelde gedichten
jong gedicht
mijn hoop
(die zieke hond die onbegrijpend
zijn galwonden likt)
ging sterven, hees
als in een benzine tank, doch
bloeit spattend open nu
als purperbloedende zynniah
in taftawit organdibed.
Nieuwe boezem monochroom
als pitloos klokhuisje
in elke borst minstens twee
geheimen
zuiver jong
blank
zonder één sproet.
Ik was de kern van alle leugens
& gevaren,
die avond,
de afgevallen bladeren klommen
goudgeel
terug in hun bomen,
die nacht.
Ik was het snijpunt
van miljoenen strelingen,
die morgend.
Patrick Conrad (1945)
uit: Cezar & Jezabel (1963)
• Speel het gedichtenspel
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster
Geen opmerkingen:
Een reactie posten