Annemarie Estor -- Trompettes de la mort

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

* wikipedia
* website
* Dit is geen theater meer












Trompettes de la mort (I)

Wij dachten altijd dat we de baas waren.
We lachten met de dommen,
we speldden op mouwen,
en als we feestten, ruimden wij niet op.

Nu, dwars door het ontplofte land, schrijden we voort.
We dragen rubberlaarzen
en een jas gevoerd met hermelijn.

De aarde zuigt. We zijn gekrompen.

Eerdere passanten roofden kippenhokken leeg.
Fabrieken hebben op de sneeuw gehoest,
het landschap houdt de adem in.

In de rotzooi woeden schimmels
in afschuwelijke kleuren,
uit de heuvels trekt een vieze zweem.

Dan daalt zacht een vlam op aarde neer.


Annemarie Estor (1973)
uit: Dit is geen theater meer (2015)









• Speel het gedichtenspel

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster