J.H. Leopold -- Laatste wil van Alexander

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• kb
• wikipedia
• dbnl
• coster-huis
• letmus

Laatste wil van Alexander

Dan als ik tuimel in de kist
  doodsoverwonnen en bezweken,
laat mijn twee handen zijn ontbloot
  en uit de baar naar buiten steken.

Dat, als ik het paleis verlaat
  en langs den grooten weg mij richt,
een elk mijn schamelte ontwaar'
  en worde door mijn lot gesticht.

Hoe zulk een, die veroverd had
  van aarde-oppervlak tot aan
de helle hoogte van gebergt',
  de diepten van den Oceaan,

Die des turkooizen hemels vriend
  en onbeperkte gunsteling
de verste grens van het heelal
  in zijn grootmeesterschap omving,

En zeggen kon: mijn stalen arm
  noopt de bevolkte wereld gansch,
dat hij zijn opgebrachte cijns
  uitstorten moet in mijn balans.

Ziet aan! hij maakte zooveel zorg
  en moeite en zooveel schats te schande
en is verloochend door zijn geld
  en heengegaan met leege handen!

Zegt overluid dit al, opdat
  de drom der saamgeschoolde velen,
elk naar zijn rang in dezen dag
  van onmacht en berooidheid deele.

Dat zij den kittel van het goud,
  het veile, in hun ziel verslaan
en zuchten om hun eigen lot
  en niet om mijn verlorengaan.


J.H. Leopold (1865-1925)
uit: Oostersch II (1924)

• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster