Sylvie Marie -- twee gedichten

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

• wikipedia
• website
• iPoetry
• vrijdag
• met wim helsen

de nacht is een kofferbak waarin ik klaarlicht liggen moet.
het stapelt zich op. etter. builen.
de dood is groot, geen hand strooit zand.

met mijn hoofd in de kom van je oksel zie ik je mond,
die trekt samen soms; snokjes van een hond
aan de leiband.

niet het bed, deze vorm kraakt.
mijn kaak, jouw schouder, mijn heup, je ellepijp,
tandvlees op tandvlees en stilaan prikken vingers,
slaat slaap me in de benen.

maar ik blijf zoeken naar vergeten,
excuseer, vergeven, naar je kijken zonder zwaartekracht
op mijn oogleden, de hoeken van mijn mond.


*


alles went, het waken, het wegen
van het licht dat de kamer overvalt,
zelfs het wenen, ook het wenen.

tralala.

denk aan het dak, de voorraad,
de wagen voor het raam,
je wangen zijn glad nog,
je hele lijf werkt en stop

met constant op die blauwe plek te drukken.


Sylvie Marie (1984)
uit: houdingen (2018)

• Leest allemaal de Onze Taal. Of Zone 5300.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.
Aan- en afmelden: http://high5.nl/minimalist/?l=laurensjzcoster